- τῶν δ’ ἐλύμων αὐλῶν μνημονεύει καὶ Καλλίασ ἐν Πεδήταισ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 79 1:1)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 79 1:1)
- γινώσκειν δὲ βούλομαί σε, ἀνδρῶν λῷστε Οὐλπιανέ, ὅτι Ἀλεξανδρέων μουσικώτεροι ἄλλοι γενέσθαι οὐχ ἱστόρηνται, καὶ οὐ λέγω περὶ κιθαρῳδίαν μόνην, ἧσ καὶ ὁ εὐτελέστατοσ παρ’ ἡμῖν ἰδιώτησ προσέτι τε καὶ ἀναλφάβητοσ οὕτωσ ἐστὶ συνήθησ ὡσ τάχιστα ἐλέγχειν τὰ παρὰ τὰσ κρούσεισ ἁμαρτήματα γινόμενα, ἀλλὰ καὶ περὶ αὐλούσ εἰσι μουσικώτατοι οὐ μόνον τοὺσ παρθενίουσ καλουμένουσ καὶ παιδικούσ, ἀλλὰ καὶ τοὺσ ἀνδρείουσ, οἵτινεσ καλοῦνται τέλειοί τε καὶ ὑπερτέλειοι, καὶ τοὺσ κιθαριστηρίουσ δὲ καὶ τοὺσ δακτυλικούσ, τοὺσ γὰρ ἐλύμουσ αὐλούσ, ὧν μνημονεύει Σοφοκλῆσ ἐν Νιόβῃ τε κἀν Τυμπανισταῖσ, οὐκ ἄλλουσ τινὰσ εἶναι ἀκούομεν ἢ τοὺσ Φρυγίουσ, ὧν καὶ αὐτῶν ἐμπείρωσ ἔχουσιν Ἀλεξανδρεῖσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 791)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 791)
- "Δοῦρισ δ’ ἐν τῷ περὶ Τραγῳδίασ ὠνομάσθαι φησὶ τὴν μάγαδιν ἀπὸ Μάγδιοσ Θρᾳκὸσ γένοσ, Ἀπολλόδωροσ δ’ ἐν τῇ πρὸσ τὴν Ἀριστοκλέουσ Ἐπιστολὴν Ἀντιγραφῇ ὃ νῦν, φησίν, ἡμεῖσ λέγομεν ψαλτήριον, τοῦτ’ εἶναι μάγαδιν, ὁ δὲ κλεψίαμβοσ κληθείσ, ἔτι δ’ ὁ τρίγωνοσ καὶ ὁ ἔλυμοσ καὶ τὸ ἐννεάχορδον ἀμαυρότερα τῇ χρείᾳ καθέστηκεν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 39 1:7)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 39 1:7)
- ἀπὸ Ῥηγίου δὲ εἷσ ἀπορρήγνυσι ταῦροσ, καὶ ταχέωσ εἰσ τὴν θάλασσαν ἐμπεσὼν καὶ διανηξάμενοσ <εἰσ> Σικελίαν, καὶ τὴν πλησίον χώραν διελθὼν τὴν ἀπ’ ἐκείνου κληθεῖσαν Ἰταλίαν Τυρρηνοὶ γὰρ ἰταλὸν τὸν ταῦρον ἐκάλεσαν, ἦλθεν εἰσ πεδίον Ἔρυκοσ, ὃσ ἐβασίλευεν Ἐλύμων. (Apollodorus, Library and Epitome, book 2, chapter 5 10:15)
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 10:15)
- τὸν μὲν πρότερον Ἐλύμων, οὕσ φησιν ὑπ’ Οἰνώτρων ἐξαναστῆναι, τὸν δὲ μετὰ τοῦτον ἔτει πέμπτῳ γενόμενον Αὐσόνων Ιἄπυγασ φευγόντων· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 22 5:2)
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 22 5:2)
- προεῖχε γὰρ κατὰ τὴν ἀξίωσιν Ἔλυμοσ ἀπὸ τοῦ βασιλικοῦ γένουσ ὢν, ἀφ’ οὗ τὴν κλῆσιν οἱ σύμπαντεσ ἔλαβον. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 53 1:3)
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 53 1:3)
- Ἔλυμοσ μὲν γὰρ Ἐλυμαίουσ Περσῶν ὄντασ ἀρχηγέτασ κατέλιπεν· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 1 178:2)
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 178:2)