- Εὐρυσθέωσ ἐν τῇ Ἀττικῇ ὑπὸ Ἡρακλειδῶν ἀποθανόντοσ, Ἀτρέωσ δὲ μητρὸσ ἀδελφοῦ ὄντοσ αὐτῷ, καὶ ἐπιτρέψαντοσ Εὐρυσθέωσ, ὅτ’ ἐστράτευε, Μυκήνασ τε καὶ τὴν ἀρχὴν κατὰ τὸ οἰκεῖον Ἀτρεῖ· (Dionysius of Halicarnassus, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 15 2:1)
(디오니시오스, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 15 2:1)
- καὶ ὡσ οὐκέτι ἀνεχώρησεν Εὐρυσθεύσ, βουλομένων καὶ τῶν Μυκηναίων φόβῳ τῶν Ἡρακλειδῶν, καὶ ἅμα δυνατὸν δοκοῦντα εἶναι καὶ τὸ πλῆθοσ τεθεραπευκότα τῶν Μυκηναίων τε καὶ ὅσων Εὐρυσθεὺσ ἦρχεν τὴν βασιλείαν Ἀτρέα παραλαβεῖν. (Dionysius of Halicarnassus, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 15 2:3)
(디오니시오스, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 15 2:3)
- εἶτα ὁ Ἀκάμασ καὶ ἡ Φυλλὶσ καὶ ἡ προτέρα δὲ τῆσ Ἑλένησ ἁρπαγὴ καὶ ἡ στρατεία τῶν Διοσκούρων ἐπὶ τὴν πόλιν καὶ τὸ Ἱππολύτου πάθοσ καὶ Ἡρακλειδῶν κάθοδοσ· (Lucian, De saltatione, (no name) 40:4)
(루키아노스, De saltatione, (no name) 40:4)
- ὁρῶ τιν’ ἐπὶ τοῦ βήματοσ καθεδούμενον ἱκετηρίαν ἔχοντα μετὰ τῶν παιδίων καὶ τῆσ γυναικόσ, κου’ διοίσοντ’ ἄντικρυσ τῶν Ἡρακλειδῶν οὐδ’ ὁτιοῦν τῶν Παμφίλου. (Aristophanes, Plutus, Episode 1:3)
(아리스토파네스, Plutus, Episode 1:3)
- Μελίσσου υἱὸσ Ἀκταίων γίνεται, κάλλιστοσ καὶ σωφρονέστατοσ τῶν ὁμηλίκων, οὗ πλεῖστοι μὲν ἐγένοντο ἐρασταί, διαφερόντωσ δ’ Ἀρχίασ, γένουσ μὲν ὢν τοῦ τῶν Ἡρακλειδῶν, πλούτῳ δὲ καὶ τῇ ἄλλῃ δυνάμει λαμπρότατοσ Κορινθίων. (Plutarch, Amatoriae narrationes, chapter 2 7:1)
(플루타르코스, Amatoriae narrationes, chapter 2 7:1)
- "τὴν δὲ4" πρῶτοι δὲ Λυδοὶ καὶ τὴν καρύκην ἐξεῦρον, περὶ ἧσ τῆσ σκευασίασ οἱ τὰ Ὀψαρτυτικὰ συνθέντεσ εἰρήκασιν, Γλαῦκόσ τε ὁ Λοκρὸσ καὶ Μίθαικοσ καὶ Διονύσιοσ Ἡρακλεῖδαί τε δύο γένοσ Συρακόσιοι καὶ Ἆγισ καὶ Ἐπαίνετοσ καὶ Διονύσιοσ ἔτι τε Ἡγήσιπποσ καὶ Ἐρασίστρατοσ καὶ Εὐθύδημοσ καὶ Κρίτων, πρὸσ τούτοισ δὲ Στέφανοσ, ι Ἀρχύτασ, Ἀκέστιοσ, Ἀκεσίασ, Διοκλῆσ, Φιλιστίων. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 11 1:10)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 11 1:10)
- εἰ δὲ Κλεομένησ ἦν, λεγέσθω γὰρ οὕτωσ, παράνομοσ καὶ τυραννικόσ, ἀλλ’ Ἡρακλεῖδαι πατέρεσ αὐτῷ καὶ Σπάρτη πατρίσ, ἧσ τὸν ἀφανέστατον ἄξιον ἀντὶ τοῦ πρώτου Μακεδόνων ἡγεμόνα ποιεῖσθαι τοὺσ ἔν τινι λόγῳ τὴν Ἑλληνικὴν τιθεμένουσ εὐγένειαν. (Plutarch, Aratus, chapter 38 5:1)
(플루타르코스, Aratus, chapter 38 5:1)
- γένει μὲν γὰρ Ἡρακλεῖδαι δήπουθεν ἦσαν καὶ οἱ νεώτατοι τῶν ἐν Σπάρτῃ βασιλέων, ὁ δὲ ἐοίκε βουλομένῳ τοὺσ πρώτουσ ἐκείνουσ καὶ σύνεγγυσ Ἡρακλέουσ ὀνομάζειν Ἡρακλείδασ. (Plutarch, Lycurgus, chapter 1 3:2)
(플루타르코스, Lycurgus, chapter 1 3:2)
- ἀπολομένου δὲ Εὐρυσθέωσ ἐπὶ Πελοπόννησον ἦλθον οἱ Ἡρακλεῖδαι, καὶ πάσασ εἷλον τὰσ πόλεισ. (Apollodorus, Library and Epitome, book 2, chapter 8 2:1)
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 8 2:1)
- ξυμφοράν, οἱ δ’ Ἡρακλεῖδαι, πρότερον ἀσθενεῖσ ὄντεσ καὶ ἀτιμαζόμενοι, κατῆλθον μετὰ Δωριέων. (Dio, Chrysostom, Orationes, 168:1)
(디오, 크리소토모스, 연설, 168:1)