헬라어 문장 검색 - ΑτηενάΤηεΔειπ

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 19)

πᾶσα δὲ συμποσίου συναγωγὴ παρὰ τοῖσ ἀρχαίοισ τὴν αἰτίαν εἰσ θεὸν ἀνέφερε, καὶ στεφάνοισ ἐχρῶντο τοῖσ οἰκείοισ τῶν θεῶν καὶ ὕμνοισ καὶ ᾠδαῖσ. καὶ δοῦλοσ οὐδεὶσ ἦν ὁ διακονήσων, ἀλλ’ οἱ νέοι τῶν ἐλευθέρων ᾠνοχόουν, ὡσ ὁ τοῦ Μενελάου υἱὸσ καίτοι νυμφίοσ ὑπάρχων καὶ ἐν αὐτοῖσ τοῖσ γάμοισ. παρὰ δὲ τῇ καλῇ Σαπφοῖ καὶ ὁ Ἑρμῆσ οἰνοχοεῖ τοῖσ θεοῖσ. καὶ τἄλλα δὲ πάντα παρεσκεύαζον τοῖσ δειπνοῦσιν ἐλεύθεροι, καὶ οἱ δειπνήσαντεσ ἀπελύοντο φωτὸσ ὄντοσ. ἐν ἐνίοισ δὲ καὶ τῶν Περσικῶν συμποσίων ἐγίνοντό τινεσ καὶ βουλαί, καθάπερ ἐν τῷ τοῦ Ἀγαμέμνονοσ κατὰ τὴν στρατείαν. τὸ δὲ τοῦ Ἀλκινόου συμπόσιον, πρὸσ ὃ ἀποτέταται ὁ τοῦ ’ Ὀδυσσέωσ λόγοσ· οὐ γὰρ ἔγωγὲ τί φημι τέλοσ χαριέστερον εἶναι ἢ ὅταν εὐφροσύνη μὲν ἔχῃ κατὰ δῆμον ἅπαντα, δαιτυμόνεσ δ’ ἀνὰ δώματ’ ἀκουάζωνται ἀοιδοῦ, ξένου ὑποδοχὴν ἔχει, ὄντων καὶ αὐτῶν τῶν Φαιάκων τρυφερῶν, ὅπερ συμβάλλων τισ πρὸσ τὰ τῶν φιλοσόφων συμπόσια κοσμιώτερον ἂν εὑρ́οι, καίτοι τοῦτο περιέχον καὶ ἱλαρότητα καὶ παιδιὰν εὐσχήμονα. "Ἄρη καταγωνισαμένου.

"ἐκαθέζοντο δὲ καὶ δειπνοῦντεσ οἱ τότε. "πολλαχοῦ γοῦν ὁ Ὅμηρόσ φησιν ἑξείησ ἕζοντο κατὰ κλισμούσ τε θρόνουσ τε. "ὁ γὰρ θρόνοσ αὐτὸ μόνον ἐλευθέριόσ ἐστιν καθέδρα σὺν ὑποποδίῳ, ὅπερ θρῆνυν καλοῦντεσ ἐντεῦθεν αὐτὸν ὠνόμασαν θρόνον τοῦ θρήσασθαι χάριν, ὅπερ ἐπὶ τοῦ καθέζεσθαι τάσσουσιν, ὡσ Φιλίτασ· "· "θρήσασθαι πλατάνῳ λασίῃ ὕπο. "ὁ δὲ κλισμὸσ περιττοτέρωσ κεκόσμηται ἀνακλίσει. "τούτων δ’ εὐτελέστεροσ ἦν ὁ δίφροσ· "τῷ γοῦν Ὀδυσσεῖ ἐπαίτῃ εἶναι δοκοῦντι δίφρον ἀεικέλιον, φησί, καταθεὶσ ὀλίγην τε τράπεζαν. "Οἱ δὲ κρατῆρεσ αὐτοῖσ, ὥσπερ ἔχει καὶ τοὔνομα, κεκραμένοι παρεστήκεσαν, ἐξ ὧν οἱ κοῦροι διακονούμενοι τοῖσ μὲν ἐντιμοτάτοισ ἀεὶ πλῆρεσ παρεῖχον τὸ ποτήριον, τοῖσ δ’ ἄλλοισ ἐξ ἴσου διένεμον. "ὁ γοῦν Ἀγαμέμνων πρὸσ τὸν Ἰδομενέα φησί σὸν δὲ πλεῖον δέπασ αἰεὶ ἕστηχ’ ὥσπερ ἐμοί, πιέειν ὅτε θυμὸσ ἀνώγοι. "προέπινον δ’ ἀλλήλοισ οὐχ ὥσπερ ἡμεῖσ τοῦτο γὰρ προεκπιεῖν ἐστιν, ἀλλὰ μεστὸν τὸν σκύφον πλησάμενοσ δ’ οἴνοιο δέπασ δείδεκτ’ Ἀχιλῆα. ὁσάκισ δὲ καὶ τροφὰσ ἐλάμβανον, προειρήκαμεν ἤδη ὅτι δὴ τρεῖσ ἦσαν διὰ τὸ τὸ αὐτό ποτε μὲν ἄριστον, ποτὲ δὲ δεῖπνον ὀνομάζεσθαι. "γελοῖοι γάρ εἰσιν οἱ φάσκοντεσ ὅτι καὶ τέσσαρασ ἐλάμβανον ἐπεὶ ὁ ποιητὴσ ἔφη σὺ δ’ ἔρχεο δειελιήσασ, οὐ νοοῦντεσ ὅτι λέγει τὸν δειλινὸν διατρίψασ χρόνον. "ὅμωσ δὲ οὐδεὶσ δείξει παρὰ τῷ ποιητῇ τρίσ τινα λαμβάνοντα τροφάσ, διαμαρτάνουσι δὲ πολλοὶ παρὰ τῷ ποιητῇ ἐφεξῆσ τιθέντεσ τούτουσ τοὺσ στίχουσ· "σιτονδ’ αἰδοίη ταμίη παρέθηκε φέρουσα, εἴδατα πόλλ’ ἐπιθεῖσα, χαριζομένη παρεόντων δαιτρὸσ δὲ κρειῶν πίνακασ παρέθηκεν ἀείρασ. "εἰ γὰρ εἴδατα παρέθηκεν ἡ ταμίη, δῆλον ὡσ κρεάτων λείψανα τυγχάνοντα, τὸν δαιτρὸν οὐκ ἔδει