Ancient Greek-English Dictionary Language

Συβαρίτης

First declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: Συβαρίτης Συβαρίτου

Structure: Συβαριτ (Stem) + ης (Ending)

Etym.: from Su/baris

Sense

  1. an inhabitant of Sybaris; a Sybarite

Declension

First declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἰπὲ γοῦν μοι καὶ τόδε, εἰ Βάσσοσ ὁ ὑμέτεροσ ἐκεῖνοσ σοφιστὴσ ἢ Βάταλοσ ὁ αὐλητὴσ ἢ ὁ κίναιδοσ Ἡμιθέων ὁ Συβαρίτησ, ὃσ τοὺσ θαυμαστοὺσ ὑμῖν νόμουσ συνέγραψεν, ὡσ χρὴ λεαίνεσθαι ^ καὶ παρατίλλεσθαι καὶ πάσχειν καὶ ποιεῖν ἐκεῖνα, ‐ εἰ τούτων τισ νυνὶ λεοντῆν περιβαλόμενοσ καὶ ῥόπαλον ἔχων βαδίζοι, τί οἰεί φανεῖσθαι ^ τοῖσ ὁρῶσιν; (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 23:6)
  • οὕτω πάλαι καὶ πρὸ ἐμοῦ καὶ παρὰ πᾶσι καὶ πολλάκισ κεκήρυκται τὰ σά, καὶ δόξαν οὐ μικρὰν ἔχεισ ἐπ’ αὐτοῖσ, ὑπὲρ τὸν Ἀριφράδην, ὑπὲρ τὸν Συβαρίτην Ἡμιθέωνα,^ ὑπὲρ τὸν Χῖον ἐκεῖνον Βάσταν, τὸν ἐπὶ τοῖσ ὁμοίοισ σοφόν. (Lucian, Pseudologista, (no name) 3:5)
  • ἀνὴρ Συβαρίτησ ἐξέπεσεν ἐξ ἁρ́ματοσ, καί πωσ κατεάγη τῆσ κεφαλῆσ μέγα σφόδρα· (Aristophanes, Wasps, Episode, lyric 4:12)
  • "οὐδεὶσ δὲ λέγει τὸν Ἀριστείδου βίον ἡδύν, ἀλλὰ τὸν Σαινδυρίδου τοῦ Συβαρίτου καὶ τὸν Σαρδαναπάλλου. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 3 2:2)
  • περὶ δὲ Συβαριτῶν τί δεῖ καὶ λέγειν; (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 152)
  • ἄλλοσ δὲ Συβαρίτησ παραγενόμενοσ εἰσ Λακεδαίμονα καὶ κληθεὶσ εἰσ φιδίτιον,2 ἐπὶ τῶν ξύλων κατακείμενοσ καὶ δειπνῶν μετ’ αὐτῶν, πρότερον μὲν ἔφη καταπεπλῆχθαι τὴν τῶν Λακεδαιμονίων πυνθανόμενοσ ἀνδρείαν, νῦν δὲ θεασάμενοσ νομίζειν μηδὲν τῶν ἄλλων αὐτοὺσ διαφέρειν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 15 2:1)
  • "ἀπὸ μὲν Ἰταλίησ ἦλθε Σμινδυρίδησ ὁ Ἱπποκράτεοσ Συβαρίτησ, ὃσ ἐπὶ πλεῖστον δὴ χλιδῆσ εἷσ ἀνὴρ ἀφίκετο. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 58 1:3)
  • ἀλλ’ οὐ Σμινδυρίδησ ὁ Συβαρίτησ τοιοῦτοσ, ὦ Ἕλληνεσ, ὃσ ἐπὶ τὸν Ἀγαρίστησ τῆσ Κλεισθένουσ θυγατρὸσ ἐξορμῶν γάμον ὑπὸ χλιδῆσ καὶ τρυφῆσ χιλίουσ συνεπήγετο οἰκέτασ, ἁλιεῖσ καὶ ὀρνιθευτὰσ καὶ μαγείρουσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 10412)

Synonyms

  1. an inhabitant of Sybaris

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION