Ἥφαιστος
Second declension Noun; Masculine
고유
Transliteration:
Principal Part:
Ἥφαιστος
Ἥφαιστου
Structure:
Ἡφαιστ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Etym.: Perh. from
a(/ptw, to kindle fire.
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ὅμοια δὲ τούτοισ καὶ περὶ τῆσ Ἥρασ ᾄδουσιν, ἄνευ τῆσ πρὸσ τὸν ἄνδρα ὁμιλίασ ὑπηνέμιον αὐτὴν παῖδα γεννῆσαι τὸν Ἥφαιστον, οὐ μάλα εὐτυχῆ τοῦτον, ἀλλὰ βάναυσον καὶ χαλκέα καὶ πυρίτην, ἐν καπνῷ τὸ πᾶν βιοῦντα καὶ σπινθήρων ἀνάπλεων οἱᾶ δὴ καμινευτήν, καὶ οὐδὲ ἄρτιον τὼ πόδε· (Lucian, De sacrificiis, (no name) 6:1)
- ἀπέρχομαι γάρ τι διακονησόμενοσ τῷ ἄνω Διὶ τῶν ἀνθρωπικῶν ὁ δὲ ὀξύθυμὸσ τέ ἐστι ^ καὶ δέδια μὴ βραδύναντά με ὅλον ὑμέτερον ἐάσῃ εἶναι παραδοὺσ τῷ ζόφῳ, ἢ ὅπερ τὸν Ἥφαιστον πρῴην ἐποίησε, ῥίψῃ κἀμὲ τεταγὼν τοῦ ποδὸσ ἀπὸ τοῦ θεσπεσίου βηλοῦ, ὡσ ὑποσκάζων γέλωτα παρέχοιμι καὶ αὐτὸσ οἰνοχοῶν. (Lucian, Contemplantes, (no name) 1:8)
- Ἥφαιστον δ’ ἐκέλευσε περικλυτὸν ὅττι τάχιστα γαῖαν ὕδει φύρειν, ἐν δ’ ἀνθρώπου θέμεν αὐδὴν καὶ σθένοσ, ἀθανάτῃσ δὲ θεῇσ εἰσ ὦπα ἐίσκειν παρθενικῆσ καλὸν εἶδοσ ἐπήρατον· (Hesiod, Works and Days, Book WD 10:3)
- αὐτὸσ δ’ ἐκ κεφαλῆσ γλαυκώπιδα Τριτογένειαν δεινὴν ἐγρεκύδοιμον ἀγέστρατον Ἀτρυτώνην πότνιαν, ᾗ κέλαδοί τε ἅδον πόλεμοί τε μάχαι τε, Ἥρη δ’ Ἥφαιστον κλυτὸν οὐ φιλότητι μιγεῖσα γείνατο, καὶ ζαμένησε καὶ ἤρισε ᾧ παρακοίτῃ, ἐκ πάντων τέχνῃσι κεκασμένον Οὐρανιώνων. (Hesiod, Theogony, Book Th. 91:1)
- ἐκ ταύτησ δ’ ἔριδοσ ἣ μὲν τέκε φαίδιμον υἱὸν Ἥφαιστον, φιλότητοσ ἄτερ Διὸσ αἰγιόχοιο, ἐκ πάντων παλάμῃσι κεκασμένον Οὐρανιώνων· (Hesiod, Theogony, Book Th. 92:2)
