πειρατής
First declension Noun; Masculine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
πειρατής
πειρατοῦ
Structure:
πειρατ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Sense
- a pirate, one who attacks
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ὀργῇ χρησάμενοσ κατέβαλέ με, ἔβρυξεν ἐπ̓ ἐμὲ τοὺσ ὀδόντασ, βέλη πειρατῶν αὐτοῦ ἐπ̓ ἐμοὶ ἔπεσεν. (Septuagint, Liber Iob 16:9)
- μὴ γάρ τισ ὑπολάβοι ὅτι ἐστὶ παρέκλυσισ πειραταῖσ, ἐπὶ τίνασ δὲ οὐκ ἐπελεύσεται ἔνεδρα παῤ αὐτοῦ̣ (Septuagint, Liber Iob 25:3)
- καὶ ἡ ἰσχύσ σου ἀνδρὸσ πειρατοῦ. ἔκρυψαν ἱερεῖσ ὁδόν, ἐφόνευσαν Σίκιμα, ὅτι ἀνομίαν ἐποίησαν. (Septuagint, Prophetia Osee 6:9)
- καὶ οἳ μὲν ὡσ πειραταὶ λάθρᾳ ἐπιπλέοντεσ προσφέρονται πρὸσ τὰ θηρία, οἳ δέ, καθάπερ Ἀθηναῖοι Μήδων ἐκράτησαν ναυμαχίᾳ περὶ Ἀρτεμίσιον ἢ περὶ Σαλαμῖνα καὶ Ψυττάλειαν ἢ αὖθισ περὶ Κύπρον, οὕτω δὲ καὶ οὗτοι τῶν θηρίων ἐκ τοῦ ἐμφανοῦσ κρατοῦσιν. (Arrian, Cynegeticus, chapter 24 5:2)
- Οὐκοῦν, ὦ γενναῖε, λαβόμενόσ μου ἄπαγε πρὸσ τὸν στρατηγὸν ὥσ τινα πειρατὴν ἢ καταποντιστήν, ὃσ τηλικοῦτον ναυάγιον εἴργασμαι, καὶ ταῦτα ἐν γῇ κατὰ τὴν ἐκ Πειραιῶσ ἐσ τὸ ἄστυ. (Lucian, 25:1)
- Σέξτου δὲ Πομπηϊού Σικελίαν μὲν ἔχοντοσ, Ἰταλίαν δὲ πορθοῦντοσ, ληστρίσι δὲ ναυσὶ πολλαῖσ, ὧν Μηνᾶσ ὁ πειρατὴσ καὶ Μενεκράτησ ἦρχον, ἄπλουν τὴν θάλασσαν πεποιηκότοσ, Ἀντωνίῳ δὲ κεχρῆσθαι δοκοῦντοσ φιλανθρώπωσ ὑ̔πεδέξατο γὰρ αὐτοῦ τὴν μητέρα τῇ Φουλβίᾳ συνεκπεσοῦσαν̓, ἔδοξε καὶ πρὸσ τοῦτον διαλυθῆναι. (Plutarch, Antony, chapter 32 1:1)
- τοῦτο γὰρ ἂν ποιῇσ, ἥξεισ κἀκεῖσε καὶ ὧδε, ἂν μὴ πειρατὴσ ἐν πελάγει σε λάβῃ. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 162 1:1)
- οἱο͂ν, Οὐδὲν μᾶλλον ὁ πειρατῃσ κακόσ ἐστιν ἢ ὁ ψεύστησ. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ia'. PURRWN 15:2)