Ancient Greek-English Dictionary Language

Ἀθηναῖος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: Ἀθηναῖος Ἀθηναίᾱ Ἀθηναῖον

Structure: Ἀθηναι (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. of or relating to Athens; Athenian
  2. (substantive) an Athenian

Examples

  • ΜΕΤ̓ οὐ πολὺν δὲ χρόνον ἐξαπέστειλεν ὁ βασιλεὺσ γέροντα Ἀθηναῖον ἀναγκάζειν τοὺσ Ἰουδαίουσ μεταβαίνειν ἐκ τῶν πατρώων νόμων καὶ τοῖσ τοῦ Θεοῦ νόμοισ μὴ πολιτεύεσθαι, (Septuagint, Liber Maccabees II 6:1)
  • τοὺσ δὲ Ἰουδαίουσ, οὓσ διεγνώκει μηδὲ ταφῆσ ἀξιῶσαι οἰωνοβρώτουσ δὲ σὺν τοῖσ νηπίοισ ἐκρίψειν θηρίοισ, πάντασ αὐτοὺσ ἴσουσ Ἀθηναίουσ ποιήσειν. (Septuagint, Liber Maccabees II 9:15)
  • δοκεῖ δὲ τραγικώτερον κεχρῆσθαι εὐθὺσ ἐν ἀρχῇ τῇ μεταφορᾷ, πολιτικώτερον δὲ ὑπὸ Δημοσθένουσ εἰρῆσθαι τὸ αὐτὸ νόημα ἐν τῷ τῆσ παραπρεσβείασ εὐθὺσ ἐν ἀρχῇ, ἔχον οὕτωσ ὅση μέν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, σπουδὴ καὶ παραγγελία γέγονε καὶ τὰ ἑξῆσ. (Dionysius of Halicarnassus, Libri secundi de antiquis oratoribus reliquiae, chapter 21)
  • τῆσ μὲν τῶν κινδυνευόντων σωτηρίασ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ τῆσ τιμωρίασ ὑμεῖσ παρὰ τῶν νόμων τὴν ἐξουσίαν εἰλήφατε· (Demades, On the Twelve Years, 1:1)
  • τί γὰρ Ἀθηναίοισ, εἰ παρανάλωμα Δημάδησ; (Demades, On the Twelve Years, 2:4)
  • μετὰ δὲ νειμάμενοι κατὰ ἔθνη σέβουσι καὶ πολίτασ αὐτῶν ἀποφαίνουσιν, ὁ μὲν Δελφὸσ τὸν Ἀπόλλω καὶ ὁ Δήλιοσ, ὁ δὲ Ἀθηναῖοσ τὴν Ἀθηνᾶν ‐ μαρτυρεῖται γοῦν τὴν οἰκειότητα τῷ ὀνόματι ‐ καὶ τὴν Ἥραν ὁ Ἀργεῖοσ καὶ ὁ Μυγδόνιοσ τὴν Ῥέαν καὶ τὴν Ἀφροδίτην ὁ Πάφιοσ. (Lucian, De sacrificiis, (no name) 10:4)
  • Τέλλοσ ὁ Ἀθηναῖοσ, ὃσ εὖ τ’ ἐβίω καὶ ἀπέθανεν ὑπὲρ τῆσ πατρίδοσ. (Lucian, Contemplantes, (no name) 10:10)
  • Ἰσαῖοσ δὲ ὁ Δημοσθένουσ καθηγησάμενοσ καὶ διὰ τοῦτο μάλιστα γενόμενοσ περιφανήσ, ὡσ μέν τινεσ ἱστοροῦσιν, Ἀθηναῖοσ ἦν τὸ γένοσ, ὡσ δ’ ἕτεροι γράφουσι, Χαλκιδεύσ. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 1 1:1)
  • τῶν δὲ τοὺσ ἀκριβεῖσ προαιρουμένων λόγουσ καὶ πρὸσ τὴν ἐναγώνιον ἀσκούντων ῥητορικήν, ὧν ἐγένετο Ἀντιφῶν τε ὁ Ῥαμνούσιοσ καὶ Θρασύμαχοσ ὁ Καλχηδόνιοσ καὶ Πολυκράτησ ὁ Ἀθηναῖοσ Κριτίασ τε ὁ τῶν τριάκοντα ἄρξασ καὶ Ζωΐλοσ ὁ τὰσ καθ’ Ὁμήρου συντάξεισ καταλιπὼν καὶ ἄλλοι τοιοῦτοί τινεσ, οὐδένα ἡγούμενοσ οὔτε ἀκριβέστερον οὔτε χαριέστερον γεγονέναι Λυσίου· (Dionysius of Halicarnassus, chapter 201)
  • Ἰσοκράτησ Ἀθηναῖοσ ἐγεννήθη μὲν ἐπὶ τῆσ ὀγδοηκοστῆσ καὶ ἕκτησ Ὀλυμπιάδοσ ἄρχοντοσ Ἀθήνησι Λυσιμάχου πέμπτῳ πρότερον ἔτει τοῦ Πελοποννησιακοῦ πολέμου, δυσὶ καὶ εἴκοσιν ἔτεσι νεώτεροσ Λυσίου, πατρὸσ δὲ ἦν Θεοδώρου, τινὸσ τῶν μετρίων πολιτῶν, θεράποντασ αὐλοποιοὺσ κεκτημένου καὶ τὸν βίον ἀπὸ ταύτησ ἔχοντοσ τῆσ ἐργασίασ. (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 11)

Synonyms

  1. an Athenian

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION