Βοιωτός?
Second declension Noun; Masculine
고유
Transliteration: Boiōtos
Principal Part:
Βοιωτός
Βοιωτοῦ
Structure:
Βοιωτ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- an inhabitant of Boeotia; a Boeotian
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ὧν μὲν γὰρ ἐσύλησε τὴν ἰσχὺν ὁ περὶ Λεῦκτρα κίνδυνος, ὁ δὲ πρότερον ἀπείρατος ὢν πολεμίας σάλπιγγος Εὐρώτας Βοιωτοὺς ἐν τῇ Λακωνικῇ στρατοπεδεύοντας εἶδεν ἀπέκειρε γὰρ τὴν ἀκμὴν τῆς Σπάρτης ὁ Θηβαῖος, καὶ τοὺς ὁρ´ους τῆς Λακωνικῆς τεθειμένους, τὴν ἀκμὴν τῶν νέων, συνέκλεισε ταῖς τέφραις. (Demades, On the Twelve Years, 12:1)
- τῷ δ ἅμα ἱέμενοι πολέμοιό τε φυλόπιδός τε Βοιωτοὶ πλήξιπποι, ὑπὲρ σακέων πνείοντες, Λοκροί τ ἀγχέμαχοι καὶ Φωκῆες μεγάθυμοι ἕσποντ: (Hesiod, Shield of Heracles, Book Sh. 2:11)
- οὐδὲ σιδήρου ἐκεῖνός γε δεήσεται, ἀλλ ἤν, τε χαλκὸν ἤν τε χρυσὸν ἀναθῇς, ἄλλοις μέν ποτε κτῆμα καὶ ἑρ´μαιον ἔσῃ ἀνατεθεικώς, Φωκεῦσιν ἢ Βοιωτοῖς ἢ Δελφοῖς αὐτοῖς ἤ τινι τυράννῳ ἢ λῃστῇ, τῷ δὲ θεῷ ὀλίγον μέλει τῶν σῶν χρυσοποιιῶν. (Lucian, Contemplantes, (no name) 12:24)
- πρὸς Βοιωτὸν ὑπὲρ τοῦ ὀνόματος: (Dionysius of Halicarnassus, De Dinarcho, , chapter 13 1:7)
- τίς δ ἂν μᾶλλον πείσειε καὶ πόλιν καὶ ἄνδρας τοῦ ῥήτορος πολλαχῇ μὲν καὶ ἄλλῃ, μάλιστα δ ἐν τῷ πρὸς Λακεδαιμονίους γραφέντι λόγῳ, ὃς ἐπιγράφεται μὲν Ἀρχίδαμος, ὑπόθεσιν δὲ περιείληφε τὴν περὶ τοῦ μὴ προέσθαι Μεσσήνην Βοιωτοῖς μηδὲ ποιεῖν τὸ προσταττόμενον ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν· (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 91)
- Βοιωτὸς ἀνὴρ τᾷδε φών[ησεν, γλυκειᾶν Ἡσίοδος πρόπολος Μουσᾶν, ὃν < ἂν > ἀθάνατοι τι[μῶσι, τούτῳ καὶ βροτῶν φήμαν ἕπ[εσθαι. (Bacchylides, , epinicians, ode 5 15:1)
- Μάρτυρες οὕτω τοίνυν φανερῶς παρὰ τὸν τῆς αὑτοῦ μητρὸς ὁρ´κον καὶ τὴν τοῦ δόντος ἐκείνῃ τὸν ὁρ´κον εὐήθειαν πατρὸς τετυχηκὼς καὶ ἀνθ Ἱπποθωντίδος ἐν Ἀκαμαντίδι φυλῇ γεγονώς, οὐκ ἀγαπᾷ Βοιωτὸς οὑτοσί, ἀλλὰ καὶ δίκας ἐμοὶ δύ ἢ τρεῖς εἴληχεν ἀργυρίου πρὸς αἷς καὶ πρότερόν μ ἐσυκοφάντει. (Demosthenes, Speeches 31-40, 32:5)
- οὐκ ἀγνοῶ τοίνυν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ὅτι Βοιωτὸς οὑτοσὶ δίκαιον μὲν οὐδὲν ἕξει λέγειν, ἥξει δ ἐπὶ ταῦθ ἅπερ ἀεὶ λέγει, ὡς ἐπηρέαζεν ὁ πατὴρ αὐτῷ πειθόμενος ὑπ ἐμοῦ, ἀξιοῖ δ αὐτὸς ὡς δὴ πρεσβύτερος ὢν τοὔνομ ἔχειν τὸ τοῦ πρὸς πατρὸς πάππου. (Demosthenes, Speeches 31-40, 37:1)
- ἔστι δ ὁ Βοιωτὸς ἀδελφοῦ τῆς τούτου μητρὸς ὄνομα. (Demosthenes, Speeches 31-40, 42:3)
- λαχόντος γὰρ ἐμοῦ τὴν δίκην ταύτην Βοιωτῷ Μαντίου Θορικίῳ, ἐξ ἀρχῆς τ ἠντεδίκει καὶ ὑπώμνυθ ὡς ὢν Βοιωτός, καὶ τὸ τελευταῖον, ἐπεὶ οὐκέτ ἐνῆν αὐτῷ διακρούσασθαι, ἐρήμην ἐάσας καταδιαιτῆσαι, σκέψασθε πρὸς θεῶν τί ἐποίησεν: (Demosthenes, Speeches 31-40, 49:1)
