Ancient Greek-English Dictionary Language

Σπαρτιάτης

First declension Noun; Masculine 고유 Transliteration:

Principal Part: Σπαρτιάτης Σπαρτιάτου

Structure: Σπαρτιατ (Stem) + ης (Ending)

Sense

  1. an inhabitant of Sparta; a Spartan

Declension

First declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Καὶ τοῦτο τὸ ἀντίγραφον τῶν ἐπιστολῶν ὧν ἔγραψεν Ἰωνάθαν τοῖσ Σπαρτιάταισ. (Septuagint, Liber Maccabees I 12:5)
  • «̓Ιωνάθαν ἀρχιερεὺσ καὶ ἡ γερουσία τοῦ ἔθνουσ καὶ οἱ ἱερεῖσ καὶ ὁ λοιπὸσ δῆμοσ τῶν Ἰουδαίων Σπαρτιάταισ τοῖσ ἀδελφοῖσ χαίρειν. (Septuagint, Liber Maccabees I 12:6)
  • «Ἄρειοσ βασιλεὺσ Σπαρτιατῶν Ὀνίᾳ ἱερεῖ μεγάλῳ χαίρειν. (Septuagint, Liber Maccabees I 12:20)
  • εὑρέθη ἐν γραφῇ περί τε τῶν Σπαρτιατῶν καὶ Ἰουδαίων, ὅτι εἰσὶν ἀδελφοὶ καὶ ὅτι εἰσὶν ἐκ γένουσ Ἁβραάμ. (Septuagint, Liber Maccabees I 12:21)
  • καὶ τοῦτο τὸ ἀντίγραφον τῶν ἐπιστολῶν, ὧν ἀπέστειλαν οἱ Σπαρτιάται. «Σπαρτιατῶν ἄρχοντεσ καὶ ἡ πόλισ Σίμωνι ἱερεῖ μεγάλῳ καὶ τοῖσ πρεσβυτέροισ καὶ τοῖσ ἱερεῦσι καὶ τῷ λοιπῷ δήμῳ τῶν Ἰουδαίων ἀδελφοῖσ χαίρειν. (Septuagint, Liber Maccabees I 14:20)
  • καὶ μὴν γέροντι δεῦρ’ ἁμιλλᾶται ποδὶ ὁ Σπαρτιάτησ Τυνδάρεωσ, μελάμπεπλοσ κουρᾷ τε θυγατρὸσ πενθίμῳ κεκαρμένοσ. (Euripides, episode, iambic 4:30)
  • ἃ δὲ Φάραξ ὁ Σπαρτιάτησ καὶ Κάλλιπποσ. (Plutarch, Comparison of Timoleon and Aemilius, chapter 2 2:2)
  • ὁ δὲ Ἀνταλκίδασ Σπαρτιάτησ ἦν, Λέοντοσ υἱόσ, καὶ σπουδάσασ βασιλεῖ διεπράξατο τὰσ ἐν Ἀσίᾳ, πόλεισ Ἑλληνίδασ ἁπάσασ καὶ νήσουσ, ὅσαι προσκυροῦσιν Ἀσίᾳ, παρεῖναι Λακεδαιμονίουσ αὐτῷ κεκτῆσθαι φόρων ὑποτελεῖσ, εἰρήνησ γενομένησ τοῖσ Ἕλλησιν, εἰ δεῖ τὴν τῆσ Ἑλλάδοσ ὕβριν καὶ προδοσίαν εἰρήνην καλεῖν, ἧσ πόλεμοσ οὐδεὶσ ἀκλεέστερον ἤνεγκε τέλοσ τοῖσ κρατηθεῖσι. (Plutarch, Artaxerxes, chapter 21 5:1)
  • Ἀσίασ καὶ πολλαχοῦ πρὸσ ἀπόστασιν ὑπεικούσησ, ἁρμοσάμενοσ τὰσ αὐτόθι πόλεισ, καὶ ταῖσ πολιτείαισ δίχα φόνου καὶ φυγῆσ ἀνθρώπων ἀποδοὺσ τὸν προσήκοντα κόσμον, ἐγνώκει πρόσω χωρεῖν, καὶ τὸν πόλεμον διάρασ ἀπὸ τῆσ Ἑλληνικῆσ θαλάττησ, περὶ τὸν σώματοσ βασιλεῖ καὶ τῆσ ἐν Ἐκβατάνοισ καὶ Σούσοισ εὐδαιμονίασ διαμάχεσθαι, καὶ περισπάσαι πρῶτον αὐτοῦ τὴν σχολήν, ὡσ μὴ καθέζοιτο τοὺσ πολέμουσ βραβεύων τοῖσ Ἕλλησι καὶ διαφθείρων τοὺσ δημαγωγούσ, ἐν τούτῳ δὲ ἀφικνεῖται πρὸσ αὐτὸν Ἐπικυδίδασ ὁ Σπαρτιάτησ, ἀπαγγέλλων ὅτι πολὺσ περιέστηκε τὴν Σπάρτην πόλεμοσ Ἑλληνικόσ, καὶ καλοῦσιν ἐκεῖνον οἱ ἔφοροι καὶ κελεύουσι τοῖσ οἴκοι βοηθεῖν. (Plutarch, Agesilaus, chapter 15 1:3)
  • καὶ τὸν Μαρδόνιον ἀνὴρ Σπαρτιάτησ ὄνομα Ἀρίμνηστοσ ἀποκτίννυσι, λίθῳ τὴν κεφαλὴν πατάξασ, ὥσπερ αὐτῷ προεσήμανε τὸ ἐν Ἀμφιάρεω μαντεῖον. (Plutarch, , chapter 19 1:2)

Synonyms

  1. an inhabitant of Sparta

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION