Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 55

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 55)

"ὥσπερ ἐκ θύμβρασ οὐδεὶσ ἂν δύναιτο κατασκευάσαι λόγχην, οὐδ’ ἐκ Σωκράτουσ στρατιώτην ἄμεμπτον. ὁ γὰρ Πλάτων φησὶν τρεῖσ στρατείασ στρατεύσασθαι Σωκράτη, τὴν μὲν εἰσ Ποτίδαιαν, τὴν δὲ εἰσ Ἀμφίπολιν, τὴν δὲ εἰσ Βοιωτοὺσ ὅτε καὶ συνέβη τὴν ἐπὶ Δηλίῳ μάχην γενέσθαι, μηδενὸσ δὲ τοῦθ’ ἱστορηκότοσ αὐτὸσ καὶ ἀριστείων φησὶν αὐτὸν τετυχηκέναι πάντων τῶν Ἀθηναίων φυγόντων, πολλῶν δὲ καὶ ἀπολομένων. πάντα δὲ ταῦτα ἐψευδολόγηται. ἡ μὲν γὰρ ἐπὶ Ἀμφίπολιν στρατεία γέγονεν ἐπὶ Ἀλκαίου ἄρχοντοσ Κλέωνοσ ἡγουμένου ἐξ ἐπιλέκτων ἀνδρῶν, ὥσ φησι Θουκυδίδησ, τούτων οὖν τῶν ἐπιλέκτων ἀνάγκη εἶναι καὶ Σωκράτην, ᾧ πλὴν τρίβωνοσ καὶ βακτηρίασ οὐδὲν ἦν. τίσ οὖν εἶπεν ἱστοριογράφοσ ἢ ποιητήσ; ἢ ποῦ Θουκυδίδησ τὸν Σωκράτη παρενέχρωσε τὸν Πλάτωνοσ στρατιώτην;

"τί γὰρ ἀσπίδι ξύνθημα καὶ βακτηρίᾳ; πότε δὲ καὶ εἰσ Ποτίδαιαν ἐστρατεύσατο, ὡσ ἐν τῷ Χαρμίδῃ εἴρηκεν ὁ Πλάτων φάσκων αὐτὸν καὶ τῶν ἀριστείων τότε Ἀλκιβιάδῃ παραχωρῆσαι; τοῦτο οὔτε Θουκυδίδου ἀλλ’ οὐδ’ Ἰσοκράτουσ εἰρηκότοσ ἐν τῷ περὶ τοῦ ζεύγουσ, ποίασ δὲ καὶ μάχησ γενομένησ ἔλαβε τὰ ἀριστεῖα Σωκράτησ καὶ τί πράξασ ἐπιφανὲσ καὶ διάσημον; καθόλου μάχησ μηδεμιᾶσ συμπεσούσησ, ὡσ ἱστόρηκε Θουκυδίδησ, οὐκ ἀρκεσθεὶσ δὲ ταύτῃ τῇ τερατολογίᾳ ὁ Πλάτων ἐπάγει καὶ τὴν ἐπὶ Δηλίῳ γενομένην, μᾶλλον δὲ πεπλασμένην ἀνδραγαθίαν. εἰ γὰρ καὶ τὸ Δήλιον ᾑρήκει Σωκράτησ, ὡσ ἱστορεῖ Ἡρόδικοσ ὁ Κρατήτειοσ ἐν τοῖσ πρὸσ τὸν Φιλοσωκράτην, ἅμα τοῖσ πολλοῖσ ἀσχημόνωσ ἂν ἔφυγε, Παγώνδου δύο τέλη περιπέμψαντοσ τῶν ἱππέων ἐκ τοῦ ἀφανοῦσ περὶ τὸν λόφον.

τότε γὰρ οἱ μὲν πρὸσ τὸ Δήλιον τῶν Ἀθηναίων ἔφυγον, οἱ δ’ ἐπὶ θάλατταν, ἄλλοι δὲ ἐπὶ ’ Ὠρωπόν, οἱ δὲ πρὸσ Πάρνηθα τὸ ὄροσ· Βοιωτοὶ δ’ ἐφεπόμενοι ἔκτεινον καὶ μάλιστα οἱ ἱππεῖσ οἵ τε αὐτῶν καὶ οἱ Λοκρῶν.

εἱστήκει ἀναστέλλων τὸ Βοιωτῶν καὶ Λοκρῶν ἱππικόν; καὶ ταύτησ τῆσ ἀνδρείασ αὐτοῦ οὐ Θουκυδίδησ μέμνηται, οὐκ ἄλλοσ οὐδεὶσ ποιητήσ. πῶσ δὲ καὶ τῶν ἀριστείων Ἀλκιβιάδῃ παραχωρεῖ τῷ μηδ’ ὅλωσ κεκοινωνηκότι ταύτησ τῆσ στρατείασ; ἐν δὲ τῷ Κρίτωνι ὁ τῇ Μνημοσύνῃ φίλοσ Πλάτων οὐδὲ ποιήσασθαι πώποτε ἀποδημίαν τὸν Σωκράτη ἔξω τῆσ εἰσ Ἰσθμὸν πορείασ εἴρηκε.

καὶ Ἀντισθένησ δ’ ὁ Σωκρατικὸσ περὶ τῶν ἀριστείων τὰ αὐτὰ τῷ Πλάτωνι ἱστορεῖ. "οὔκ ἐστιν δ’ ἔτυμοσ ὁ λόγοσ οὗτοσ. χαρίζεται γὰρ καὶ ὁ κύων οὗτοσ πολλὰ τῷ Σωκράτει· ὅθεν οὐδετέρῳ αὐτῶν δεῖ πιστεύειν σκοπὸν ἔχοντασ Θουκυδίδην. ὁ γὰρ Ἀντισθένησ καὶ προσεπάγει τῇ ψευδογραφίᾳ λέγων οὕτωσ "ἡμεῖσ δὲ ἀκούομεν κἀν τῇ πρὸσ Βοιωτοὺσ μάχῃ τὰ ἀριστεῖά σε λαβεῖν. εὐφήμει, ὦ ξένε· "Ἀλκιβιάδου τό γέρασ, οὐκ ἐμόν.

σοῦ γε δόντοσ, ὡσ ἡμεῖσ ἀκούομεν. ὁ δὲ Πλάτωνοσ Σωκράτησ εἰσ Ποτίδαιαν λέγει παρεῖναι καὶ τῶν ἀριστείων Ἀλκιβιάδῃ παρακεχωρηκέναι. προτερεῖ δὲ κατὰ πάντασ τοὺσ ἱστορικοὺσ τῆσ ἐπὶ Δήλιον στρατείασ ἡ περὶ Ποτίδαιαν, ἧσ Φορμίων ἐστρατήγει.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION