Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 5 1:

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 5 1:)

Βακχυλίδησ δὲ περὶ τοῦ Ἡρακλέουσ λέγων ὡσ ἦλθεν ἐπὶ τὸν τοῦ Κήυκοσ οἶκόν φησιν ἔστα δ’ ἐπὶ λάινον οὐδόν, τοὶ δὲ θοίνασ ἔντυον, ὧδὲ τ’ ἔφα· αὐτόματοι δ’ ἀγαθῶν δαῖτασ εὐόχθουσ ἐπέρχονται δίκαιοι φῶτεσ. αἱ δὲ παροιμίαι ἡ μέν φησιν αὐτόματοι δ’ ἀγαθοὶ ἀγαθῶν ἐπὶ δαῖτασ ἰάσιν, ἡ δέ· αὐτόματοι ἀγαθοὶ δειλῶν ἐπὶ δαῖτασ ἰάσιν. οὐ δεόντωσ γοῦν Πλάτων τὸν Μενέλεων ἐνόμισεν εἶναι δειλόν, ὃν ἀρηίφιλον Ὅμηροσ λέγει καὶ μόνον ὑπὲρ Πατρόκλου ἀριστεύσαντα καὶ τῷ Ἕκτορι πρὸ πάντων πρόθυμον μονομαχεῖν, καίπερ ὄντα τῇ ῥώμῃ καταδεέστερον, ἐφ’ οὗ μόνου τῶν στρατευσαμένων εἴρηκεν ἐν δ’ αὐτὸσ κίεν ᾗσι προθυμίῃσι πεποιθώσ. εἰ δὲ ὁ ἐχθρὸσ ὁ βλασφημῶν·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION