뜻

1. 해적

1. a pirate, one who attacks

예문

• ἔνθ ἤτοι τοὺς μὲν θανάτου τέλος ἀμφεκάλυψε, τοῖς δὲ δίχ ἀνθρώπων βίοτον καὶ ἤθε ὀπάσσας Ζεὺς Κρονίδης κατένασσε πατὴρ ἐς πείρατα γαίης. (Hesiod, Works and Days, Book WD 20:3)

  (헤시오도스, 일과 날, Book WD 20:3)

• λαβεῖν δ ἐλιλαίετο θυμῷ ἄλλοτε μὲν κατὰ κῦμα πολυφλοίσβοιο θαλάσσης ἰχθύι εἰδομένην, πόντον πολὺν ἐξοροθῦνον, ἄλλοτ ἀν Ὠκεανὸν ποταμὸν καὶ πείρατα γαίης, ἄλλοτ ἀν ἤπειρον πολυβώλακα. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 10 2:3)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 10 2:3)

• "ἐπεὶ τὸν γ Αἵδην ἀπολιπεῖν ἀδύνατόν ἐστιν αὐτήν, τοῦ Αἵδου πέρας οὖσαν, ὥσπερ καὶ Ὅμηρος ἐπικρυψάμενος οὐ φαύλως τοῦτ εἶπεν ἀλλ εἰς Ἠλύσιον πεδίον καὶ πείρατα γαίης: (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 27 2:9)

  (플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 27 2:9)

• αὐτὰρ ἐπεὶ δή, Φοῖβε, κατέβρως ἄμβροτον εἶδαρ, οὔ σέ γ ἔπειτ ἴσχον χρύσεοι στρόφοι ἀσπαίροντα, οὐδ ἔτι δέσματ ἔρυκε, λύοντο δὲ πείρατα πάντα. (Anonymous, Homeric Hymns, , part 11:3)

  (익명 저작, Homeric Hymns, , part 11:3)

• καιρὸν εἰ φθέγξαιο, πολλῶν πείρατα συντανύσαις ἐν βραχεῖ, μείων ἕπεται μῶμος ἀνθρώπων. (Pindar, Odes, pythian odes, pythian 1 28:1)

  (핀다르, Odes, pythian odes, pythian 1 28:1)

유사 형태

• πειρᾶται (69)
• πειρατέον (68)
• πείρατα (30)
• πείρατ (21)
• πειραταῖς (12)
• πειρατῶν (12)
• πειρατὰς (6)
• πειρατικὰ (6)
• πειρατήρια (6)
• πειρατηρίων (3)
• πειρατικὸν (3)
• πειραταὶ (3)
• πειρατήριόν (2)
• πειράτω (2)
• πειρατὴν (2)
• πειρατικῶν (2)
• πείρατά (2)
• πειρατεύσει (2)
• πειρατὴς (2)
• πειρατικὴ (1)
• πειρᾶταί (1)
• πειρατέα (1)
• πειρατήριον (1)
• πειρατικαὶ (1)
• πειρατοῦ (1)
• πειρατῃς (1)
• πειρατικοῦ (1)
• πειρατάς (1)
• πειρατηρίου (1)
• πειρατικοῖς (1)
• πειρᾶται‧ (1)
• πειρατικά (1)
• πειρᾶτο (1)
• πειρατικόν? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.