παρεισφέρειν. "διόπερ τὸ δίστιχον ἀπαρκεῖ. ἀπαλλαγέντων δὲ τῶν δειπνούντων αἱ τράπεζαι ἐβαστάζοντο, ὥσπερ παρὰ τοῖσ μνηστῆρσι καὶ τοῖσ Φαίαξιν, ἐφ’ ὧν καὶ λέγει· "ἀμφίπολοι δ’ ἀπεκόσμεον ἔντεα δαιτόσ, δῆλον ὡσ τὰ ἀγγεῖα. καὶ γὰρ τῶν ὅπλων τὰ σκεπαστικά, θώρακα καὶ κνημῖδασ καὶ τὰ τούτοισ ἐμφερῆ λέγουσιν ἔντη, καθάπερ ἀγγεῖα τῶν τοῦ σώματοσ μερῶν ὄντα. "τῶν δὲ ἡρωικῶν οἴκων τοὺσ μείζονασ Ὅμηροσ μέγαρα καλεῖ καὶ δώματα καὶ κλισίασ, οἱ δὲ νῦν ξενῶνασ καὶ ἀνδρῶνασ ὀνομάζουσι. "τί οὖν ὀνομάσομεν, ἄνδρεσ φίλοι, τὸ συμπόσιον ὅπερ Ἀντίοχοσ ὁ Ἐπιφανὴσ μὲν κληθείσ, Ἐπιμανὴσ δ’ ἐκ τῶν πράξεων ὀνομασθείσ; "βασιλεὺσ δ’ ἦν οὗτοσ τῶν Συριακῶν τῶν ἀπὸ Σελεύκου εἷσ· "περὶ οὗ φησι Πολύβιοσ τάδε, ὡσ ἀποδιδράσκων ἐκ τῆσ αὐλῆσ ἐνίοτε τοὺσ θεραπεύοντασ οὗ τύχοι τῆσ πόλεωσ ἀλύων ἐφαίνετο δεύτεροσ καὶ τρίτοσ· "μάλιστα δὲ πρὸσ τοῖσ ἀργυροκοπείοισ εὑρίσκετο καὶ χρυσοχοείοισ εὑρησιλογῶν καὶ φιλοτεχνῶν πρὸσ τοὺσ τορευτὰσ καὶ τοὺσ ἄλλουσ τεχνίτασ. "ἔπειτα καὶ μετὰ δημοτῶν ἀνθρώπων συγκαταβαίνων ὡμίλει ᾧ τύχοι καὶ μετὰ τῶν παρεπιδημούντων συνέπινε τῶν εὐτελεστάτων, ὅτε δὲ τῶν νεωτέρων αἴσθοιτό τινασ συνευωχουμένουσ, οὐδεμίαν ἔμφασιν ποιήσασ παρῆν ἐπικωμάζων μετὰ κερατίου· "καὶ συμφωνίασ, ὥστε τοὺσ πολλοὺσ διὰ τὸ παράδοξον ἀφισταμένουσ φεύγειν. "πολλάκισ δὲ καὶ τὴν βασιλικὴν ἀποθέμενοσ ἐσθῆτα τήβενναν ἀναλαβὼν περιῄει κατὰ τὴν ἀγορὰν ἀρχαιρεσιάζων καὶ τοὺσ μὲν δεξιούμενοσ, τοὺσ δὲ καὶ περιπτύσσων παρεκάλει φέρειν αὑτῷ τὴν ψῆφον, ποτὲ μὲν ὡσ ἀγορανόμοσ γένηται, ποτὲ δὲ καὶ ὡσ δήμαρχοσ, τυχὼν δὲ τῆσ ἀρχῆσ καὶ καθίσασ ἐπὶ τὸν ἐλεφάντινον δίφρον κατὰ τὸ παρὰ Ῥωμαίοισ ἔθοσ διήκουε τῶν κατὰ τὴν ἀγορὰν γινομένων συναλλαγμάτων καὶ διέκρινε μετὰ πολλῆσ σπουδῆσ καὶ προθυμίασ, ἐξ ὧν εἰσ ἀπορίαν ἦγε τῶν ἀνθρώπων τοὺσ ἐπιεικεῖσ· "οἱ μὲν γὰρ ἀφελῆ τινα αὐτὸν εἶναι ὑπελάμβανον, οἱ δὲ μαινόμενον. "καὶ γὰρ περὶ τὰσ δωρεὰσ ἦν παραπλήσιοσ· "ἐδίδου γὰρ τοῖσ μὲν ἀστραγάλουσ δορκαδείουσ, τοῖσ δὲ φοινικοβαλάνουσ, ἄλλοισ δὲ χρυσίον. "καὶ ἐξ ἀπαντήσεωσ δέ τισι συντυγχάνων οὓσ μὴ ἑωράκει ποτὲ ἐδίδου δωρεὰσ ἀπροσδοκήτουσ, ἐν δὲ ταῖσ πρὸσ τὰσ πόλεισ εὐνοίαισ καὶ ταῖσ πρὸσ τοὺσ θεοὺσ τιμαῖσ πάντασ ὑπερέβαλλε τοὺσ βεβασιλευκότασ, τοῦτο δ’ ἄν τισ τεκμήραιτο ἔκ τε τοῦ παρ’ Ἀθηναίοισ Ὀλυμπιείου καὶ τῶν περὶ τὸν ἐν Δήλῳ βωμὸν ἀνδριάντων, ἐλούετο δὲ κἀν τοῖσ δημοσίοισ βαλανείοισ ὅτε δημοτῶν ἦν τὰ βαλανεῖα πεπληρωμένα, κεραμίων εἰσφερομένων αὐτῷ μύρων τῶν πολυτελεστάτων, ὅτε καί τινοσ εἰπόντοσ μακάριοί ἐστε ὑμεῖσ οἱ βασιλεῖσ οἱ καὶ τούτοισ χρώμενοι καὶ ὀδωδότεσ ἡδύ, μηδὲν τὸν ἄνθρωπον προσειπὼν ὅπου · "κεῖνοσ τῇ ἑξῆσ ἐλούετο ἐπεισελθὼν ἐποίησεν αὐτοῦ καταχυθῆναι τῆσ κεφαλῆσ μέγιστον κεράμιον πολυτελεστάτου μύρου τῆσ στακτῆσ καλουμένησ, ὡσ πάντασ ἀναστάντασ κυλίεσθαι λουομένουσ τῷ μύρῳ καὶ διὰ τὴν γλισχρότητα καταπίπτοντασ γέλωτα παρέχειν, καθάπερ καὶ αὐτὸν τὸν βασιλέα. ὁ δ’ αὐτὸσ οὗτοσ βασιλεὺσ ἀκούσασ τοὺσ ἐν τῇ Μακεδονίᾳ συντετελεσμένουσ ἀγῶνασ ὑπὸ Αἰμιλίου Παύλου τοῦ Ῥωμαίων στρατηγοῦ, βουλόμενοσ τῇ μεγαλοεργίᾳ ὑπερᾶραι τὸν Παῦλον ἐξέπεμψε πρέσβεισ καὶ θεωροὺσ εἰσ τὰσ πόλεισ καταγγελοῦντασ τοὺσ ἐσομένουσ ἀγῶνασ ὑπὸ αὐτοῦ ἐπὶ Δάφνησ· "ὡσ πολλὴν γενέσθαι τῶν Ἑλλήνων σπουδὴν εἰσ τὴν ὡσ αὐτὸν ἄφιξιν. "ἀρχὴν δ’ ἐποιήσατο τῆσ πανηγύρεωσ τὴν πομπείαν οὕτωσ ἐπιτελεσθεῖσαν. "καθηγοῦντό τινεσ ̔ Ῥωμαικὸν ἔχοντεσ καθοπλισμὸν ἐν θώραξιν ἀλυσιδωτοῖσ, ἄνδρεσ ἀκμάζοντεσ ταασ ἡλικίαισ πεντακισχίλιοι· "μεθ’ οὓσ Μυσοὶ πεντακισχίλιοι. "συνεχεῖσ δ’ ἦσαν Κίλικεσ εἰσ τὸν τῶν εὐζώνων τρόπον καθωπλισμένοι τρισχίλιοι, χρυσοῦσ ἔχοντεσ στεφάνουσ, ἐπὶ δὲ τούτοισ Θρᾷκεσ τρισχίλιοι καὶ Γαλάται πεντακισχίλιοι. "τούτοισ ἐπέβαλλον Μακεδόνεσ δισμύριοι, χρυσάσπιδεσ μὲν μύριοι καὶ χαλκάσπιδεσ πεντακισχίλιοι, οἱ δὲ ἄλλοι ἀργυράσπιδεσ· "οἷσ ἐπηκολούθει μονομάχων ζεύγη διακόσια τεσσαράκοντα. "τούτων κατόπιν ἦσαν ἱππεῖσ Νισαῖοι μὲν χίλιοι, πολιτικοὶ δὲ τρισχίλιοι, ὧν οἱ μὲν πλείουσ ἦσαν χρυσοφάλαροι καὶ χρυσοστέφανοι, οἱ δ’ ἄλλοι ἀργυροφάλαροι. "μετὰ δὲ τούτουσ ἦσαν οἱ λεγόμενοι ἑταῖροι ἱππεῖσ· "οὗτοι δὲ ἦσαν εἰσ χιλίουσ, πάντεσ χρυσοφάλαροι. "τούτοισ συνεχὲσ ἦν τὸ τῶν φίλων σύνταγμα, ἴσον καὶ κατὰ τὸ πλῆθοσ καὶ κατὰ τὸν κόσμον. "ἐπὶ δὲ τούτοισ ἐπίλεκτοι χίλιοι, οἷσ ἐπηκολούθει τὸ καλούμενον ἄγημα, κράτιστον εἶναι δοκοῦν σύστημα τῶν ἱππέων, περὶ χιλίουσ, τελευταία δ’ ἦν ἡ κατάφρακτοσ ἵπποσ, οἰκείωσ τῇ προσηγορία τῶν ἵππων καὶ τῶν ἀνδρῶν ἐσκεπασμένων τοῖσ ὅπλοισ· "ἦσαν δὲ καὶ αὐτοὶ χίλιοι καὶ πεντακόσιοι, πάντεσ δ’ οἱ προειρημένοι εἶχον πορφυρᾶσ ἐφαπτίδασ, πολλοὶ δὲ καὶ διαχρύσουσ καὶ ζῳωτάσ. ἐπὶ δὲ τούτοισ ἕξιππα μὲν ἦν ἑκατόν, τέθριππα δὲ τεσσαράκοντα ἔπειτα ἐλεφάντων ἁρ́μα καὶ συνωρίσ· "· "καθ’ ἕνα δ’ εἵποντο ἐλέφαντεσ διεσκευασμένοι τριάκοντα καὶ ἕξ. τὴν δ’ ἄλλην πομπὴν λέγειν ἐστὶ δυσέφικτον, ὡσ ἐν κεφαλαίῳ δὲ λεκτέον. "ἔφηβοι μὲν γὰρ ἐπόμπευσαν εἰσ ὀκτακοσίουσ, χρυσοῦσ ἔχοντεσ στεφάνουσ, βόεσ δ’ εὐτραφεῖσ περὶ χιλίουσ, θεωρίδεσ δὲ βραχὺ λείπουσαι τριακοσίων, ἐλεφάντων δὲ ὀδόντεσ ὀκτακόσιοι, τὸ δὲ τῶν ἀγαλμάτων πλῆθοσ οὐ δυνατὸν ἐξηγήσασθαι· "πάντων γὰρ τῶν παρ’ ἀνθρώποισ λεγομένων ἢ νομιζομένων θεῶν ἢ δαιμόνων, προσέτι δὲ ἡρώων εἴδωλα διήγετο, τὰ μὲν κεχρυσωμένα, τὰ δ’ ἠμφιεσμένα στολαῖσ διαχρύσοισ. "καὶ πᾶσι τούτοισ οἱ προσήκοντεσ μῦθοι κατὰ τὰσ παραδεδομένασ ἱστορίασ ἐν διασκευαῖσ πολυτελέσι παρέκειντο. "εἵπετο δ’ αὐτοῖσ καὶ Νυκτὸσ εἴδωλον καὶ ̔ Ἡμέρασ, Γῆσ τε καὶ Οὐρανοῦ, καὶ Ηοὖσ καὶ Μεσημβρίασ, τε δὲ τῶν χρυσωμάτων καὶ ἀργυρωμάτων πλῆθοσ οὕτωσ ἄν τισ ὑπονοήσειεν ὅσον ἦν ἑνὸσ γὰρ τῶν φίλων Διονυσίου τοῦ ἐπιστολιαγράφου χίλιοι παῖδεσ ἐπόμπευσαν ἀργυρώματα ἔχοντεσ, ὧν οὐδὲν ἐλάττον’ ὁλκὴν εἶχεν δραχμῶν χιλίων, βασιλικοὶ δὲ παῖδεσ παρῆλθον ἑξακόσιοι χρυσώματα ἔχοντεσ, ἔπειτα γυναῖκεσ ἐκ χρυσῶν καλπίδων μύροισ ἔρραινον εἰσ διακοσίασ. "ταύταισ δ’ ἑξῆσ ἐπόμπευον ἐν χρυσόποσι μὲν φορείοισ ὀγδοήκοντα γυναῖκεσ, ἐν ἀργυρόποσι δὲ πεντακόσιαι καθήμεναι, πολυτελῶσ διεσκευασμέναι. "καὶ τῆσ μὲν πομπῆσ τὰ ἐπιφανέστατα ταῦτα ἦν. ἐπιτελεσθέντων δὲ τῶν ἀγώνων καὶ μονομαχιῶν καὶ κυνηγεσίων κατὰ τριάκονθ’ ἡμέρασ· "· "ἐν αἷσ τὰσ θέασ συνετέλει, πέντε μὲν τὰσ πρώτασ ἐν τῷ γυμνασίῳ πάντεσ ἐκ χρυσῶν ὁλκείων ἠλείφοντο κροκίνῳ μύρῳ· "ἦν δὲ ταῦτα πεντεκαίδεκα, καὶ κινναμωμίνου τὰ ἴσα καὶ ναρδίνου. "παραπλησίωσ δὲ καὶ ταῖσ ἑξῆσ εἰσεφέρετο τήλινον, ἀμαράκινον, ἴρινον, πάντα διαφέροντα ταῖσ εὐωδίαισ. "ἔστρωτο δὲ εἰσ εὐωχίαν ποτὲ μὲν χίλια τρίκλινα, ποτὲ δὲ χίλια πεντακόσια μετὰ τῆσ πολυτελεστάτησ διασκευῆσ, ὁ δὲ χειρισμὸσ ἐγίνετο τῶν πραγμάτων δι’ αὐτοῦ τοῦ βασιλέωσ, ἵππον γὰρ ἔχων εὐτελῆ παρέτρεχε παρὰ τὴν πομπήν, τοὺσ μὲν προάγειν κελεύων, τοὺσ δὲ ἐπέχειν. "κατὰ δὲ τοὺσ πότουσ αὐτὸσ ἐπὶ τὰσ εἰσόδουσ ἐφιστάμενοσ οὓσ μὲν εἰσῆγεν,3 οὓσ δ’ ἀνέκλινε, καὶ τοὺσ διακόνουσ δὲ τοὺσ τὰσ παραθέσεισ φέροντασ αὐτὸσ εἰσῆγε, καὶ περιπορευόμενοσ οὗ μὲν προσεκάθιζεν, οὗ δὲ προσανέπιπτε καὶ ποτε μὲν ἀποθέμενοσ μεταξὺ τὸν ψωμόν, ποτὲ δὲ τὸ ποτήριον, ἀνεπήδα καὶ μετανίστατο καὶ περιῄει τὸν πότον προπόσεισ λαμβάνων ὀρθὸσ ἄλλοτε παρ’ ἄλλοισ, ἅμα δὲ καὶ τοῖσ ἀκροάμασι προσπαίζων. "προιούσησ δὲ ἐπὶ πολὺ τῆσ συνουσίασ καὶ πολλῶν ἤδη κεχωρισμένων ὑπὸ τῶν μίμων ὁ βασιλεὺσ εἰσεφέρετο ὅλοσ συγκεκαλυμμένοσ καὶ εἰσ τὴν γῆν ἐτίθετο ὡσ εἷσ ὢν δῆτα τῶν μίμων καὶ τῆσ συμφωνίασ προκαλουμένησ ἀναπηδήσασ γυμνὸσ ὠρχεῖτο καὶ ὑπεκρίνετο μετὰ τῶν γελωτοποιῶν, ὥστε πάντασ αἰσχυνομένουσ φεύγειν. "ταῦτα δὲ πάντα συνετελέσθη ἐξ ὧν τὰ μὲν ἐκ τῆσ Αἰγύπτου ἐνοσφίσατο παρασπονδήσασ τὸν Φιλομήτορα βασιλέα παιδίσκον ὄντα, τὰ δὲ καὶ τῶν φίλων συμβαλλομένων. "ἱεροσυλήκει δὲ καὶ τὰ πλεῖστα τῶν ἱερῶν. θαυμασάντων δὲ τῶν δαιτυμόνων τήν τε τοῦ βασιλέωσ διάνοιαν ὡσ οὐκ ἐπιφανήσ, ἀλλ’ ὄντωσ ἐπιμανὴσ ὑπῆρχε προσέθηκεν ὁ Μασούριοσ περὶ τῆσ ἐν Ἀλεξανδρείᾳ γεγενημένησ ὑπὸ τοῦ πάντα ἀρίστου Πτολεμαίου τοῦ Φιλαδέλφου βασιλέωσ πομπῆσ Καλλίξεινον τὸν Ῥόδιον ἱστοροῦντα ἐν τῷ τετάρτῳ περὶ Ἀλεξανδρείασ, ὅσ φησι· "πρὸ δὲ τοῦ ἄρξασθαι τὴν κατασκευασθεῖσαν σκηνὴν ἐν τῷ τῆσ ἄκρασ περιβόλῳ χωρὶσ τῆσ τῶν στρατιωτῶν καὶ τεχνιτῶν καὶ παρεπιδήμων ὑποδοχῆσ ἐξηγήσομαι· "καλὴ γὰρ εἰσ ὑπερβολὴν ἀξία τε ἀκοῆσ ἐγενήθη. "τὸ μὲν οὖν μέγεθοσ αὐτῆσ ἑκατὸν τριάκοντα κλίνασ ἐπιδεχόμενον κύκλῳ, διασκευὴν δ’ εἶχε τοιαύτην. "κίονεσ διεστάθησαν ξύλινοι πέντε μὲν κατὰ πλευρὰν ἑκάστην τοῦ μήκουσ πεντηκονταπήχεισ πρὸσ ὕψοσ, ἑνὶ δὲ ἐλάττουσ κατὰ πλάτοσ· "ἐφ’ ὧν ἐπιστύλιον καθηρμόσθη