Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 13

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 13)

ἀλλὰ μὴν καὶ τὸ Ξενοφῶντοσ Συμπόσιον καίπερ ἐπαινούμενον οὐκ ἐλάττουσ ἔχει τούτων ἐπιλήψεισ. Καλλίασ μὲν γὰρ συνάγει τὸ συμπόσιον, ἐπειδήπερ τὰ παιδικὰ αὐτοῦ Αὐτόλυκοσ Παναθήναια παγκράτιον ἐστεφανώθη. καὶ εὐθὺσ οἱ κατακλιθέντεσ τῷ παιδὶ προσέχουσι τὸν νοῦν καὶ ταῦτα τοῦ πατρὸσ παρακαθημένου. "ὥσπερ γὰρ ὅταν φέγγοσ ἐν νυκτὶ παρῇ πάντων προσάγεται τὰ ὄμματα, οὕτω καὶ τὸ Αὐτολύκου κάλλοσ πάντων ἐφέλκεται τὰσ ὄψεισ ἐφ’ ἑαυτό, ἔπειτα τῶν παρόντων οὐδεὶσ ἦν ὃσ οὐκ ἔπασχέ τι τὴν ψυχὴν ὑπ’ ἐκείνου· "οἱ μέν γε σιωπηλότεροι ἐγίγνοντο, οἱ δὲ καὶ ἐσχηματίζοντό πωσ. ἀλλ’ οὐχ Ὅμηροσ τοιοῦτόν τι εἰπεῖν ἐπεχείρησε καίπερ τῆσ Ἑλένησ παρούσησ, περὶ ἧσ τοῦ κάλλουσ τισ τῶν ἐναντίων αὐτῇ τοιαῦτ’ εἶπεν ὑπὸ τῆσ ἀληθείασ ἐκνικώμενοσ · οὐ νέμεσισ Τρῶασ καὶ ἐυκνήμιδασ Ἀχαιοὺσ τοιῇδ’ ἀμφὶ γυναικὶ πολὺν χρόνον ἄλγεα πάσχειν αἰνῶσ ἀθανάτῃσι θεῇσ1’ εἰσ ὦπα ἐοίκεν.

εἶτά φησιν ι ἀλλὰ καὶ ὣσ τοίηπερ ἐοῦσ1’ ἐν νηυσὶ νεέσθω. τὰ δὲ μειράκια τὰ ὡσ τὸν Μενέλαον παραγενόμενα, ὁ Νέστοροσ υἱὸσ καὶ ὁ Τηλέμαχοσ, ἐν οἴνῳ ὄντεσ καὶ ἐν γαμικῷ συμποσίῳ διατρίβοντεσ καὶ τῆσ Ἑλένησ παρακαθημένησ, ὡσ πρέπον ἐστίν, ἡσυχίαν ἄγοντεσ πρὸσ τὸ περιβόητον ἐκκεκωφωμένοι κάλλοσ, ὁ δὲ Σωκράτησ τίνοσ χάριν τῶν αὐλητρίδων ἀνεχόμενοσ καὶ τοῦ ὀρχουμένου παιδὸσ καὶ κιθαρίζοντοσ, ἔτι δὲ καὶ τῆσ κυβιστώσησ γυναικὸσ ἀπρεπῶσ τὸ μύρον ἀπείπατο; οὐδεὶσ γὰρ ἂν αὐτοῦ ἀγελαστὶ ἠνέσχετο κατὰ νοῦν ἔχων ταῦτα τὰ ἔπη·

τοὺσ ὠχριῶντασ,2 τοὺσ ἀνυποδήτουσ λέγεισ, ὧν ὁ κακοδαίμων Σωκράτησ καὶ Χαιρεφῶν. καὶ μὴν ἀσύμφωνα καὶ τὰ μετὰ ταῦτα τῇ αὐστηρότητι. ὁ γὰρ δὴ Κριτόβουλοσ, μειράκιον ἀστεῖον, γέροντα καὶ διδάσκαλον αὑτοῦ τὸν Σωκράτη σκώπτει πολὺ τῶν Σιληνῶν αἰσχίονα λέγων εἶναι.

ὁ δὲ αὐτῷ διαμορφοσκοπεῖται καὶ κριτὰσ ἑλόμενοσ τόν τε παῖδα καὶ τὴν ὀρχηστρίδα προτίθησι νικητήρια φιλήματα τῶν κριτῶν, τίσ οὖν τῶν νέων ἐντυχὼν τούτοισ οὐκ ἐπιτριβήσεται μᾶλλον ἤπερ εἰσ ἀρετὴν ἂν προαχθείη;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION