Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Νόμοσ ἐάν τισ Ἀθηναῖοσ ἑταιρήσῃ, μὴ ἐξέστω αὐτῷ τῶν ἐννέα ἀρχόντων γενέσθαι, μηδ’ ἱερωσύνην ἱερώσασθαι, μηδὲ συνδικῆσαι τῷ δήμῳ, μηδὲ ἀρχὴν ἀρχέτω μηδεμίαν, μήτε ἔνδημον μήτε ὑπερόριον, μήτε κληρωτὴν μήτε χειροτονητήν, μηδ’ ἐπὶ κηρυκείαν ἀποστελλέσθω, μηδὲ γνώμην λεγέτω, μηδ’ εἰσ τὰ δημοτελῆ ἱερὰ εἰσίτω, μηδ’ ἐν ταῖσ κοιναῖσ στεφανηφορίαισ στεφανούσθω, μηδ’ ἐντὸσ τῆσ ἀγορᾶσ τῶν περιρραντηρίων πορευέσθω.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 211)
γεγόνασι διαψηφίσεισ ἐν τοῖσ δήμοισ, καὶ ἕκαστοσ ἡμῶν ψῆφον δέδωκε περὶ τοῦ σώματοσ, ὅστισ Ἀθηναῖοσ ὄντωσ ἐστὶ καὶ ὅστισ μή.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 772)
ἀξιοπιστίασ δὲ καὶ τὸ ἐπικαταψεύδεσθαι, οἱο͂ν ἐν τῷ ὑπὲρ τοῦ στεφάνου, ἐν οἷσ λέγει τὸν Αἰσχίνην ὀψὲ Ἀθηναῖον γεγενημένον, ὀψὲ γάρ ποτε, ὀψὲ λέγω, εἶτα ἀξιοπίστωσ ἐπικατεψεύσατο, χθὲσ μὲν οὖν καὶ πρώην [εἶτα] Ἀθηναῖοσ καὶ ῥήτωρ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἀξιοπιστίασ. 13:1)
Πέλλῃ μὲν γὰρ οὐδεὶσ ἂν φιλοτιμοῖτο πατρίδι οὐδὲ Αἰγαῖσ, Ἀθηναῖοσ δὲ οὐδείσ ἐστιν Ἑλλήνων ὅστισ οὐκ ἂν εὔξαιτο μᾶλλον ἢ τῆσ ὑπαρχούσησ πόλεωσ πολίτησ γεγονέναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 93:7)
Ἱππίασ ὁ Ἀθηναῖοσ τὰ ὑπερέχοντα τῶν ὑπερῴων εἰσ τὰσ δημοσίασ ὁδοὺσ καὶ τοὺσ ἀναβαθμοὺσ καὶ τὰ προφράγματα καὶ τὰσ θύρασ τὰσ ἀνοιγομένασ ἔξω ἐπώλησεν·
(아리스토텔레스, 경제학, Book 2 29:1)
Τιμόθεοσ Ἀθηναῖοσ πολεμῶν πρὸσ Ὀλυνθίουσ καὶ ἀπορούμενοσ ἀργυρίου, κόψασ χαλκὸν διεδίδου τοῖσ στρατιώταισ.
(아리스토텔레스, 경제학, Book 2 84:1)
Χαβρίασ Ἀθηναῖοσ Ταῲ τῷ Αἰγυπτίων βασιλεῖ ἐκστρατεύοντι καὶ δεομένῳ χρημάτων συνεβούλευε τῶν τε ἱερῶν τινα καὶ τῶν ἱερέων τὸ πλῆθοσ φάναι πρὸσ τοὺσ ἱερεῖσ δεῖν παραλυθῆναι διὰ τὴν δαπάνην.
(아리스토텔레스, 경제학, Book 2 92:1)
Ἰφικράτησ Ἀθηναῖοσ, Κότυοσ συναγαγόντοσ στρατιώτασ, ἐπόρισεν αὐτῷ χρήματα τρόπον τοιοῦτον.
(아리스토텔레스, 경제학, Book 2 97:1)
Πυθοκλῆσ Ἀθηναῖοσ Ἀθηναίοισ συνεβούλευσε τὸν μόλυβδον τὸν ἐκ τῶν Λαυρίων παραλαμβάνειν παρὰ τῶν ἰδιωτῶν τὴν πόλιν, ὥσπερ ἐπώλουν, δίδραχμον, εἶτα τάξαντασ αὐτοὺσ τιμὴν ἑξαδράχμου οὕτω πωλεῖν.
(아리스토텔레스, 경제학, Book 2 129:1)
Ἀνιόντα δ̓ αὐτὸν ἐσ Ἴλιον Μενοίτιόσ τε ὁ κυβερνήτησ χρυσῷ στεφάνῳ ἐστεφάνωσε καὶ ἐπὶ τούτῳ Χάρησ ὁ Ἀθηναῖοσ ἐκ Σιγείου ἐλθὼν καί τινεσ καὶ ἄλλοι, οἱ μὲν Ἕλληνεσ, οἱ δὲ ἐπιχώριοι·
(아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 12 1:1)
ἦσαν δὲ Εὐθυκλῆσ μὲν Σπαρτιάτησ, Θεσσαλίσκοσ δὲ Ἰσμηνίου καὶ Διονυσόδωροσ Ὀλυμπιονίκησ Θηβαῖοι, Ἰφικράτησ δὲ ὁ Ἰφικράτουσ τοῦ στρατηγοῦ Ἀθηναῖοσ.
(아리아노스, Anabasis, book 2, chapter 15 2:2)
Ἀθήναιοσ μὲν ὁ τῆσ βίβλου πατήρ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1 1:1)
Δραματουργεῖ δὲ τὸν διάλογον ὁ Ἀθήναιοσ ζήλῳ Πλατωνικῷ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 31)
παίζει δ’ ἴσωσ πρὸσ τὴν παροιμίαν ὁ Ἀθήναιοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 18 4:3)
καὶ Μνησίθεοσ δ’ ὁ Ἀθηναῖοσ Διόνυσον ἰατρόν φησι τὴν Πυθίαν χρῆσαι τιμᾶν Ἀθηναίοισ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 41 1:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION