Ἐρινύς
Third declension Noun; Feminine
고유
그리스
Transliteration:
Principal Part:
Ἐρινύς
Structure:
Ἐρινυ
(Stem)
+
ς
(Ending)
Etym.: E)ri/nu_s not E)rinnu/s
Sense
- the Erinys or Fury, Three, Tisiphone, Megaera, Alecto
- curses from one's mother, blood-guiltiness of, distraction, curses to men
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἦ ἄρα που Ἐρινύσ ἐστιν; (Lucian, Cataplus, (no name) 22:14)
- Ὦ στυγνὸν οὔνομ̓, ὦ θεοῖσ στυγούμενον, Ποδάγρα, πολυστένακτε, Κωκυτοῦ τέκνον, ἣν Ταρτάρου κευθμῶσιν ἐν βαθυσκίοισ Μέγαιῤ Ἐρινὺσ γαστρὸσ ἐξεγείνατο μαζοῖσί τ̓ ἐξέθρεψε, καὶ πικρῷ βρέφει εἰσ χεῖλοσ ἐστάλαξεν Ἀλληκτὼ γάλα, τίσ τὴν δυσώνυμόν σε δαιμόνων ἄρα εἰσ φῶσ ἀνῆκεν; (Lucian, 1)
- ἔρημά σ’ ἁ πολύστονοσ Οἰδιπόδα δώματα λιποῦσ’ ἦλθ’ Ἐρινύσ. (Euripides, Suppliants, choral, epode6)
- ἴσωσ Ἐρινύσ ἐστιν ἐκ τραγῳδίασ· (Aristophanes, Plutus, Episode 2:6)
- ὦ Ζεῦ τε καὶ Γῆ καὶ πολισσοῦχοι θεοί, Ἀρά τ’ Ἐρινὺσ πατρὸσ ἡ μεγασθενήσ, μή μοι πόλιν γε πρυμνόθεν πανώλεθρον ἐκθαμνίσητε δῃάλωτον, Ἑλλάδοσ φθόγγον χέουσαν, καὶ δόμουσ ἐφεστίουσ· (Aeschylus, Seven Against Thebes, episode 4:14)
- περιπλομένων δ’ ἐνιαυτῶν γείνατ’ Ἐρινῦσ τε κρατερὰσ μεγάλουσ τε Γίγαντασ, τεύχεσι λαμπομένουσ, δολίχ’ ἔγχεα χερσὶν ἔχοντασ, Νύμφασ θ’ ἃσ Μελίασ καλέουσ’ ἐπ’ ἀπείρονα γαῖαν. (Hesiod, Theogony, Book Th. 22:5)
- ἀλλ’ ὅτε δὴ Δί’ ἔμελλε θεῶν πατέρ’ ἠδὲ καὶ ἀνδρῶν τέξεσθαι, τότ’ ἔπειτα φίλουσ λιτάνευε τοκῆασ τοὺσ αὐτῆσ, Γαῖάν τε καὶ Οὐρανὸν ἀστερόεντα, μῆτιν συμφράσσασθαι, ὅπωσ λελάθοιτο τεκοῦσα παῖδα φίλον, τίσαιτο δ’ ἐρινῦσ πατρὸσ ἑοῖο παίδων θ’, οὓσ κατέπινε μέγασ Κρόνοσ ἀγκυλομήτησ. (Hesiod, Theogony, Book Th. 44:6)