τετράγωνον, ὑπερεῖδον τὴν σύμπασαν τοῦ συμποσίου στέγην. "αὕτη δ’ ἐνεπετάσθη κατὰ μέσον οὐρανίσκῳ κοκκινοβαφεῖ περιλεύκῳ, καθ’ ἑκάτερον δὲ μέροσ εἶχε δοκοὺσ μεσολεύκοισ ἐμπετάσμασι πυργωτοῖσ κατειλημένασ,3 ἐν αἷσ φατνώματα γραπτὰ κατὰ μέσον ἐτέτακτο. "τῶν δὲ κιόνων οἱ μὲν τέσσαρεσ ὡμοίωντο φοίνιξιν, οἱ δ’ ἀνὰ μέσον θύρσων εἶχον φαντασίαν. "τούτων δ’ ἐκτὸσ περίστυλοσ ἐπεποίητο σῦριγξ ταῖσ τρισὶ πλευραῖσ καμαρωτὴν ἔχουσα στέγην, ἐν ᾗ τὴν τῶν κατακειμένων ἀκολουθίαν ἑστάναι συνέβαινεν. "ἧσ τὸ μὲν ἐντὸσ αὐλαίαισ περιείχετο φοινικίναισ, ἐπὶ δὲ τῶν ἀνὰ μέσον χωρῶν δοραὶ θηρίων παράδοξοι καὶ τῇ ποικιλίᾳ καὶ τοῖσ μεγέθεσιν ἐκρέμαντο. "τὸ δὲ περιέχον αὐτὴν ὕπαιθρον μυρρίναισ καὶ δάφναισ ἄλλοισ τε ἐπιτηδείοισ ἔρνεσιν ἐγεγόνει συνηρεφέσ. τὸ δὲ ἔδαφοσ πᾶν ἄνθεσι κατεπέπαστο παντοίοισ. "ἡ γὰρ Αἴγυπτοσ καὶ διὰ τὴν τοῦ περιέχοντοσ ἀέροσ εὐκρασίαν καὶ διὰ τοὺσ κηπεύοντασ τὰ σπανίωσ καὶ καθ’ ὡρ́αν ἐνεστηκυῖαν ἐν ἑτέροισ φυόμενα τόποισ ἄφθονα γεννᾷ καὶ διὰ παντόσ, καὶ οὔτε ῥόδον οὔτε λευκόιον οὔτε ἄλλο ῥᾳδίωσ ἄνθοσ ἐκλιπεῖν οὐθὲν οὐδέποτ’ εἰώθεν. "διὸ δὴ καὶ κατὰ μέσον χειμῶνα τῆσ ὑποδοχῆσ τότε γενηθείσησ παράδοξοσ ἡ φαντασία τοῖσ ξένοισ κατέστη, τὰ γὰρ εἰσ μίαν εὑρεθῆναι στεφάνωσιν οὐκ ἂν δυνηθέντα ἐν ἄλλῃ πόλει ῥᾳδίωσ, ταῦτα καὶ τῷ πλήθει τῶν κατακειμένων ἐχορηγεῖτο εἰσ τοὺσ στεφάνουσ ἀφθόνωσ καὶ εἰσ τὸ τῆσ σκηνῆσ ἔδαφοσ κατεπέπαστο χύδην, θείου τινὸσ ὡσ ἀληθῶσ ἀποτελοῦντα λειμῶνοσ πρόσοψιν. "διέκειτο δὲ ἐπὶ μὲν τῶν τῆσ σκηνῆσ παραστάδων ζῷα μαρμάρινα τῶν πρώτων τεχνιτῶν ἑκατόν, ἐν δὲ ταῖσ ἀνὰ μέσον χώραισ πίνακεσ τῶν Σικυωνικῶν ζωγράφων, ἐναλλὰξ δ’ ἐπίλεκτοι εἰκασίαι παντοῖαι καὶ χιτῶνεσ χρυσουφεῖσ ἐφαπτίδεσ τε κάλλισται, τινὲσ μὲν εἰκόνασ ἔχουσαι τῶν βασιλέων ἐνυφασμένασ, αἱ δὲ μυθικὰσ διαθέσεισ, ὑπεράνω δὲ τούτων θυρεοὶ περιέκειντο ἐναλλάξ ἀργυροῖ τε καὶ χρυσοῖ. ἐν δὲ ταῖσ ἐπάνω τούτων χώραισ οὔσαισ ὀκταπήχεσιν ἄντρα κατεσκεύαστο κατὰ μὲν τὸ μῆκοσ τῆσ σκηνῆσ ἓξ ἐν ἑκατέρᾳ πλευρᾷ, κατὰ πλάτοσ δέ τέτταρα· "συμπόσιά τε ἀντία ἀλλήλων ἐν αὐτοῖσ τραγικῶν τε καὶ κωμικῶν καὶ σατυρικῶν ζῴων ἀληθινὸν ἐχόντων ἱματισμόν, οἷσ παρέκειτο καὶ ποτήρια χρυσᾶ, κατὰ μέσον δὲ τῶν ἄντρων νύμφαι ἐλείφθησαν, ἐν αἷσ ἔκειντο Δελφικοὶ χρυσοῖ τρίποδεσ ὑποστήματ’ ἔχοντεσ, κατὰ δὲ τὸν ὑψηλότατον τόπον τῆσ ὀροφῆσ ἀετοὶ κατὰ πρόσωπον ἦσαν ἀλλήλων χρυσοῖ, πεντεκαιδεκαπήχεισ τὸ μέγεθοσ, ἔκειντο δὲ κλῖναι χρυσαῖ σφιγγόποδεσ ἐν ταῖσ δυσὶ πλευραῖσ ἑκατόν ἡ γὰρ κατὰ πρόσωπον ἁψὶσ ἀφεῖτ’ ἀναπεπταμένη. "ταύταισ δ’ ἀμφίταποι ἁλουργεῖσ ὑπέστρωντο τῆσ πρώτησ ἐρέασ, καὶ περιστρώματα ποικίλα διαπρεπῆ ταῖσ τέχναισ ἐπῆν. ψιλαὶ δὲ Περσικαὶ τὴν ἀνὰ μέσον τῶν ποδῶν χώραν ἐκάλυπτον, ἀκριβῆ τὴν εὐγραμμίαν τῶν ἐνυφασμένων ἔχουσαι ζῳδίων. "παρετέθησαν δὲ καὶ τρίποδεσ τοῖσ κατακειμένοισ χρυσοῖ διακόσιοι τὸν ἀριθμόν, ὥστ’ εἶναι δύο κατὰ κλίνην, ἐπ’ ἀργυρῶν διέδρων. "ἐκ δὲ τῶν ὄπισθεν πρὸσ τὴν ἀπόνιψιν ἑκατὸν ἀργυραῖ λεκάναι καὶ καταχύσεισ ἴσαι παρέκειντο. "ἐπεπήγει δὲ τοῦ συμποσίου καταντικρὺ καὶ ἑτέρα κλίνη πρὸσ τὴν τῶν κυλίκων καὶ ποτηρίων τῶν τε λοιπῶν τῶν πρὸσ τὴν χρῆσιν ἀνηκόντων κατασκευασμάτων ἔκθεσιν ἃ δὴ πάντα χρυσᾶ τε ἦν καὶ διάλιθα, θαυμαστὰ ταῖσ τέχναισ. "τούτων δὲ τὴν μὲν κατά μέροσ κατασκευὴν καὶ τὰ γένη μακρὸν ἐπεφαίνετό μοι δηλοῦν τὸ δὲ τοῦ σταθμοῦ πλῆθοσ εἰσ μύρια τάλαντα ἀργυρίου τὴν σύμπασαν εἶχε κατασκευήν. ἡμεῖσ δὲ ἐπειδὴ τὰ κατὰ τὴν σκηνὴν διεληλύθαμεν, ποιησόμεθα καὶ τὴν τῆσ πομπῆσ ἐξήγησιν. "ἤγετο γὰρ διὰ τοῦ κατὰ τὴν πόλιν σταδίου. "πρώτη δ’ ἐβάδιζεν ἡ Εὡσφόρου· "καὶ γὰρ ἀρχὴν εἶχεν ἡ πομπὴ καθ’ ὃν ὁ προειρημένοσ ἀστήρ φαίνεται χρόνον. "ἔπειθ’ ἡ τοῖσ τῶν βασιλέων γονεῦσι κατωνομασμένη. "μετὰ δὲ ταύτασ αἱ τῶν θεῶν ἁπάντων, οἰκείαν ἔχουσαι τῆσ περὶ ἕκαστον αὐτῶν ἱστορίασ διασκευήν. τὴν δὲ τελευταίαν Ἑσπέρου συνέβαινεν εἶναι, τῆσ ὡρ́ασ εἰσ τοῦτο συναγούσησ τὸν καιρόν, τὰ δὲ κατά μέροσ αὐτῶν εἴ τισ εἰδέναι βούλεται, τὰσ τῶν πεντετηρίδων γραφὰσ λαμβάνων ἐπισκοπείτω. "τῆσ δὲ Διονυσιακῆσ πομπῆσ πρῶτοι μὲν προῄεσαν οἱ τὸν ὄχλον ἀνείργοντεσ Σιληνοί, πορφυρᾶσ χλαμύδασ, οἱ δὲ φοινικίδασ ἠμφιεσμένοι. "τούτοισ δ’ ἐπηκολούθουν Σάτυροι καθ’ ἕκαστον τοῦ σταδίου μέροσ εἴκοσι, λαμπάδασ φέροντεσ κισσίνασ διαχρύσουσ. "μεθ’ οὓσ Νῖκαι χρυσᾶσ ἔχουσαι πτέρυγασ, ἔφερον δ’ αὗται θυμιατήρια ἑξαπήχη κισσίνοισ διαχρύσοισ κλωσὶ διακεκοσμημένα, ζῳωτοὺσ ἐνδεδυκυῖαι χιτῶνασ, αὐταὶ δὲ πολὺν κόσμον χρυσοῦν περικείμεναι. ". μετὰ δὲ ταύτασ εἵπετο βωμὸσ ἑξάπηχυσ διπλοῦσ κισσίνῃ φυλλάδι διαχρύσῳ πεπυκασμένοσ, ἔχων ἀμπέλινον χρυσοῦν στέφανον μεσολεύκοισ μίτραισ διειλημμένον. "ἐπηκολούθουν δ’ αὐτῷ παῖδεσ ἐν χιτῶσι πορφυροῖσ, λιβανωτὸν καὶ σμύρναν, ἔτι δὲ κρόκον ἐπὶ χρυσῶν μαζονόμων φέροντεσ ἑκατὸν εἴκοσι, μεθ’ οὓσ Σάτυροι τεσσαράκοντα ἐστεφανωμένοι κισσίνοισ χρυσοῖσ στεφάνοισ· "τὰ δὲ σώματα οἱ μὲν ἐκέχριντο ὀστρείῳ, τινὲσ δὲ μίλτῳ καὶ χρώμασιν ἑτέροισ. "ἔφερον δὲ καὶ οὗτοι στέφανον χρυσοῦν ἐξ ἀμπέλου καὶ κισσοῦ εἰργασμένον. "μεθ’ οὓσ Σιληνοὶ δύο ἐν πορφυραῖσ χλαμύσι καὶ κρηπῖσι λευκαῖσ, εἶχε δ’ αὐτῶν ὁ μὲν πέτασον καὶ κηρύκειον χρυσοῦν, ὁ δὲ σάλπιγγα. "μέσοσ δὲ τούτων ἐβάδιζεν ἀνὴρ μείζων ἢ τετράπηχυσ ἐν τραγικῇ διαθέσει καὶ προσώπῳ, φέρων χρυσοῦν Ἀμαλθείασ κέρασ· "ὃσ προσηγορεύετο Ἐνιαυτόσ. ᾧ γυνὴ περικαλλεστάτη καὶ ἴση κατὰ τὸ μέγεθοσ εἵπετο πολλῷ χρυσῷ καὶ διαπρεπεῖ χιτῶνι κεκοσμημένη, φέρουσα τῇ μὲν μιᾷ τῶν χειρῶν στέφανον περσέασ,4 τῇ δ’ ἑτέρᾳ ῥάβδον φοίνικοσ· "ἐκαλεῖτο δὲ αὕτη Πεντετηρίσ. ταύτῃ δ’ ἐπηκολούθουν Ὧραι αἱ τέσσαρεσ διεσκευασμέναι καὶ ἑκάστη φέρουσα τοὺσ ἰδίουσ καρπούσ, ἐχόμενα τούτων θυμιατήρια δύο