- ἰὼ Σικελία καὶ σὺ δ’ ὡσ ἀπόλλυσαι. (Aristophanes, Peace, Prologue, anapests 3:1)
(아리스토파네스, Peace, Prologue, anapests 3:1)
- Πλάτων, οὐκ ἂν ἠλευθερώθη ἡ Σικελία. (Plutarch, An Recte Dictum Sit Latenter Esse Vivendum, section 4 5:1)
(플루타르코스, An Recte Dictum Sit Latenter Esse Vivendum, section 4 5:1)
- "μὲν ἐν γράμμασι λόγουσ περὶ νόμων καὶ πολιτείασ ἀπέλιπε, πολὺ δὲ κρείττονασ ἐνεποίησε τοῖσ ἑταίροισ ἀφ’ ὧν Σικελία διὰ Δίωνοσ ἠλευθεροῦτο καὶ Θρᾴκη διὰ Πύθωνοσ καὶ Ἡρακλείδου Κότυν ἀνελόντων, Ἀθηναίων δὲ Χαβρίαι στρατηγοὶ καὶ Φωκίωνεσ ἐξ Ἀκαδημείασ ἀνέβαινον. (Plutarch, Adversus Colotem, section 32 1:11)
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 32 1:11)
- μετροῦντεσ, ἐὰν νῆσον οἰκῶμεν διακοσίων σταδίων, ἀλλὰ μὴ τεσσάρων ἡμερῶν ὥσπερ ἡ Σικελία περίπλουν ἔχουσαν, ὀδυνᾶν ἑαυτοὺσ καὶ θρηνεῖν ὀφείλομεν ὡσ κακοδαιμονοῦντεσ; (Plutarch, De exilio, section 10 1:1)
(플루타르코스, De exilio, section 10 1:1)
- πρὸσ ταῦτα ἀντίθεσισ πρώτη μέν, ἀλλὰ χαλεπὴ λαβεῖν ἡ Σικελία. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 10:9)
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, , 10:9)
- ἤδη δ’ ὃ λέγω κἀκεῖνοσ ἐνεθυμήθη, ὡσ ἡδὺ χρῆμα ἐν ἱστορίασ γραφῇ μεταβολὴ καὶ ποικίλον, καὶ τοῦτο ἐν δύο ἢ τρισὶ τόποισ ἐποίησεν, ἐπί τε τῆσ Ὀδρυσῶν ἀρχῆσ, δι’ ἃσ αἰτίασ ἐγένετο μεγάλη, καὶ ἐπὶ τῶν ἐν Σικελίᾳ πόλεων. (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 3 12:3)
(디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 3 12:3)
- τοῦτο μὲν οὐκ ἄν, ὦ παῖ, φθάνοισ καὶ Ἐμπεδοκλεῖ, πρὸ αὐτοῦ ἐγκαλῶν, ὃσ ἐσ τοὺσ κρατῆρασ ἥλατο καὶ αὐτὸσ ἐν Σικελίᾳ. (Lucian, Fugitivi, (no name) 2:3)
(루키아노스, Fugitivi, (no name) 2:3)
- Αἰσχίνησ μέντοι ὁ Σωκρατικόσ, οὗτοσ ὁ τοὺσ μακροὺσ καὶ ἀστείουσ διαλόγουσ γράψασ, ἧκέν ποτε εἰσ Σικελίαν κομίζων αὐτούσ, εἴ πωσ δύναιτο δι’ αὐτῶν γνωσθῆναι Διονυσίῳ τῷ τυράννῳ, καὶ τὸν Μιλτιάδην ἀναγνοὺσ καὶ δόξασ εὐδοκιμηκέναι λοιπὸν ἐκάθητο ἐν Σικελίᾳ παρασιτῶν Διονυσίῳ καὶ ταῖσ Σωκράτουσ διατριβαῖσ ἐρρῶσθαι φράσασ. (Lucian, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 32:2)
(루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 32:2)
- ὁ δὲ Πλάτων ὑμῶν ὁ γενναιότατοσ καὶ αὐτὸσ μὲν ἧκεν εἰσ Σικελίαν ἐπὶ τούτῳ, καὶ ὀλίγασ παρασιτήσασ ἡμέρασ τῷ τυράννῳ τοῦ παρασιτεῖν ὑπὸ ἀφυίασ ἐξέπεσε, καὶ πάλιν Ἀθήναζε ἀφικόμενοσ καὶ φιλοπονῄσασ καὶ παρασκευάσασ ἑαυτὸν αὖθισ δευτέρῳ στόλῳ ἐπέπλευσε τῇ Σικελίᾳ καὶ δειπνήσασ πάλιν ὀλίγασ ἡμέρασ ὑπὸ ἀμαθίασ ἐξέπεσε· (Lucian, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 34:1)
(루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 34:1)
- εἰ δ’ οὖν τι καὶ πέπρακται τοιοῦτον ἐν Σικελίᾳ, τοῦτ’ οὐ Δελφοῖσ ἀναγκαῖον πολυπραγμονεῖν, εἰ μὴ ἀντὶ ἱερέων ἤδη δικασταὶ εἶναι ἀξιοῦμεν καί, δέον θύειν καὶ τἆλλα θεραπεύειν τὸν θεὸν καὶ συνανατιθέναι εἰ πέμψειέ τισ, σκοποῦντεσ καθήμεθα εἴ τινεσ τῶν ὑπὲρ τὸν Ιὄνιον δικαίωσ ἢ ἀδίκωσ τυραννοῦνται. (Lucian, Phalaris, book 2 7:1)
(루키아노스, Phalaris, book 2 7:1)