뜻

1. 해적

1. a pirate, one who attacks

예문

• μὴ γάρ τις ὑπολάβοι ὅτι ἐστὶ παρέκλυσις πειραταῖς, ἐπὶ τίνας δὲ οὐκ ἐπελεύσεται ἔνεδρα παῤ αὐτοῦ; (Septuagint, Liber Iob 25:3)

  (70인역 성경, 욥기 25:3)

• αὐτὸς δέ, τῆς ὁλκάδος, ἐφ ἧς ἔπλει, μήτε πρὸς τὴν γῆν εὐπαρακομίστου διὰ μέγεθος ἐν σάλῳ μεγάλῳ καὶ κύματι τυφλῷ παρισταμένης τοῖς κυβερνήταις, πρός τε τὴν θάλασσαν ἤδη βαρείας καὶ ὑπεράντλου γενομένης, μετεμβὰς εἰς λῃστρικὸν μυοπάρωνα καὶ τὸ σῶμα πειραταῖς ἐγχειρίσας ἀνελπίστως καὶ παραβόλως εἰς τὴν Ποντικὴν Ἡράκλειαν ἐξεσώθη. (Plutarch, Lucullus, chapter 13 3:1)

  (플루타르코스, Lucullus, chapter 13 3:1)

• Γάιος Καῖσαρ, ὅτε Σύλλαν ἔφευγεν ἔτι μειράκιον ὤν, περιέπεσε πειραταῖς: (Plutarch, Regum et imperatorum apophthegmata, , section 11)

  (플루타르코스, Regum et imperatorum apophthegmata, , section 11)

• Γάιος Καῖσαρ, ὅτε Σύλλαν ἔφευγεν ἔτι μειράκιον ὤν, περιέπεσε πειραταῖς: (Plutarch, Regum et imperatorum apophthegmata, , section 11)

  (플루타르코스, Regum et imperatorum apophthegmata, , section 11)

• ἐν δὲ τούτοις ἐκομίζοντο στρατιῶται βραχὺ λειπόμενοι τῶν τετρακισμυρίων σὺν ἱππεῦσι καὶ τοῖς συμμαχοῦσι πειραταῖς. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 82 4:3)

  (디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 82 4:3)

유사 형태

• πειρᾶται (69)
• πειρατέον (68)
• πείρατα (30)
• πείρατ (21)
• πειραταῖς (12)
• πειρατῶν (12)
• πειρατὰς (6)
• πειρατικὰ (6)
• πειρατήρια (6)
• πειρατηρίων (3)
• πειρατικὸν (3)
• πειραταὶ (3)
• πειρατήριόν (2)
• πειράτω (2)
• πειρατὴν (2)
• πειρατικῶν (2)
• πείρατά (2)
• πειρατεύσει (2)
• πειρατὴς (2)
• πειρατικὴ (1)
• πειρᾶταί (1)
• πειρατέα (1)
• πειρατήριον (1)
• πειρατικαὶ (1)
• πειρατοῦ (1)
• πειρατῃς (1)
• πειρατικοῦ (1)
• πειρατάς (1)
• πειρατηρίου (1)
• πειρατικοῖς (1)
• πειρᾶται‧ (1)
• πειρατικά (1)
• πειρᾶτο (1)
• πειρατικόν? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.