κίσσινα ἐκ χρυσοῦ ἑξαπήχη καὶ βωμὸσ ἀνὰ μέσον τούτων τετράγωνοσ χρυσοῦ. καὶ πάλιν Σάτυροι στεφάνουσ ἔχοντεσ κισσίνουσ χρυσοῦσ, φοινικίδασ περιβεβλημένοι· "ἔφερον δ’ οἱ μὲν οἰνοχόην χρυσῆν, οἱ δὲ καρχήσιον. "μεθ’ οὓσ ἐπορεύετο Φιλίσκοσ ὁ ποιητὴσ ἱερεὺσ ὢν Διονύσου καὶ πάντεσ οἱ περὶ τὸν Διόνυσον τεχνῖται. "τούτων δ’ ἐφεξῆσ ἐφέροντο Δελφικοὶ τρίποδεσ, ἆθλα τοῖσ τῶν ἀθλητῶν χορηγοῖσ, ὁ μὲν παιδικὸσ ἐννέα πηχῶν τὸ ὕψοσ, ὁ δὲ πηχῶν δώδεκα ὁ τῶν ἀνδρῶν. μετὰ τούτουσ τετράκυκλοσ πηχῶν τεσσαρεσκαίδεκα, ὀκτὼ δὲ τὸ πλάτοσ, ἤγετο ὑπὸ ἀνδρῶν ὀγδοήκοντα καὶ ἑκατόν, ἐπὶ δὲ ταύτησ ἐπῆν ἄγαλμα Διονύσου δεκάπηχυ σπένδον ἐκ καρχησίου χρυσοῦ, χιτῶνα πορφυροῦν ἔχον διάπεζον καὶ ἐπ’ αὐτοῦ κροκωτὸν διαφανῆ· "περιεβέβλητο δὲ ἱμάτιον πορφυροῦν χρυσοποίκιλον. "προέκειτο δὲ αὐτοῦ κρατὴρ Λακωνικὸσ χρυσοῦσ μετρητῶν δεκαπέντε καὶ τρίπουσ χρυσοῦσ, ἐφ’ οὗ θυμιατήριον χρυσοῦν καὶ φιάλαι δύο χρυσαῖ , κασίασ μεσταὶ καὶ κρόκου, περιέκειτο δ’ αὐτῷ καὶ σκιὰσ ἐκ κισσοῦ καὶ ἀμπέλου καὶ τῆσ λοιπῆσ ὀπώρασ κεκοσμημένη, προσήρτηντο δὲ καὶ στέφανοι καὶ ταινίαι καὶ θύρσοι καὶ τύμπανα καὶ μίτραι πρόσωπά τε σατυρικὰ καὶ κωμικὰ καὶ τραγικά. τῇ δὲ τετρακύκλῳ ἱερεῖσ καὶ ἱέρειαι καὶ ἱεροστολισταὶ καὶ θίασοι παντοδαποὶ καὶ τὰ λῖκνα φέρουσαι. "μετὰ δὲ ταῦτα Μακέται αἱ καλούμεναι Μιμαλλόνεσ καὶ Βασσάραι καὶ Λυδαί, κατακεχυμέναι τὰσ τρίχασ καὶ ἐστεφανωμέναι τινὲσ μὲν ὄφεσιν, αἱ δὲ μίλακι καὶ ἀμπέλῳ καὶ κισσῷ κατεῖχον δὲ ταῖσ χερσὶν αἱ μὲν ἐγχειρίδια, αἱ δὲ ὄφεισ. "μετὰ δὲ ταύτασ ἤγετο τετράκυκλοσ πηχῶν ὀκτὼ πλάτοσ ὑπὸ ἀνδρῶν ἑξήκοντα, ἐφ’ ἧσ ἄγαλμα Νύσησ ὀκτάπηχυ καθήμενον, ἐνδεδυκὸσ μὲν θάψινον χιτῶνα χρυσοποίκιλον, ἱμάτιον δὲ ἠμφίεστο Λακωνικόν. ἀνίστατο δὲ τοῦτο μηχανικῶσ οὐδενὸσ τὰσ χεῖρασ προσάγοντοσ καὶ σπεῖσαν ἐκ χρυσῆσ φιάλησ γάλα πάλιν ἐκάθητο. "εἶχε δὲ ἐν τῇ ἀριστερᾷ θύρσον ἐστεμμένον μίτραισ. "αὕτη δ’ ἐστεφάνωτο κισσίνῳ χρυσῷ καὶ βότρυσι διαλίθοισ πολυτελέσιν. "εἶχε δὲ σκιάδα καὶ ἐπὶ τῶν γωνιῶν τῆσ τετρακύκλου κατεπεπήγεσαν λαμπάδεσ διάχρυσοι τέτταρεσ. "ἑξῆσ εἵλκετο ἄλλη τετράκυκλοσ μῆκοσ πηχῶν εἴκοσι,2 πλάτοσ ἑκκαίδεκα, ὑπὸ ἀνδρῶν τριακοσίων ἐφ’ ἧσ κατεσκεύαστο ληνὸσ πηχῶν εἴκοσι τεσσάρων, πλάτοσ πεντεκαίδεκα, πλήρησ σταφυλῆσ, ἐπάτουν δὲ ἑξήκοντα Σάτυροι πρὸσ αὐλὸν ᾄδοντεσ μέλοσ ἐπιλήνιον, ἐφειστήκει δ’ αὐταῖσ Σιληνόσ. καὶ δι’ ὅλησ τῆσ ὁδοῦ τὸ γλεῦκοσ ἔρρει. "ἑξῆσ ἐφέρετο τετράκυκλοσ μῆκοσ πηχῶν εἴκοσι πέντε, πλάτοσ τεσσαρεσκαίδεκα, ἤγετο δὲ ὑπὸ ἀνδρῶν ἑξακοσίων ἐφ’ ἧσ ἦν ἀσκὸσ τρισχιλίουσ ἔχων μετρητάσ, ἐκ παρδαλῶν ἐρραμμένοσ· "ἔρρει δὲ καὶ οὗτοσ κατὰ μικρὸν ἀνιέμενοσ κατὰ πᾶσαν τὴν ὁδόν. ἠκολούθουν δ’ αὐτῷ Σάτυροι καὶ Σιληνοὶ ἑκατὸν εἴκοσι ἐστεφανωμένοι, φέροντεσ οἱ μὲν οἰνοχόασ, οἱ δὲ φιάλασ, οἱ δὲ θηρικλείουσ μεγάλασ, πάντα χρυσᾶ, ἐχόμενοσ ἤγετο κρατὴρ ἀργυροῦσ ἑξακοσίουσ χωρῶν μετρητὰσ ἐπὶ τετρακύκλου ἑλκομένησ ὑπὸ ἀνδρῶν ἑξακοσίων, εἶχε δὲ ὑπὸ τὰ χείλη καὶ τὰ ὦτα καὶ ὑπὸ τὴν βάσιν ζῷα τετορευμένα καὶ διὰ μέσου ἐστεφάνωτο στεφάνῳ χρυσῷ διαλίθῳ. ἑξῆσ ἐφέρετο κυλικεῖα ἀργυρᾶ δωδεκαπήχη δύο, ὕψοσ πηχῶν ἕξ· "ταῦτα δ’ εἶχεν ἄνω τε ἀκρωτήρια καὶ ἐν ταῖσ γάστραισ κύκλῳ καὶ ἐπὶ τῶν ποδῶν ζῷα τριημιπήχη καὶ πηχυαῖα πλήθει πολλά, καὶ λουτῆρεσ μεγάλοι δέκα καὶ κρατῆρεσ ἑκκαίδεκα, ὧν οἱ μείζουσ ἐχώρουν μετρητὰσ τριάκοντα, οἱ δ’ ἐλάχιστοι πέντε, εἶτα λέβητεσ βαλανωτοὶ εἴκοσι τέσσαρεσ ἐπ’ ἐγγυθήκαισ πάντεσ καὶ ληνοὶ ἀργυραῖ δύο, ἐφ’ ὧν ἦσαν βῖκοι εἴκοσι τέσσαρεσ, τράπεζά τε ὁλάργυροσ δωδεκάπηχυσ καὶ ἄλλαι ἑξαπήχεισ τριάκοντα, πρὸσ δὲ τούτοισ τρίποδεσ τέσσαρεσ, ὧν εἷσ μὲν εἶχε τὴν περίμετρον πηχῶν ἑκκαίδεκα, κατάργυροσ ὢν ὅλοσ, οἱ δὲ τρεῖσ ἐλάττονεσ ὄντεσ διάλιθοι κατὰ μέσον ὑπῆρχον. "μετὰ τούτουσ ἐφέροντο Δελφικοὶ τρίποδεσ ἀργυροῖ ὀγδοήκοντα τὸν ἀριθμόν, ἐλάττουσ τῶν προειρημένων, ὧν αἱ γωνίαι , τετραμέτρητοι· "ὑδρίαι εἴκοσι καὶ ἕξ, ἀμφορεῖσ Παναθηναικοὶ δεκαέξ, ψυκτῆρεσ ἑκατὸν ἑξήκοντα· "τούτων ὁ μέγιστοσ ἦν μετρητῶν ἕξ, ὁ δὲ ἐλάχιστοσ δύο. ταῦτα μὲν οὖν ἦν ἅπαντα ἀργυρᾶ. ἐχόμενοι δὲ τούτων ἐπόμπευον οἱ τὰ χρυσώματα φέροντεσ, κρατῆρασ Λακωνικοὺσ τέτταρασ ἔχοντασ στεφάνουσ ἀμπελίνουσ τετραμέτρητοι ἕτεροι, Κορινθιουργεῖσ δύο ‐ οὗτοι δ’ εἶχον ἄνωθεν καθήμενα περιφανῆ τετορευμένα ζῷα καὶ ἐν τῷ τραχήλῳ καὶ ἐν ταῖσ γάστραισ πρόστυπα ἐπιμελῶσ πεποιημένα ἐχώρει δὲ ἕκαστοσ μετρητὰσ ὀκτὼ ἐπ’ ἐγγυθήκαισ. "καὶ ληνόσ, ἐν ᾗ ἦσαν βῖκοι δέκα, ὁλκεῖα δύο, ἑκάτερον χωροῦν μετρητὰσ πέντε, κώθωνεσ διμέτρητοι δύο, ψυκτῆρεσ εἴκοσι δύο, ὧν ὁ μέγιστοσ ἐχώρει μετρητὰσ τριάκοντα, ὁ δὲ ἐλάχιστοσ μετρητήν. ἐπόμπευσαν δὲ τρίποδεσ χρυσοῖ μεγάλοι τέτταρεσ· "καὶ χρυσωματοθήκη χρυσῆ διάλιθοσ πηχῶν δέκα ὕψοσ, ἔχουσα βασμοὺσ ἕξ, ἐν οἷσ καὶ ζῷα τετραπάλαιστα ἐπιμελῶσ πεποιημένα, πολλὰ τὸν ἀριθμὸν καὶ κυλικεῖα δύο καὶ ὑάλινα διάχρυσα δύο· "ἐγγυθῆκαι χρυσαῖ τετραπήχεισ δύο, ἄλλαι ἐλάττουσ τρεῖσ, ὑδρίαι δέκα, βωμὸσ τρίπηχυσ, μαζονόμια εἴκοσι πέντε, μετὰ δὲ ταῦτα ἐπορεύοντο παῖδεσ χίλιοι καὶ ἑξακόσιοι ἐνδεδυκότεσ χιτῶνασ λευκούσ, ἐστεφανωμένοι οἱ μὲν κισσῷ, οἱ δὲ πίτυι ὧν διακόσιοι μὲν καὶ πεντήκοντα χοεῖσ εἶχον χρυσοῦσ, τετρακόσιοι δὲ ἀργυροῦσ, ἕτεροι δὲ τριακόσιοι καὶ εἴκοσι ψυκτήρια ἔφερον χρυσᾶ, οἱ δὲ ἀργυρᾶ. μεθ’ οὓσ ἄλλοι παῖδεσ ἔφερον κεράμια πρὸσ τὴν τοῦ γλυκισμοῦ χρείαν, ὧν εἴκοσι μὲν ἦν χρυσᾶ, πεντήκοντα δὲ ἀργυρᾶ, τριακόσια δὲ κεκηρογραφημένα χρώμασι παντοίοισ. "καὶ κερασθέντων ἐν ταῖσ ὑδρίαισ καὶ πίθοισ πάντεσ κοσμίωσ ἐγλυκάνθησαν οἱ ἐν τῷ σταδίῳ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 19

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 19)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION