뜻

1. a march or expedition against

예문

• καὶ ἐπὶ τούτῳ μαστιγοῦσιν αὐτὸν οἱ Ἑλλανοδίκαι, καὶ διὰ τὸν Λίχαν τοῦτον ἡ κατὰ Ἆγιν βασιλέα ἐπιστρατεία Λακεδαιμονίων ἐγένετο ἐπὶ Ἠλείουσ καὶ ἐντὸσ τῆσ Ἄλτεωσ μάχη. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 2 4:4)

  (파우사니아스, Description of Greece, , chapter 2 4:4)

• εἰρημένα ἐν ἐπιστρατείᾳ τοῦ Μήδου καὶ Βάκιδι ἐν χρησμοῖσ. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 32 13:1)

  (파우사니아스, Description of Greece, , chapter 32 13:1)

유사 형태

• ἐπιστρατείαν (15)
• ἐπιστρατεύειν (9)
• ἐπιστρατεύσας (8)
• ἐπιστρατείας (8)
• ἐπιστρατεύσειν (3)
• ἐπιστρατεῦσαι (3)
• ἐπιστρατεύσασι (2)
• ἐπιστρατεύει (2)
• ἐπιστρατεύοντα (2)
• ἐπιστρατείᾳ (1)
• ἐπιστρατεύοιεν (1)
• ἐπιστράτευσιν (1)
• ἐπιστρατεύουσι (1)
• ἐπιστρατεία (1)
• ἐπιστρατεύηται (1)
• ἐπιστρατείαις (1)
• ἐπιστρατεύεται (1)
• ἐπιστρατεύσειε (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.