Plutarch, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 5

(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 5)

νομίζω δ’ ἐγὼ κἀκεῖνο παρὰ τὴν ἔννοιαν λέγεσθαι, τὸ τὴν μὲν φύσιν αὐτὴν ἀδιάφορον εἶναι τὸ δὲ τῇ φύσει ὁμολογεῖν ἀγαθὸν μέγιστον. εἰ δέ, ὡσ Χρύσιπποσ ἐν τῷ πρώτῳ περὶ τοῦ Προτρέπεσθαι γέγραφεν, ἐν τῷ κατ’ ἀρετὴν βιοῦν μόνον ἐστὶ τὸ εὐδαιμόνωσ, τῶν ἄλλων, φησίν, οὐδὲν ὄντων πρὸσ ἡμᾶσ οὐδ’ εἰσ τοῦτο συνεργούντων οὐ μόνον οὔκ ἐστιν ἀδιάφοροσ ἡ φύσισ, ἀλλ’ ἀνόητοσ καὶ ἀπόπληκτοσ, οἰκειοῦσα ἡμᾶσ πρὸσ τὰ μηδὲν πρὸσ ἡμᾶσ·

ἀνόητοι δὲ καὶ ἡμεῖσ εὐδαιμονίαν ἡγούμενοι τὸ τῇ φύσει ὁμολογεῖν ἀγούσῃ πρὸσ τὰ μηδὲν συνεργοῦντα πρὸσ εὐδαιμονίαν.

καίτοι τί μᾶλλόν ἐστι κατὰ τὴν κοινὴν ἔννοιαν ἢ καθάπερ τὰ αἱρετὰ πρὸσ τὸ ὠφελίμωσ, οὕτω τὰ κατὰ φύσιν πρὸσ τὸ ζῆν κατὰ φύσιν; κατὰ φύσιν τέλοσ εἶναι τιθέμενοι τὰ κατὰ φύσιν ἀδιάφορα εἶναι νομίζουσιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION