헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Δεξομμύ22́

(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 22)

λαμπρ Ταῦτα μὲν οὖν ἄφεσ. ἡ δὲ πολυτίμητοσ ὠφέλεια τίσ ἐστιν, ἣν ὡσ μέγα τι τοῖσ σοφοῖσ ἐξαίρετον φυλάσσοντεσ, οὐδ’ ὄνομα λείπουσιν αὐτῆσ τοῖσ μὴ σοφοῖσ. διαδουμ. ἂν εἷσ σοφὸσ ὁπουδήποτε προτείνῃ τὸν δάκτυλον φρονίμωσ, οἱ κατὰ τὴν οἰκουμένην σοφοὶ πάντεσ ὠφελοῦνται.

τοῦτο τῆσ ὠφελείασ ἔργον αὐτῶν, εἰσ τοῦτο τοῖσ κοινοῖσ ὠφελήμασι τῶν σοφῶν αἱ ἀρεταὶ τελευτῶσιν. ἐλήρει δ’ Ἀριστοτέλησ, ἐλήρει δὲ,Ξενοκράτησ, ὠφελεῖσθαι μὲν ἀνθρώπουσ ὑπὸ θεῶν ὠφελεῖσθαι δ’ ὑπὸ γονέων ὠφελεῖσθαι δ’ ὑπὸ καθηγητῶν ἀποφαινόμενοι, τὴν δὲ θαυμαστὴν ἀγνοοῦντεσ ὠφέλειαν, ἣν οἱ σοφοὶ κινουμένων κατ’ ἀρετὴν ἀλλήλων ὠφελοῦνται, κἂν μὴ συνῶσι μηδὲ γιγνώσκοντεσ τυγχάνωσι.

κλεῖδασ ὠνεῖται καὶ ἀποθήκασ φυλάττει χρηματικὸσ ἀνήρ πλούτου διοίγων θάλαμον ἥδιστον χερί·

τὸ δ’ ἐκλέγεσθαι τὰ πρὸσ μηδὲν ὠφέλιμα καὶ τηρεῖν ἐπιμελῶσ καὶ πολυπόνωσ οὐ σεμνὸν οὐδὲ καλὸν ἀλλὰ καὶ καταγέλαστόν ἐστιν.

τήρησιν εὐδαιμονικὸν ἔργον ἡγεῖτο καὶ μακάριον, τίσ ἂν ἐζήλωσε τὴν ἀνόητον ταύτην πρόνοιαν καὶ κενόσπουδον ἐπιμέλειαν;

ἀλλὰ μὴν τοῦτο τῆσ Στωικῆσ ὁμολογίασ τὸ καλόν ἐστι καὶ σεμνὸν καὶ μακάριον, ἕτερον δ’ οὐδὲν ἀλλ’ ἐκλογὴ καὶ τήρησισ ἀνωφελῶν πραγμάτων καὶ ἀδιαφόρων τοιαῦτα γὰρ τὰ κατὰ φύσιν καὶ τὰ ἐκτὸσ ἔτι μᾶλλον·

εἴ γε κρασπέδοισ καὶ ἀμίσι χρυσαῖσ καὶ νὴ Δία ληκύθοισ, ὅταν τύχωσι, παραβάλλουσι τὸν μέγιστον πλοῦτον·

εἶθ’ ὥσπερ οἱ θεῶν τινων ἢ δαιμόνων ἱερὰ δόξαντεσ ὑπερηφάνωσ καθυβρίσαι καὶ λοιδορῆσαι μετανοήσαντεσ εὐθὺσ ὑποπίπτουσι καὶ κάθηνται ταπεινοὶ κατευλογοῦντεσ καὶ μεγαλύνοντεσ τὸ θεῖον· ἐκεῖνοι νεμέσει τινὶ τῆσ μεγαλαυχίασ ταύτησ καὶ κενολογίασ περιπεσόντεσ αὖθισ ἐν τούτοισ ἐξετάζονται τοῖσ ἀδιαφόροισ καὶ μηδὲν πρὸσ αὐτούσ, μέγα βοῶντεσ ὡσ ἕν ἐστιν ἀγαθὸν καὶ καλὸν καὶ σεμνόν, ἡ τούτων ἐκλογὴ καὶ περὶ ταῦτα οἰκονομία, καὶ τούτων μὴ τυγχάνοντασ οὐκ ἄξιόν ἐστι βιοῦν ἀλλ’ ἀποσφάττειν ἑαυτοὺσ ἢ ἀποκαρτερεῖν, πολλὰ τῇ ἀρετῇ χαίρειν φράσαντασ.

τὸν τοίνυν Θέογνιν αὐτοὶ παντελῶσ ἀγεννῆ καὶ μικρὸν ἡγοῦνται, λέγοντα χρὴ πενίην φεύγοντα καὶ ἐσ μεγακήτεα πόντον ῥιπτεῖν, καὶ πετρῶν, Κύρνε, κατ’ ἠλιβάτων οὕτωσ ἀποδειλιῶντα πρὸσ τὴν πενίαν ἀδιάφορον οὖσαν·

καὶ λέγουσιν, ὅτι χρὴ νόσον φεύγοντα μεγάλην καὶ ἀλγηδόνα σύντονον, ἐὰν μὴ παρῇ ξίφοσ ἢ κώνειον, εἰσ θάλατταν ἀφεῖναι καὶ κατὰ πετρῶν ῥιπτεῖν ἑαυτόν·

ὧν οὐδέτερον βλαβερὸν οὐδὲ κακὸν οὐδ’ ἀσύμφορόν ἐστιν, οὐδὲ κακοδαίμονασ ποιεῖ τοὺσ περιπίπτοντασ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 22

(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 22)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION