Ancient Greek-English Dictionary Language

Αἰτωλός

Second declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: Αἰτωλός Αἰτωλοῦ

Structure: Αἰτωλ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. an inhabitant of Aetolia; an Aetolian

Declension

Second declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Φιλίππου δὲ καταλαβόντοσ Ἐλάτειαν καὶ Κυτίνιον καὶ πρέσβεισ πέμψαντοσ εἰσ Θήβασ Θετταλῶν Αἰνιάνων Αἰτωλῶν Δολόπων Φθιωτῶν, Ἀθηναίων δὲ κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον πρέσβεισ ἀποστειλάντων τοὺσ περὶ Δημοσθένη, τούτοισ συμμαχεῖν ἐψηφίσαντο. (Dionysius of Halicarnassus, Ad Ammaeum, chapter 11 3:5)
  • καὶ ἡμεῖσ, ὦ ἄνδρεσ Αἰτωλοί, πρέσβεισ. (Dionysius of Halicarnassus, De Dinarcho, chapter 11 4:7)
  • οὗτοσ καθεστώσησ τῆσ ὀλιγαρχίασ ὑπὸ τῶν Ἀθήνηθεν φυγάδων εἴρηται δεομένων τοὺσ Αἰτωλοὺσ αὑτοῖσ βοηθεῖν, ἐπεὶ καὶ ὁ Κάσσανδροσ αὐτοῖσ ἐλευθέροισ οὖσιν ἐπεχείρει, ὡσ ἐν αὐτῷ τῷ λόγῳ γίγνεται τοῦτο δῆλον. (Dionysius of Halicarnassus, De Dinarcho, chapter 11 4:8)
  • ἐπεὶ δὲ δαίμων κάρτοσ Αἰτωλοῖσ ὄρεξεν, θάπτομεν οὓσ κατέπε‐ φνεν σῦσ ἐριβρύχασ ἐπαί̈σσων βίᾳ, Ἀγκαῖον ἐμῶν τ’ Ἀγέλαον φ[έρτ]ατον κεδνῶν ἀδελφεῶν, οὓσ τέ]κεν ἐν μεγάροισ πατρὸ]σ Ἀλθαία περικλειτοῖσιν Οἰνέοσ· (Bacchylides, , epinicians, ode 5 9:2)
  • πορθήσεθ’ ἡβήσαντεσ Ἰσμηνοῦ πόλιν, πατέρων θανόντων ἐκδικάζοντεσ φόνον, σύ τ’ ἀντὶ πατρόσ, Αἰγιαλεῦ, στρατηλάτησ νέοσ καταστάσ, παῖσ τ’ ἀπ’ Αἰτωλῶν μολὼν Τυδέωσ, ὃν ὠνόμαζε Διομήδην πατήρ. (Euripides, Suppliants, episode 1:10)
  • Ἀρίσταιχμοσ γὰρ ἡμῶν ἡγεῖτο Αἰτωλὸσ ἀκοντιστὴσ ἄριστοσ, ἐγὼ δὲ ἐχιλιάρχουν ἔτι. (Lucian, Dialogi meretricii, 2:5)
  • ὁ στρατιώτησ ὁ Αἰτωλὸσ ὁ μέγασ ὁ Κροκάλησ ἐρῶν ἐρράπισέ με αὐλοῦσαν εὑρὼν παρὰ τῇ Κροκάλῃ ὑπὸ τοῦ ἀντεραστοῦ αὐτοῦ Γόργου μεμισθωμένην καὶ τούσ τε αὐλούσ μου συνέτριψε καὶ τὴν τράπεζαν μεταξὺ δειπνούντων ἀνέτρεψε καὶ τὸν κρατῆρα ἐξέχεεν ἐπεισπαίσασ· (Lucian, Dialogi meretricii, 1:2)
  • ὅτι δὲ ἦν τισ περὶ αὐτοὺσ δόξα παρὰ τοῖσ Σικελιώταισ Ἀλέξανδροσ ὁ Αἰτωλὸσ ὁ τραγῳδοδιδάσκαλοσ ποιήσασ ἐλεγεῖον τρόπον τοῦτον δηλοῖ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 56 1:3)
  • "Οἰνέωσ δ’ ἐγένετο Αἰτωλόσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2 2:5)
  • τὴν δ’ οὐχὶ Θηβῶν, ἀλλ’ ὅλησ τῆσ Ἑλλάδοσ Σφίγγα περικρατοῦσαν, ὁ Αἰτωλὸσ ὅστισ ἐπὶ πέτρασ καθήμενοσ, ὥσπερ ἡ παλαιά, τὰ σώμαθ’ ἡμῶν πάντ’ ἀναρπάσασ φέρει, κοὐκ ἔχω μάχεσθαι Αἰτωλικὸν γὰρ ἁρπάσαι τὰ τῶν πέλασ, νῦν δὲ καὶ τὰ πόρρω· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 63 1:5)

Synonyms

  1. an inhabitant of Aetolia

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION