Plutarch, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 7

(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 7)

ἀλλ’ οἱο͂́σ ἐστιν ἐν τοῖσ ἀδιαφόροισ καὶ τῇ περὶ ταῦτα πραγματείᾳ καὶ οἰκονομίᾳ, τοιοῦτοσ ἂν κἀν τούτοισ εἰή. πάντεσ γὰρ δήπουθεν εὐρυεδοῦσ ὅσοι καρπὸν αἰνύμεθα χθονόσ, οὗ μὲν καὶ παρόντοσ ὄνησίσ ἐστι καὶ μὴ παρόντοσ ὥσπερ ἔνδεια καὶ ὄρεξισ, αἱρετὸν καὶ ἀγαθὸν καὶ ὠφέλιμον νοοῦμεν· ἐφ’ ᾧ δ’ οὐδὲν ἄν τισ πραγματεύσαιτο μὴ παιδιᾶσ ἕνεκεν μηδὲ ῥᾳστώνησ, τοῦτ’ ἀδιάφορον.

ἄλλῳ γὰρ οὐδενὶ τοῦ φιλοπόνου τὸν κενόσπουδον ἀφορίζομεν ἐν τοῖσ ἔργοισ ὄντα πολλάκισ, ἢ τῷ τὸν μὲν εἰσ ἀνωφελῆ πονεῖν καὶ ἀδιαφόρωσ, τὸν δ’ ἕνεκά του τῶν συμφερόντων καὶ λυσιτελῶν.

ἀλλ’ οὗτοί γε τοὐναντίον· ὁ γὰρ σοφὸσ αὐτοῖσ καὶ φρόνιμοσ ἐν πολλαῖσ καταλήψεσι καὶ μνήμαισ καταλήψεων γεγονὼσ ὀλίγασ πρὸσ αὑτὸν ἡγεῖται τῶν τ’ ἄλλων οὐ πεφροντικὼσ οὐδ’ ἔλαττον ἔχειν οῦδὲ πλέον οἰέται, μνημονεύων ὅτι πέρυσι κατάληψιν ἔλαβε πταρνυμένου Δίωνοσ ἢ σφαιρίζοντοσ Θέωνοσ. καίτοι πᾶσα κατάληψισ ἐν τῷ σοφῷ καὶ μνήμη τὸ ἀσφαλὲσ ἔχουσα καὶ βέβαιον εὐθύσ ἐστιν ἐπιστήμη καὶ ἀγαθὸν μέγα καὶ μέγιστον.

ἆρ’ οὖν ὁμοίωσ ὑγιείασ ἐπιλειπούσησ, αἰσθητηρίου κάμνοντοσ, οὐσίασ ἀπολλυμένησ ἀφρόντιστόσ ἐστι καὶ πρὸσ αὑτὸν οὐδὲν ἡγούμενοσ τούτων ὁ σοφόσ·

ἢ νοσῶν μὲν ἰατροῖσ τελεῖ μισθοὺσ χρημάτων δ’ ἕνεκα πρὸσ Λεύκωνα πλεῖ τὸν ἐν Βοσπόρῳ δυνάστην καὶ πρὸσ Ἰδάνθυρσον ἀποδημεῖ τὸν Σκύθην ὥσ φησι Χρύσιπποσ, τῶν δ’ αἰσθήσεων ἔστιν ἃσ ἀποβαλὼν οὐδὲ ζῆν ὑπομένει; ἐπὶ τοῖσ ἀδιαφόροισ τοσαῦτα πραγματευόμενοι καὶ σπουδάζοντεσ, ἀγαθῶν δὲ μεγάλων καὶ παρόντων καὶ μὴ παρόντων ἀδιαφόρωσ ἔχοντεσ;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION