- φημὶ γὰρ οὖν καὶ γυναιξὶ καλαῖσ οὐχ ὅπωσ συλλαμβάνειν ἐσ τὸ εὐμορφότερον, ἀλλὰ καὶ ἐναντιοῦσθαι τὸν κόσμον τὸν πολύν, ὁπόταν τῶν ἐντυγχανόντων ἕκαστοσ ὑπὸ τοῦ χρυσοῦ καὶ τῶν λίθων τῶν πολυτελῶν ἐκπλαγεὶσ ἀντὶ τοῦ ἐπαινεῖν ἢ ’ χρόαν ἢ βλέμμα ἢ δειρὴν ἢ πῆχυν ἢ δάκτυλον, ὁ δὲ ταῦτ’ ἀφεὶσ ἐσ τὴν σαρδὼ ἢ τὸν σμάραγδον ἢ τὸν ὁρ́μον ἢ τὸ ψέλιον ἀποβλέπῃ, ὥστε ἄχθοιτο ἂν εἰκότωσ παρορωμένη διὰ τὸν κόσμον, οὐκ ἀγόντων σχολὴν ἐπαινεῖν αὐτὴν τῶν θεατῶν, ἀλλὰ πάρεργον αὐτῆσ ποιουμένων τὴν θέαν. (Lucian, De Domo, (no name) 15:4)
(루키아노스, De Domo, (no name) 15:4)
- συντυγχάνει δὲ ἀπὸ ταὐτομάτου λαχεῖν αὐτὸν εἰσ Σαρδὼ ταμίαν Ὀρέστῃ τῷ ὑπάτῳ· (Plutarch, Caius Gracchus, chapter 1 4:1)
(플루타르코스, Caius Gracchus, chapter 1 4:1)
- διατελῶν δὲ παρ’ αὐτοῖσ, πέμψασ πρὸσ Θέσπιον ἑπτὰ μὲν κατέχειν ἔλεγε παῖδασ, τρεῖσ δὲ εἰσ Θήβασ ἀποστέλλειν, τοὺσ δὲ λοιποὺσ τεσσαράκοντα πέμπειν εἰσ Σαρδὼ τὴν νῆσον ἐπ’ ἀποικίαν. (Apollodorus, Library and Epitome, book 2, chapter 7 6:2)
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 7 6:2)
- καὶ δυναστεύοντεσ ἤδη Λιβύησ ἐκράτουν καὶ πολλῆσ θαλάσσησ, ἐκδήμουσ τε πολέμουσ ἐστράτευον ἐσ Σικελίαν καὶ Σαρδὼ καὶ νήσουσ ἄλλασ ὅσαι τῆσδε τῆσ θαλάσσησ εἰσί, καὶ ἐσ Ἰβηρίαν. (Appian, The Foreign Wars, chapter 1 2:2)
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 1 2:2)
- ἑπτακοσίοισ δ’ αὐτοὺσ ἔτεσιν ἀπὸ τοῦ συνοικισμοῦ Ῥωμαῖοι Σικελίαν ἀφείλοντο, καὶ Σαρδὼ μετὰ Σικελίαν, δευτέρῳ δὲ πολέμῳ καὶ Ἰβηρίαν. (Appian, The Foreign Wars, chapter 1 2:5)
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 1 2:5)