Ancient Greek-English Dictionary Language

Ναύπακτος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: Ναύπακτος Ναύπακτη Ναύπακτον

Structure: Ναυπακτ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: nau=s, ph/gnumi

Sense

Examples

  • ἐκεῖθεν δὲ ἄπεισιν ἐπὶ Ναύπακτον. (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 9 4:3)
  • ἀγομένων δὲ καὶ φερομένων ὑπὸ τοῦ Μακεδόνοσ τοῦτο μὲν Δολόπων καὶ Μαγνήτων, τοῦτο δὲ Ἀθαμάνων καὶ Ἀπεραντῶν, αὐτοῦ δὲ τοῦ Μανίου τὴν μὲν Ἡράκλειαν διαπεπορθηκότοσ, τὴν δὲ Ναύπακτον Αἰτωλῶν ἐχόντων πολιορκοῦντοσ, οἰκτείρων τοὺσ Ἕλληνασ ὁ Τίτοσ διέπλευσεν ἐκ Πελοποννήσου πρὸσ τὸν ὕπατον. (Plutarch, Titus Flamininus, chapter 15 4:1)
  • οὐκ Ἀχαιῶν Ναύπακτον ὀμώμοκεν Αἰτωλοῖσ παραδώσειν; (Demosthenes, Speeches, 40:4)
  • ταῦτα Τήμενοσ ἀκούσασ ἡτοίμαζε τὸν στρατόν, καὶ ναῦσ ἐπήξατο τῆσ Λοκρίδοσ ἔνθα νῦν ἀπ’ ἐκείνου ὁ τόποσ Ναύπακτοσ λέγεται. (Apollodorus, Library and Epitome, book 2, chapter 8 2:16)
  • συνέβη δὲ καὶ τὸν στρατὸν ἐν Ναυπάκτῳ συμφορᾷ περιπεσεῖν. (Apollodorus, Library and Epitome, book 2, chapter 8 3:1)
  • ἐπὶ θαλάσσησ δὲ Οἰάνθεια καὶ ταύτῃ ὁμοροῦσά ἐστι Ναύπακτοσ. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 38 15:2)
  • πόλεισ δ’ ἔσχον Ἄμφισσάν τε καὶ Ναύπακτον, ὧν ἡ Ναύπακτοσ συμμένει τοῦ Ἀντιρρίου πλησίον, ὠνόμασται δ’ ἀπὸ τῆσ ναυπηγίασ τῆσ ἐκεῖ γενομένησ, εἴτε τῶν Ἡρακλειδῶν ἐκεῖ ναυπηγησαμένων τὸν στόλον, εἴθ’ ὥσ φησιν Ἔφοροσ Λοκρῶν ἔτι πρότερον παρασκευασάντων· (Strabo, Geography, Book 9, chapter 4 12:3)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION