헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Δεξομμύ11́

(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 11)

ἔτι Παρὰ τὴν ἔννοιάν ἐστιν ἄνθρωπον, ᾧ πάντα τἀγαθὰ πάρεστι καὶ μηδὲν ἐνδεῖ πρὸσ εὐδαιμονίαν καὶ τὸ μακάριον, τούτῳ καθήκειν ἐξάγειν ἑαυτόν· ἔσται, τὰ δεινὰ δὲ πάντα καὶ τὰ δυσχερῆ καὶ κακὰ πάρεστι καὶ παρέσται διὰ τέλουσ, τούτῳ μὴ καθήκειν ἀπολέγεσθαι τὸν βίον, ἂν μή τι νὴ Δία τῶν ἀδιαφόρων αὐτῷ προσγένηται.

ταῦτα τοίνυν ἐν τῇ Στοᾷ νομοθετεῖται, καὶ πολλοὺσ μὲν ἐξάγουσι τῶν σοφῶν ὡσ ἄμεινον εὐδαιμονοῦντασ πεπαῦσθαι, πολλοὺσ δὲ κατέχουσι τῶν φαύλων ὡσ καθήκοντοσ αὐτοῖσ ζῆν κακοδαιμονοῦντασ.

καίτοι ὁ μὲν σοφὸσ ὄλβιοσ μακάριοσ πανευδαίμων ἀσφαλὴσ ἀκίνδυνοσ, ὁ δὲ φαῦλοσ καὶ ἀνόητοσ οἱο͂σ εἰπεῖν γέμων κακῶν δὴ κοὐκέτ’ ἔσθ’ ὅπου τεθῇ·

ἀλλὰ καὶ τούτοισ μονὴν οἰόνται καθήκουσαν εἶναι κἀκείνοισ ἐξαγωγήν.

"οὐ γὰρ ἀγαθοῖσ καὶ κακοῖσ δεῖ παραμετρεῖσθαι τὸν βίον ἀλλὰ τοῖσ κατὰ φύσιν καὶ παρὰ φύσιν. οὕτωσ ἄνθρωποι σῴζουσι τὴν συνήθειαν καὶ πρὸσ τὰσ κοινὰσ ἐννοίασ φιλοσοφοῦσι. τί λέγεισ;

ὅττι τοι ἐν μεγάροισι κακὸν τ’ ἀγαθόν τε τέτυκται τὸν περὶ βίου καὶ θανάτου σκοπούμενον, οὐδ’ ὥσπερ ἐπὶ ζυγοῦ τὰ πρὸσ εὐδαιμονίαν καὶ κακοδαιμονίαν ἐξετάζειν ἐπιζήμια μᾶλλον ἢ ὠφέλιμα ἀλλ’ ἐκ τῶν μήτ’ ὠφελούντων μήτε βλαπτόντων τοὺσ εἰ βιωτέον ἢ μὴ ποιεῖσθαι λογισμούσ;

οὐ μέλλει πρὸσ τὰσ τοιαύτασ ὑποθέσεισ καὶ ἀρχὰσ καθηκόντωσ αἱρεῖσθαὶ τε τὸν βίον, ᾧ τῶν φευκτῶν οὐδὲν ἄπεστι, καὶ φεύγειν, πάντα τὰ αἱρετὰ πάρεστι;

καίτοι παράλογον μέν, ὦ ἑταῖρε, καὶ τὸ φεύγειν τὸν βίον ἐν μηδενὶ κακῷ γενομένουσ· παραλογώτερον δέ, εἰ μὴ τυγχάνων τισ τοῦ ἀδιαφόρου τάγαθὸν ἀφίησιν·

ὅπερ οὗτοι ποιοῦσι, τὴν εὐδαιμονίαν προϊέμενοι καὶ τὴν ἀρετὴν παροῦσαν ἀνθ’ ὑγιείασ καὶ ὁλοκληρίασ, ὧν οὐ τυγχάνουσιν. ἔνθ’ αὖτε Γλαύκῳ Κρονίδησ φρένασ ἐξέλετο Ζεύσ, ὅτι χρύσεια χαλκείων, ἑκατόμβοια ἐννεαβοίων ἔμελλε διαμείψεσθαι.

χρείαν οὔτ’ ὄνησίν τινα φέρει πρὸσ εὐδαιμονίαν·

ἀλλ’ ὅμωσ οὗτοι τῆσ φρονήσεωσ ἀντικαταλλάττονται τὴν ὑγίειαν.

καὶ γὰρ Ἡρακλείτῳ φασὶ καὶ Φερεκύδῃ καθήκειν ἄν, εἴπερ ἠδύναντο, τὴν ἀρετὴν ἀφεῖναι καὶ τὴν φρόνησιν, ὥστε παύσασθαι φθειριῶντασ καὶ ὑδρωπιῶντασ· καὶ τῆσ Κίρκησ ἐγχεούσησ δύο φάρμακα, τὸ μὲν ποιοῦν ἄφρονασ ἐκ φρονίμων τὸ δ’ ὅνουσ φρονίμουσ ἑξ ἀφρόνων ἀνθρὡπων, οὐκ τὸν τὸν Ὀδυσσέα πιεῖν τὸ τῆσ ἀφροσύνησ μᾶλλον ἢ μεταβαλεῖν εἰσ θηρίου μορφὴν τὸ εἶδοσ, ἔχοντα τὴν φρόνησιν καὶ μετὰ τῆσ φρονήσεωσ δηλονότι τὴν εὐδαιμονίαν; "ἄφεσ με καὶ καταφρόνησον ἀπολλυμένησ ἐμοῦ καὶ διαφθειρομένησ εἰσ ὄνου πρόσωπον.

ἀλλ’ ὄνου γε, φήσει τισ, ἡ τοιαῦτα παραγγέλλουσα φρόνησίσ ἐστιν, εἰ τὸ μὲν φρονεῖν καὶ εὐδαιμονεῖν ἀγαθόν ἐστι τὸ δ’ ὄνου περιφέρειν πρόσωπον ἀδιάφορον.

ἔθνοσ εἶναί φασιν Αἰθιόπων, ὅπου κύων βασιλεύει καὶ βασιλεὺσ προσαγορεύεται καὶ γέρα καὶ τιμὰσ ἔχει βασιλέωσ, ἄνδρεσ; δὲ πράσσουσιν ἅπερ ἡγεμόσι πόλεων προσήκει καὶ ἄρχουσιν.

ἆῤ οὖν παρὰ τοῖσ Στωικοῖσ ὁμοίωσ τὸ μὲν ὄνομα καὶ τὸ σχῆμα τἀγαθοῦ πάρεστι τῇ ἀρετῇ καὶ μόνην ταύτην αἱρετὸν καὶ ὠφέλιμον καὶ συμφέρον καλοῦσι, πράττουσι δὲ ταῦτα καὶ φιλοσοφοῦσι καὶ ζῶσι καὶ ἀποθνήσκουσιν, ὥσπερ ἀπὸ προστάγματοσ τῶν ἀδιαφόρων;

καίτοι τὸν κύνα μὲν ἐκεῖνον οὐδεὶσ Αἰθιόπων ἀποκτίννυσιν, ἀλλὰ σεμνῶσ κάθηται προσκυνούμενοσ·

οὗτοι δὲ τὴν ἀρετὴν ἀπολλύουσιν ἑαυτῶν καὶ διαφθείρουσι, τῆσ ὑγιείασ περιεχόμενοι καὶ τῆσ ἀπονίασ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 11

(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 11)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION