헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Δεξομμύ38́

(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 37)

ἀφέντεσ οὖν ἤδη τοὺσ θεοὺσ καὶ προσευξάμενοι κοινὰσ φρένασ διδόναι καὶ κοινὸν νοῦν, τὰ περὶ στοιχείων πῶσ ἔχει αὐτοῖσ ἴδωμεν. παρὰ τὴν ἔννοιάν ἐστι. σῶμα σώματοσ εἶναι τόπον καὶ σῶμα χωρεῖν διὰ σώματοσ, κενὸν μηδετέρου περιέχοντοσ, ἀλλὰ τοῦ πλήρουσ εἰσ τὸ πλῆρεσ ἐνδυομένου καὶ δεχομένου τὸ ἐπιμιγνύμενον τοῦ διάστασιν οὐκ ἔχοντοσ οὐδὲ χώραν ἐν αὑτῷ διὰ τὴν συνέχειαν. συνωθοῦντεσ, ἀλλὰ πάντα μέρη τοῦ κόσμου κατακερματισθέντοσ ἐμβάλλοντεσ εἰσ ἓν ὅ τι ἂν τύχωσι, καὶ τοὐλάχιστον αἰσθητὸν ἐπιφάσκοντεσ ἐπιλείψειν ἐπιόντι τῷ μεγίστῳ νεανιεύονται, δόγμα ποιούμενοι τὸν ἔλεγχον, ὡσ ἐν ἄλλοισ πολλοῖσ, ἅτε δὴ μαχομένασ ὑποθέσεισ ταῖσ ἐννοίαισ λαμβάνοντεσ.

γοῦν τῷ λόγῳ τούτῳ πολλὰ τερατώδη καὶ ἀλλόκοτα προσδέχεσθαι τοὺσ τὰ σώματα τοῖσ σώμασιν ὅλοισ ὅλα κεραννύντασ.

"τὰ τρία τέσσαρα εἶναι·

τὸν ἕνα κύαθον τοῦ οἴνου πρὸσ δύο κεραννύμενον ὕδατοσ, εἰ μέλλει μὴ ἀπολείπειν ἀλλ’ ἐξισοῦσθαι, παράγοντασ ἐπὶ πᾶν καὶ διασυγχέοντασ ἕν’ ὄντα δύο ποιεῖν τῇ πρὸσ τὰ δύο τῆσ κράσεωσ ἐξισώσει τὸ γὰρ μένειν ἕνα καὶ δυεῖν παρεκτείνειν καὶ ποιεῖν ἴσον τῷ διπλασίῳ·

ἔτι δ’, ὅπωσ ἐξίκηται τῇ κράσει πρὸσ τοὺσ δύο, δυεῖν λαμβάνειν μέτρον ἐν τῇ διαχύσει, τοῦτο μέτρον ἅμα καὶ τριῶν ἐστι καὶ τεσσάρων·

τριῶν μέν, ὅτι τοῖσ δύο εἷσ μέμικται· τεσσάρων δέ, ὅτι δυσὶ μεμιγμένοσ ἴσον ἔσχηκε πλῆθοσ οἷσ μίγνυται.

τοῦτό δὴ συμβαίνει τὸ καλὸν αὐτοῖσ, ἐμβάλλουσιν εἰσ;

σῶμα σώματα, καὶ τὸ τῆσ περιοχῆσ ἀδιανόητον. ἀνάγκη γάρ, εἰσ ἄλληλα χωρούντων τῷ κεράννυσθαι, μὴ θάτερον μὲν περιέχειν περιέχεσθαι δὲ θάτερον, καὶ τὸ μὲν δέχεσθαι τὸ δ’ ἐνυπάρχειν οὕτω γὰρ οὐ κρᾶσισ ἁφὴ δὲ καὶ ψαῦσισ ἔσται τῶν ἐπιφανειῶν, τῆσ μὲν ἐντὸσ ὑποδυομένησ τῆσ δ’ ἐκτὸσ περιεχούσησ, τῶν δ’ ἄλλων μερῶν ἀμίκτων καὶ καθαρῶν ἐνδιαφερομένων· καὶ ταὐτὸν ὁμοῦ τῷ ἐνυπάρχειν περιέχεσθαι καὶ τῷ δέχεσθαι περιέχειν θάτερον καὶ μηδ’ ἕτερον αὐτῶν αὖ πάλιν δυνατὸν εἶναι, συμβαίνειν δ’ ἀμφότερα, τῆσ κράσεωσ δι’ ἀλλήλων διιέναι καὶ μηδὲν ἐπιλείπεσθαι μηδενὸσ μόριον ἀλλὰ πᾶν παντὸσ ἀναπίμπλασθαι βιαζομένησ.

ἐνταῦθα δήπου καὶ τὸ θρυλούμενον ἐν ταῖσ διατριβαῖσ Ἀρκεσιλάου σκέλοσ;

ἥκει ταῖσ ἀτοπίαισ ἐπεμβαῖνον αὐτῶν μετὰ γέλωτοσ. εἰ γάρ εἰσιν αἱ κράσεισ δι’ ὅλων, τί κωλύει, τοῦ σκέλουσ ἀποκοπέντοσ καὶ κατασαπέντοσ καὶ ῥιφέντοσ εἰσ τὴν θάλατταν καὶ διαχυθέντοσ, οὐ τὸν Ἀντιγόνου μόνον στόλον διεκπλεῖν, ὡσ ἔλεγεν Ἀρκεσίλαοσ, ἀλλὰ τὰσ Ξέρξου χιλίασ καὶ διακοσίασ καὶ τὰσ Ἑλληνικὰσ ὁμοῦ τριακοσίασ τριήρεισ ἐν τῷ σκέλει ναυμαχούσασ;

οὐ γὰρ ἐπιλείψει δήπουθεν προϊὸν οὐδὲ παύσεται ἐν τῷ μείζονι τοὔλαττον ἢ πέρασ ἡ κρᾶσισ ἕξει καὶ τὸ τελευταῖον αὐτῆσ ἁφὴν ὅπου λήγει ποιησάμενον εἰσ ὅλον οὐ δίεισιν ἀλλ’ ἀπαγορεύει μιγνύμενον.

εἰ δὲ μεμίξεται δι’ ὅλων, οὐ μὰ Δία τὸ σκέλοσ ἐνναυμαχῆσαι παρέξει τοῖσ Ἕλλησιν·

ἀλλὰ τοῦτο μὲν δεῖται σήψεωσ καὶ μεταβολῆσ· εἷσ δέ τισ κύαθοσ; ἢ μία σταγὼν αὐτόθεν εἰσ τὸ Αἰγαῖον ἐμπεσοῦσα πέλαγοσ ἢ τὸ Κρητικὸν ἐφίξεται τοῦ Ὠκεανοῦ καὶ τῆσ Ἀτλαντικῆσ θαλάσσησ, οὐκ ἐπιπολῆσ ψαύουσα τῆσ ἐπιφανείασ ἀλλὰ πάντῃ διὰ βάθουσ εἰσ πλάτοσ ὁμοῦ καὶ μῆκοσ ἀναχεομένη. "οὐδὲν ἀπέχειν φάμενοσ οἴνου σταλαγμὸν ἕνα κεράσαι τὴν θάλατταν·

οὐκ οἶδα τί ἂν ἀτοπώτερον φανείη.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 37

(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 37)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION