Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 44

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 44)

σίτου δὲ ἐνεβάλλοντο εἰσ τὴν ναῦν μυριάδασ ἕξ, ταρίχων δὲ Σικελικῶν κεράμια μύρια, ἐρεῶν τάλαντα δισμύρια, καὶ ἕτερα δὲ φορτία δισμύρια. χωρὶσ δὲ τούτων ὁ ἐπισιτισμὸσ ἦν τῶν ἐμπλεόντων. ὁ δ’ Ιἕρων ἐπεὶ πάντασ τοὺσ λιμένασ ἤκουεν τοὺσ μὲν ὡσ οὐ δύνατοί εἰσι τὴν ναῦν δέχεσθαι, τοὺσ δὲ καὶ ἐπικινδύνουσ ὑπάρχειν, διέγνω δῶρον αὐτὴν ἀποστεῖλαι Πτολεμαίῳ τῷ βασιλεῖ εἰσ Ἀλεξάνδρειαν καὶ γὰρ ἦν σπάνισ σίτου κατὰ τὴν Αἴγυπτον. καὶ οὕτωσ ἐποίησε, καὶ ἡ ναῦσ κατήχθη εἰσ τὴν Ἀλεξάνδρειαν, ἔνθα καὶ ἐνεωλκήθη. ὁ δ’ Ιἕρων καὶ Ἀρχίμηλον τὸν τῶν ἐπιγραμμάτων ποιητὴν γράψαντα εἰσ τὴν ναῦν ἐπίγραμμα χιλίοισ πυρῶν μεδίμνοισ, οὓσ καὶ παρέπεμψεν ἰδίοισ δαπανήμασιν εἰσ τὸν Πειραιᾶ, ἐτίμησεν. ἔχει δ’ οὕτωσ τὸ ἐπίγραμμα· τίσ τόδε σέλμα πέλωρον ἐπὶ χθονὸσ εἵσατο;

ποῖοσ κοίρανοσ ἀκαμάτοισ πείσμασιν ἠγάγετο; πῶσ δὲ κατὰ δρυόχων ἐπάγη σανίσ, ἢ τίνι γόμφοι τμηθέντεσ πελέκει τοῦτ’ ἔκαμον τὸ κύτοσ, ἢ κορυφαῖσ Αἴτνασ παρισούμενον ἢ τινι νάσων ἃσ Αἰγαῖον ὕδωρ Κυκλάδασ ἐνδέδεται, τοίχοισ ἀμφοτέρωθεν ἰσοπλατέσ; ἦ ῥα Γίγαντεσ τοῦτο πρὸσ οὐρανίασ ἔξεσαν ἀτραπιτούσ. ἄστρων γὰρ ψαύει καρχήσια καὶ τριελίκτουσ θώρακασ μεγάλων ἐντὸσ ἔχει νεφέων. πείσμασι δ’ ἀγκύρασ ἀπερείδεται οἷσιν Ἀβύδου Ξέρξησ καὶ Σηστοῦ δισσὸν ἔδησε πόρον.

μανύει στιβαρᾶσ κατ’ ἐπωμίδοσ ἀρτιχάρακτον γράμμα, τίσ ἐκ χέρσου τάνδ’ ἐκύλισε τρόπιν φατὶ γὰρ ὡσ Ιἕρων Ιἑροκλέοσ Ἑλλάδι πάσᾳ καὶ νάσοισ καρπὸν πίονα δωροφορῶν· Σικελίασ σκαπτοῦχοσ ὁ Δωρικόσ, ἀλλά, Πόσειδον, σῷζε κατὰ,4 γλαυκῶν σέλμα τόδε ῥοθίων.

παρέλιπον δ’ ἑκὼν ἐγὼ τὴν Ἀντιγόνου ἱερὰν τριήρη, ᾗ ἐνίκησε τοὺσ Πτολεμαίου στρατηγοὺσ περὶ Λεύκολλαν τῆσ Κῴασ, ὅπου δὴ καὶ τῷ Ἀπόλλωνι αὐτὴν ἀνέθηκεν ἥτισ οὐδὲ τὸ τρίτον, τάχα δὲ οὐδὲ τὸ τέταρτον εἶχε τῆσ Συρακοσίασ ἢ Ἀλεξανδρίδοσ ταύτησ νεώσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION