Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπικουφίζω?

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration: epikouphizō

Principal Part: ἐπικουφίζω ἐπικουφιῶ

Structure: ἐπι (Prefix) + κουφίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to lighten, to lighten, to relieve of
  2. to lift up, support, to lift up, encourage

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπικουφίζω ἐπικουφίζεις ἐπικουφίζει
Dual ἐπικουφίζετον ἐπικουφίζετον
Plural ἐπικουφίζομεν ἐπικουφίζετε ἐπικουφίζουσι(ν)
SubjunctiveSingular ἐπικουφίζω ἐπικουφίζῃς ἐπικουφίζῃ
Dual ἐπικουφίζητον ἐπικουφίζητον
Plural ἐπικουφίζωμεν ἐπικουφίζητε ἐπικουφίζωσι(ν)
OptativeSingular ἐπικουφίζοιμι ἐπικουφίζοις ἐπικουφίζοι
Dual ἐπικουφίζοιτον ἐπικουφιζοίτην
Plural ἐπικουφίζοιμεν ἐπικουφίζοιτε ἐπικουφίζοιεν
ImperativeSingular ἐπικούφιζε ἐπικουφιζέτω
Dual ἐπικουφίζετον ἐπικουφιζέτων
Plural ἐπικουφίζετε ἐπικουφιζόντων, ἐπικουφιζέτωσαν
Infinitive ἐπικουφίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπικουφιζων ἐπικουφιζοντος ἐπικουφιζουσα ἐπικουφιζουσης ἐπικουφιζον ἐπικουφιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπικουφίζομαι ἐπικουφίζει, ἐπικουφίζῃ ἐπικουφίζεται
Dual ἐπικουφίζεσθον ἐπικουφίζεσθον
Plural ἐπικουφιζόμεθα ἐπικουφίζεσθε ἐπικουφίζονται
SubjunctiveSingular ἐπικουφίζωμαι ἐπικουφίζῃ ἐπικουφίζηται
Dual ἐπικουφίζησθον ἐπικουφίζησθον
Plural ἐπικουφιζώμεθα ἐπικουφίζησθε ἐπικουφίζωνται
OptativeSingular ἐπικουφιζοίμην ἐπικουφίζοιο ἐπικουφίζοιτο
Dual ἐπικουφίζοισθον ἐπικουφιζοίσθην
Plural ἐπικουφιζοίμεθα ἐπικουφίζοισθε ἐπικουφίζοιντο
ImperativeSingular ἐπικουφίζου ἐπικουφιζέσθω
Dual ἐπικουφίζεσθον ἐπικουφιζέσθων
Plural ἐπικουφίζεσθε ἐπικουφιζέσθων, ἐπικουφιζέσθωσαν
Infinitive ἐπικουφίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπικουφιζομενος ἐπικουφιζομενου ἐπικουφιζομενη ἐπικουφιζομενης ἐπικουφιζομενον ἐπικουφιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπικουφίω ἐπικουφίεις ἐπικουφίει
Dual ἐπικουφίειτον ἐπικουφίειτον
Plural ἐπικουφίουμεν ἐπικουφίειτε ἐπικουφίουσι(ν)
OptativeSingular ἐπικουφίοιμι ἐπικουφίοις ἐπικουφίοι
Dual ἐπικουφίοιτον ἐπικουφιοίτην
Plural ἐπικουφίοιμεν ἐπικουφίοιτε ἐπικουφίοιεν
Infinitive ἐπικουφίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπικουφιων ἐπικουφιουντος ἐπικουφιουσα ἐπικουφιουσης ἐπικουφιουν ἐπικουφιουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπικουφίουμαι ἐπικουφίει, ἐπικουφίῃ ἐπικουφίειται
Dual ἐπικουφίεισθον ἐπικουφίεισθον
Plural ἐπικουφιοῦμεθα ἐπικουφίεισθε ἐπικουφίουνται
OptativeSingular ἐπικουφιοίμην ἐπικουφίοιο ἐπικουφίοιτο
Dual ἐπικουφίοισθον ἐπικουφιοίσθην
Plural ἐπικουφιοίμεθα ἐπικουφίοισθε ἐπικουφίοιντο
Infinitive ἐπικουφίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπικουφιουμενος ἐπικουφιουμενου ἐπικουφιουμενη ἐπικουφιουμενης ἐπικουφιουμενον ἐπικουφιουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπεκούφιζον ἐπεκούφιζες ἐπεκούφιζε(ν)
Dual ἐπεκουφίζετον ἐπεκουφιζέτην
Plural ἐπεκουφίζομεν ἐπεκουφίζετε ἐπεκούφιζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπεκουφιζόμην ἐπεκουφίζου ἐπεκουφίζετο
Dual ἐπεκουφίζεσθον ἐπεκουφιζέσθην
Plural ἐπεκουφιζόμεθα ἐπεκουφίζεσθε ἐπεκουφίζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πρὸς τάδε βουλεύεσθε ἃ καὶ τῇ ἑορτῇ πρέποντα γένοιτ᾿ ἂν καὶ ὑμῖν ἀσφαλέστατα, καὶ ἐπικουφίζετε πολλὴν τὴν πενίαν αὐτοῖς ἀπ᾿ ὀλίγου τελέσματος φίλους οὐ μεμπτοὺς ἕξοντες. (Lucian, Saturnalia, letter 3 5:6)
  • οἱ δὲ δὴ δυνάμενοι μὴ μόνον τὸν ἑαυτῶν οἶκον διοικεῖν, ἀλλὰ καὶ περιποιεῖν ὥστε καὶ τὴν πόλιν κοσμεῖν καὶ τοὺς φίλους ἐπικουφίζειν, πῶς τούτους οὐχὶ βαθεῖς τε καὶ ἐρρωμένους ἄνδρας χρὴ νομίσαι· (Xenophon, Works on Socrates, , chapter 11 11:4)
  • Ἥβη καὶ νεότης ἐπικουφίζει νόον ἀνδρός, πολλῶν δ ἐξαίρει θυμὸν ἐς ἀμπλακίην. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, , 1386-1389353)
  • εἰ δὲ ἠλέουν τοὺς δημοτικούς, ὅτε ἦσαν ἐλεεινοί, καὶ καθ᾿ ὅσον οἱό῀ν τε ἦν ἐπικουφίζειν ἐπειρώμην, οὐθέν ἐστι τοῦτο σημεῖον τοῦ πρὸς ἐκείνους ἔχειν οἰκειότερον: (Dio, Chrysostom, Orationes, 5:1)
  • εὖ γὰρ ἴσθι ὅτι τῶν ὁμοίων σωμάτων οἱ αὐτοὶ πόνοι οὐχ ὁμοίως ἅπτονται ἄρχοντός τε ἀνδρὸς καὶ ἰδιώτου, ἀλλ ἐπικουφίζει τι ἡ τιμὴ τοὺς πόνους τῷ ἄρχοντι καὶ αὐτὸ τὸ εἰδέναι ὅτι οὐ λανθάνει ὅ τι ἂν ποιῇ. (Xenophon, Cyropaedia, , chapter 6 30:8)

Synonyms

  1. to lighten

  2. to lift up

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION