Sense

1. of or for a slave, servile

Examples

• μιαρὸν γάρ τι φῦλον ἀνθρώπων καὶ ὡς τὸ πολὺ δουλικὸν καὶ θητικόν, οὐ ξυγγενόμενον ἡμῖν ἐκ παίδων ὑπ ἀσχολίας: (Lucian, Fugitivi, (no name) 12:3)
• τοῦτο μέντοι δουλικὸν εὐθὺς πεποίηκας, ὅπερ ἐγὼ χαίρω ποιῶν. (Aristophanes, Frogs, Episode5)
• Ποσειδώνιος δ ἐν τῇ ὀγδόῃ τῶν Ἱστοριῶν περὶ Δαμοφίλου λέγων τοῦ Σικελιώτου, δι ὃν ὁ δουλικὸς ἐκινήθη πόλεμος, ὅτι τρυφῆς ἦν οἰκεῖος, γράφει καὶ ταῦτα: (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 59 2:3)
• ἡμῖν δὲ δουλικὰ δοκεῖ ταῦτ ἔργα. (Plutarch, De vitando aere alieno, chapter, section 7 6:5)
• "σύγγραμμα δὲ ἐκδέδωκε περὶ τῶν δουλικῶν πολέμων Καικίλιος ὁ ῥήτωρ ὁ ἀπὸ Καλῆς ἀκτῆς: (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 1047)

Similar forms

• δούλιον (16)
• Δουλίχιον (12)
• δουλικὸν (9)
• Δουλιχίῳ (7)
• Δουλιχίοιο (6)
• δουλίην (4)
• Δουλίχιόν (4)
• δουλικοῦ (3)
• Δουλιχίου (3)
• δουλικῷ (3)
• δουλικὰ (3)
• δούλια (2)
• δουλικοῖς (2)
• δουλίαν (2)
• δουλικῶν (2)
• δουλικὴν (2)
• Δουλίχιόνδ (2)
• δουλίας (2)
• δουλικῶς (2)
• δουλικαῖς (1)
• δουλίῳ (1)
• Δουλιχιῆος (1)
• δουλική (1)
• Δουλιχιεὺς (1)
• δούλἰ (1)
• δουλικαὶ (1)
• δουλικὸς (1)
• Δούλιος (1)
• δουλίδας (1)
• δουλίοισι (1)
• Δουλιχιῆα (1)
• Δουλιχίων (1)
• δουλίᾳ (1)
• δουλικὰς (1)
• Δουλιχιεῖς (1)
• δούλιόν (1)
• δουλικὴ (1)
• Δουλιχιεύς? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.