Plutarch, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 21

σκόπει δὲ μικρὸν ἀνωτέρω ἀναγαγὼν ἑαυτόν. "ἀλλ’ οὐκ ὠφελοῦνται τούτων τυγχάνοντεσ οὐδ’ πάσχουσιν οὐδ’ εὐεργέτασ ἔχουσιν οὐδ’ εὐεργετῶν ἀμελοῦσιν" οὐδ’ τοίνυν οὐδ’ ἀχαριστοῦσιν οἱ φαῦλοι καὶ μὴν οὐδ’ οἱ νοῦν ἔχοντεσ.

ἀνύπαρκτον οὖν ἐστι.

τὸ ἀχάριστον οἱ μὲν γὰρ οὐκ ἀποστεροῦσι χάριν λαμβάνοντεσ, οἱ δὲ λαμβάνειν χάριν οὐ πεφύκασιν. ὁρ́α δὴ τί πρὸσ ταῦτα λέγουσιν·

εἶθ’ οἷσ χάριτοσ μέτεστι, τούτοισ οὐ μέτεστι χρείασ; ὅπου δὲ διατείνει χάρισ, ἐκεῖ χρήσιμον οὐδέν ἐστιν οὐδ’ οἰκεῖον; ὑπουργίαν χάριν ἢ τὸ πρόσ τι χρήσιμον ὑπάρξαι τῷ δεομένῳ τὸν παρασχόντα;