뜻

1. 해적

1. a pirate, one who attacks

예문

• ὀργῇ χρησάμενος κατέβαλέ με, ἔβρυξεν ἐπ᾿ ἐμὲ τοὺς ὀδόντας, βέλη πειρατῶν αὐτοῦ ἐπ᾿ ἐμοὶ ἔπεσεν. (Septuagint, Liber Iob 16:9)

  (70인역 성경, 욥기 16:9)

• ὁ μὲν γὰρ ἀνδραποδίσασθαι Θήβας καὶ Μεσσήνην ἐξοικίσασθαι βουλόμενος, ἣν μὲν ὁμόκληρον τῆς πατρίδος, ἣν δὲ μητρόπολιν τοῦ γένους, παρ οὐδὲν ἦλθε τὴν Σπάρτην ἀποβαλεῖν, ἀπέβαλε δὲ τὴν ἡγεμονίαν ὁ δὲ καὶ τῶν πειρατῶν τοῖς μεταβαλομένοις πόλεις ἔδωκε, καὶ Τιγράνην τὸν Ἀρμενίων βασιλέα γενόμενον ἐφ ἑαυτῷ θριαμβεῦσαι σύμμαχον ἐποιήσατο, φήσας ἡμέρας μιᾶς αἰῶνα προτιμᾶν. (Plutarch, Comparison of Agesilaus and Pompey, chapter 3 2:2)

  (플루타르코스, Comparison of Agesilaus and Pompey, chapter 3 2:2)

• ᾧ διατρίψας χρόνον οὐ πολύν, εἶτα ἀποπλέων ἁλίσκεται περὶ Τὴν Φαρμακοῦσσαν νῆσον ὑπὸ πειρατῶν ἤδη τότε στόλοις μεγάλοις καὶ σκάφεσιν ἀπλέτοις κατεχόντων Τὴν θάλατταν. (Plutarch, Caesar, chapter 1 4:1)

  (플루타르코스, Caesar, chapter 1 4:1)

• ἐκεῖθεν δ ἀναχθεὶς ἐπ Αἰγύπτου τὰ πλεῖστα τῶν σκαφῶν ἀπέβαλε πειρατῶν ἐπιφανέντων, αὐτὸς δὲ διασωθεὶς κατήγετο λαμπρῶς εἰς Ἀλεξάνδρειαν. (Plutarch, Lucullus, chapter 2 5:1)

  (플루타르코스, Lucullus, chapter 2 5:1)

• ἐπενείματο δὲ ἡ δύναμις αὕτη πᾶσαν ὁμοῦ τι τὴν καθ ἡμᾶς θάλασσαν, ὥστε ἄπλουν καὶ ἄβατον ἐμπορίᾳ πάσῃ γενέσθαι, τοῦτο δὴ μάλιστα Ῥωμαίους ἐπέστρεψε, θλιβομένους τῇ ἀγορᾷ καὶ σπάνιν μεγάλην προσδοκῶντας, ἐκπέμψαι Πομπήϊον ἀφαιρησόμενον τῶν πειρατῶν τὴν θάλασσαν, ἔγραψε δὲ Γαβίνιος, εἷς τῶν Πομπηϊού συνήθων, νόμον οὐ ναυαρχίαν, ἄντικρυς δὲ μοναρχίαν αὐτῷ διδόντα καὶ δύναμιν ἐπὶ πάντας ἀνθρώπους ἀνυπεύθυνον. (Plutarch, Pompey, chapter 25 1:1)

  (플루타르코스, Pompey, chapter 25 1:1)

유사 형태

• πειρᾶται (69)
• πειρατέον (68)
• πείρατα (30)
• πείρατ (21)
• πειραταῖς (12)
• πειρατῶν (12)
• πειρατὰς (6)
• πειρατικὰ (6)
• πειρατήρια (6)
• πειρατηρίων (3)
• πειρατικὸν (3)
• πειραταὶ (3)
• πειρατὴς (2)
• πειρατήριόν (2)
• πειράτω (2)
• πειρατὴν (2)
• πειρατικῶν (2)
• πείρατά (2)
• πειρατεύσει (2)
• πειρατικόν (1)
• πειρατικὴ (1)
• πειρᾶταί (1)
• πειρατέα (1)
• πειρατήριον (1)
• πειρατικαὶ (1)
• πειρατοῦ (1)
• πειρατῃς (1)
• πειρατικοῦ (1)
• πειρατάς (1)
• πειρατηρίου (1)
• πειρατικοῖς (1)
• πειρᾶται‧ (1)
• πειρατικά (1)
• πειρᾶτο? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.