뜻

1. an inhabitant of Aetolia; an Aetolian

예문

• καὶ ἡμεῖσ, ὦ ἄνδρεσ Αἰτωλοί, πρέσβεισ. (Dionysius of Halicarnassus, De Dinarcho, chapter 11 4:7)

  (디오니시오스, De Dinarcho, chapter 11 4:7)

• σακεσφόροι γὰρ πάντεσ Αἰτωλοί, τέκνον, λόγχαισ τ’ ἀκοντιστῆρεσ εὐστοχώτατοι. (Euripides, Phoenissae, episode, lyric23)

  (에우리피데스, Phoenissae, episode, lyric23)

• Αἰτωλοὶ γὰρ ἦσαν ἐπίδοξοι διὰ τῆσ Μεγαρικῆσ ἐμβαλοῦντεσ εἰσ Πελοπόννησον καὶ τοῦτο κωλύσων Ἄρατοσ ὁ τῶν Ἀχαιῶν στρατηγὸσ ἤθροιζε δύναμιν καὶ τοῖσ ἐφόροισ ἔγραφεν. (Plutarch, Agis, chapter 13 4:2)

  (플루타르코스, Agis, chapter 13 4:2)

• "Ἀγαθαρχίδησ δ’ ἐν δωδεκάτῃ Ἱστοριῶν Αἰτωλοί, φησί, τοσούτῳ τῶν λοιπῶν ἑτοιμότερον ἔχουσι πρὸσ θάνατον ὅσῳπερ καὶ ζῆν πολυτελῶσ ἐκτενέστερον ζητοῦσι τῶν ἄλλων. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:111)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:111)

• καὶ γὰρ Αἰτωλοὶ δεομένου βοηθεῖν ἀπείπαντο, καὶ τὴν Ἀθηναίων πόλιν χάριτι τοῦ Ἀράτου πρόθυμον οὖσαν οἱ περὶ Εὐρυκλείδην καὶ Μικίωνα διεκώλυσαν. (Plutarch, Aratus, chapter 41 2:1)

  (플루타르코스, Aratus, chapter 41 2:1)

유사 형태

• Αἰτωλῶν (236)
• Αἰτωλοὺς (124)
• Αἰτωλοὶ (101)
• Αἰτωλοῖς (98)
• Αἰτωλίαν (66)
• Αἰτωλίας (48)
• Αἰτωλούς (28)
• Αἰτωλοί (27)
• Αἰτωλίᾳ (21)
• Αἰτωλὸς (20)
• Αἰτωλὸν (17)
• Αἰτωλοῦ (12)
• Αἰτωλικὸν (12)
• Αἰτωλός (10)
• Αἰτωλικῶν (9)
• Αἰτωλίδος (6)
• Αἰτωλικῷ (5)
• Αἰτωλικοῦ (4)
• Αἰτωλία (3)
• Αἰτωλικόν (3)
• Αἰτωλοῖσιν (3)
• Αἰτωλικὰ (3)
• Αἰτωλόν (3)
• Αἰτωλικαὶ (2)
• Αἰτωλικοῖς (2)
• Αἰτωλῷ (2)
• Αἰτωλίδα (2)
• Αἰτωλικῆς (2)
• Αἰτωλή (2)
• Αἰτωλὶς (2)
• Αἰτωλίδ (1)
• Αἰτωλικῇ (1)
• Αἰτωλοῖσι (1)
• [Αἰ]τωλοὺς (1)
• Αἰτωλικός (1)
• Αἰτωλάν (1)
• Αἰτώλιος (1)
• Αἰτωλικάς (1)
• Αἰτωλικά (1)
• Αἰτωλίσιν (1)
• Αἰτωλαὶ (1)
• Αἰτώλιον (1)
• Αἰτωλικὰς (1)

출처: Wiktionary 고전 그리스어 단어 목록