Σικελία
First declension Noun; Feminine
Transliteration:
Principal Part:
Σικελία
Structure:
Σικελι
(Stem)
+
ᾱ
(Ending)
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἰὼ Σικελία καὶ σὺ δ’ ὡσ ἀπόλλυσαι. (Aristophanes, Peace, Prologue, anapests 3:1)
- Πλάτων, οὐκ ἂν ἠλευθερώθη ἡ Σικελία. (Plutarch, An Recte Dictum Sit Latenter Esse Vivendum, section 4 5:1)
- "μὲν ἐν γράμμασι λόγουσ περὶ νόμων καὶ πολιτείασ ἀπέλιπε, πολὺ δὲ κρείττονασ ἐνεποίησε τοῖσ ἑταίροισ ἀφ’ ὧν Σικελία διὰ Δίωνοσ ἠλευθεροῦτο καὶ Θρᾴκη διὰ Πύθωνοσ καὶ Ἡρακλείδου Κότυν ἀνελόντων, Ἀθηναίων δὲ Χαβρίαι στρατηγοὶ καὶ Φωκίωνεσ ἐξ Ἀκαδημείασ ἀνέβαινον. (Plutarch, Adversus Colotem, section 32 1:11)
- μετροῦντεσ, ἐὰν νῆσον οἰκῶμεν διακοσίων σταδίων, ἀλλὰ μὴ τεσσάρων ἡμερῶν ὥσπερ ἡ Σικελία περίπλουν ἔχουσαν, ὀδυνᾶν ἑαυτοὺσ καὶ θρηνεῖν ὀφείλομεν ὡσ κακοδαιμονοῦντεσ; (Plutarch, De exilio, section 10 1:1)
- πρὸσ ταῦτα ἀντίθεσισ πρώτη μέν, ἀλλὰ χαλεπὴ λαβεῖν ἡ Σικελία. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 10:9)
- ἤδη δ’ ὃ λέγω κἀκεῖνοσ ἐνεθυμήθη, ὡσ ἡδὺ χρῆμα ἐν ἱστορίασ γραφῇ μεταβολὴ καὶ ποικίλον, καὶ τοῦτο ἐν δύο ἢ τρισὶ τόποισ ἐποίησεν, ἐπί τε τῆσ Ὀδρυσῶν ἀρχῆσ, δι’ ἃσ αἰτίασ ἐγένετο μεγάλη, καὶ ἐπὶ τῶν ἐν Σικελίᾳ πόλεων. (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 3 12:3)
- τοῦτο μὲν οὐκ ἄν, ὦ παῖ, φθάνοισ καὶ Ἐμπεδοκλεῖ, πρὸ αὐτοῦ ἐγκαλῶν, ὃσ ἐσ τοὺσ κρατῆρασ ἥλατο καὶ αὐτὸσ ἐν Σικελίᾳ. (Lucian, Fugitivi, (no name) 2:3)
- Αἰσχίνησ μέντοι ὁ Σωκρατικόσ, οὗτοσ ὁ τοὺσ μακροὺσ καὶ ἀστείουσ διαλόγουσ γράψασ, ἧκέν ποτε εἰσ Σικελίαν κομίζων αὐτούσ, εἴ πωσ δύναιτο δι’ αὐτῶν γνωσθῆναι Διονυσίῳ τῷ τυράννῳ, καὶ τὸν Μιλτιάδην ἀναγνοὺσ καὶ δόξασ εὐδοκιμηκέναι λοιπὸν ἐκάθητο ἐν Σικελίᾳ παρασιτῶν Διονυσίῳ καὶ ταῖσ Σωκράτουσ διατριβαῖσ ἐρρῶσθαι φράσασ. (Lucian, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 32:2)
- ὁ δὲ Πλάτων ὑμῶν ὁ γενναιότατοσ καὶ αὐτὸσ μὲν ἧκεν εἰσ Σικελίαν ἐπὶ τούτῳ, καὶ ὀλίγασ παρασιτήσασ ἡμέρασ τῷ τυράννῳ τοῦ παρασιτεῖν ὑπὸ ἀφυίασ ἐξέπεσε, καὶ πάλιν Ἀθήναζε ἀφικόμενοσ καὶ φιλοπονῄσασ καὶ παρασκευάσασ ἑαυτὸν αὖθισ δευτέρῳ στόλῳ ἐπέπλευσε τῇ Σικελίᾳ καὶ δειπνήσασ πάλιν ὀλίγασ ἡμέρασ ὑπὸ ἀμαθίασ ἐξέπεσε· (Lucian, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 34:1)
- εἰ δ’ οὖν τι καὶ πέπρακται τοιοῦτον ἐν Σικελίᾳ, τοῦτ’ οὐ Δελφοῖσ ἀναγκαῖον πολυπραγμονεῖν, εἰ μὴ ἀντὶ ἱερέων ἤδη δικασταὶ εἶναι ἀξιοῦμεν καί, δέον θύειν καὶ τἆλλα θεραπεύειν τὸν θεὸν καὶ συνανατιθέναι εἰ πέμψειέ τισ, σκοποῦντεσ καθήμεθα εἴ τινεσ τῶν ὑπὲρ τὸν Ιὄνιον δικαίωσ ἢ ἀδίκωσ τυραννοῦνται. (Lucian, Phalaris, book 2 7:1)