Συρακόσιος
First/Second declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
Συρακόσιος
Συρακόσιη
Συρακόσιον
Structure:
Συρακοσι
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- Syracusan, a Syracusan.
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καὶ εἴ τῳ ἄρα παρέστηκεν τὸν μὲν Συρακόσιον, αὑτὸν δὲ οὐ πολέμιον εἶναι τῷ Ἀθηναίῳ· (Dionysius of Halicarnassus, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 9 1:1)
- βούλεται μὲν γὰρ τοὺσ Συρακοσίουσ λέγειν καὶ τοὺσ Ἀθηναίουσ, πεποίηκεν δὲ τῶν ὀνομάτων ἑκάτερον ἑνικόν. (Dionysius of Halicarnassus, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 9 1:2)
- τῶν δὲ Συρακοσίων ὁ δῆμοσ ἐν πολλῇ πρὸσ ἀλλήλουσ ἔριδι ἦσαν· (Dionysius of Halicarnassus, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 132)
- προσθεὶσ γὰρ ἑνικὸν ὄνομα τὸν δῆμον ἀπέστρεψεν ἀπὸ τούτου τὸν λόγον ἐπὶ τὸ σημαινόμενον πρᾶγμα πληθυντικὸν ὑπάρχον, τοὺσ Συρακοσίουσ. (Dionysius of Halicarnassus, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 133)
- Συρακόσιοι δὲ παραλαβόντεσ Μεγαρεῖσ καὶ Ἐνναίουσ, Καμαριναῖοι δὲ Σικελοὺσ καὶ τοὺσ ἄλλουσ συμμάχουσ πλὴν Γελῴων ἀθροίσαντεσ, Γελῷοι δὲ Συρακοσίοισ οὐκ ἔφασαν πολεμήσειν· (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 5 5:1)
- Νυμφόδωροσ δ’ ὁ Συρακόσιοσ ἐν τοῖσ Περίπλοισ ἐν τῷ Ἑλώρῳ ποταμῷ λάβρακασ εἶναί φησι καὶ ἐγχέλεισ μεγάλασ οὕτω τιθασοὺσ ὡσ ἐκ τῶν χειρῶν δέχεσθαι τῶν προσφερόντων ἄρτουσ, ἐγὼ δὲ ἐν τῇ κατὰ Χαλκίδα Ἀρεθούσῃ τεθέαμαι, ἴσωσ δὲ καὶ ὑμῶν οἱ πλεῖστοι, κεστρεῖσ χειροήθεισ καὶ ἐγχέλεισ ἐνώτια ἐχούσασ ἀργυρᾶ καὶ χρυσᾶ, λαμβανούσασ τε καὶ λαμβάνοντασ παρὰ τῶν προσφερόντων τροφὰσ τά τε ἀπὸ τῶν ἱερείων σπλάγχνα καὶ τυροὺσ χλωρούσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 3 1:2)
- κέχρηται δὲ καὶ Ἐπίχαρμοσ ὁ Συρακόσιοσ ἔν τισι τῶν δραμάτων ἐπ’ ὀλίγον καὶ Κρατῖνοσ ὁ τῆσ ἀρχαίασ κωμῳδίασ ποιητὴσ ἐν Εὐνείδαισ καὶ τῶν κατ’ αὐτὸν Ἡγήμων ὁ Θάσιοσ, ὃν ἐκάλουν Φακῆν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 55 2:2)
- Θεοδωρίδασ γοῦν ὁ Συρακόσιοσ ἐν Κενταύροισ διθυράμβῳ φησίν πίσσα δὲ ἀπὸ γραβίων ἔσταζεν, οἱο͂ν ἀπὸ λαμπάδων. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 57 3:1)
- "ἐπὶ πέντε δὲ ἡμέρασ ἐπετελέσθησαν οἱ γάμοι, καὶ ἐλειτούργησαν πάνυ πολλοὶ καὶ βαρβάρων καὶ Ἑλλήνων, καὶ οἱ ἀπὸ τῆσ Ἰνδικῆσ θαυματοποιοὶ ἦσαν διαπρέποντεσ, ἔτι δὲ Σκύμνοσ Ταραντῖνοσ καὶ Φιλιστίδησ Συρακόσιοσ ̔ Ἡράκλειτόσ τε ὁ Μιτυληναῖοσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 548)
- "Ιἕρων δ’ ὁ Συρακόσιοσ βουλόμενοσ ἀναθεῖναι τῷ θεῷ τὸν τρίποδα καὶ τὴν Νίκην ἐξ ἀπέφθου χρυσοῦ ἐπὶ πολὺν χρόνον ἀπορῶν χρυσίου ὕστερον ἔπεμψε τοὺσ ἀναζητήσοντασ εἰσ τὴν Ἑλλάδα, οἵτινεσ μόλισ ποτ’ εἰσ Κόρινθον ἀφικόμενοι καὶ ἐξιχνεύσαντεσ εὑρ͂ον παρ’ Ἀρχιτέλει τῷ Κορινθίῳ, ὃσ πολλῷ χρόνῳ συνωνούμενοσ κατὰ μικρὸν θησαυροὺσ εἶχεν οὐκ ὀλίγουσ, ἀπέδοτο γοῦν τοῖσ παρὰ τοῦ ̔ Ιἕρωνοσ ὅσον ἠβούλοντο καὶ μετὰ ταῦτα πληρώσασ καὶ τὴν ἑαυτοῦ χεῖρα ὅσον ἠβούλοντο χωρῆσαι ἐπέδωκεν αὐτοῖσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 1919)