- καὶ ὅσοι τὴν γῆν ἐργάζονται, Δήμητρι καὶ τῇ παιδὶ αὐτῆσ καὶ Διονύσῳ, οἱ δὲ ἀμφὶ τὰσ τέχνασ πονούμενοι Ἀθηνᾷ καὶ Ἡφαίστῳ, καὶ οἱ ἀμφὶ παίδευσιν Μούσαισ καὶ Ἀπόλλωνι Μουσηγέτῃ καὶ Μνημοσύνῃ καὶ Ἑρμῇ, οἱ δὲ ἀμφὶ τὰ ἐρωτικὰ Ἀφροδίτῃ καὶ Ἔρωτι καὶ Πειθοῖ καὶ Χάρισιν. (Arrian, Cynegeticus, chapter 35 2:2)
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 35 2:2)
- οὐ μόνον δὲ τοὺσ ἀνθρώπουσ αὐτοὺσ θεοῖσ ἀπεικάζει, ἀλλὰ καὶ τὴν ^ Εὐφόρβου κόμην ταῖσ Χάρισιν ἀπείκασε, καὶ ταῦτα αἵματι δεδευμένην. (Lucian, Pro imaginibus, (no name) 26:1)
(루키아노스, Pro imaginibus, (no name) 26:1)
- εὔχεσθε τοῖν Θεσμοφόροιν τῇ Δήμητρι καὶ τῇ Κόρῃ καὶ τῷ Πλούτῳ καὶ τῇ Καλλιγενείᾳ καὶ τῇ Κουροτρόφῳ τῇ Γῇ καὶ τῷ Ἑρμῇ καὶ Χάρισιν ἐκκλησίαν τήνδε καὶ σύνοδον τὴν νῦν κάλλιστα καὶ ἄριστα ποιῆσαι, πολυωφελῶσ μὲν πόλει τῇ Ἀθηναίων τυχηρῶσ δ’ ἡμῖν αὐταῖσ. (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Parodos, prologue2)
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Parodos, prologue2)
- Ἑρμῇ Χάρισιν Ὥραισιν Ἀφροδίτῃ Πόθῳ. (Aristophanes, Peace, Choral, iambics14)
(아리스토파네스, Peace, Choral, iambics14)
- 0ὐδὲ γὰρ οὐδὲ ὁμοίωσ ἡδὺ, οἶμαι, μόνον ἐμπίπλασθαι, ὥσπερ τοὺσ λέοντάσ φασι καὶ τοὺσ μονιοὺσ τῶν λύκων, καὶ συνόντασ δεξιοῖσ ἀνδράσι καὶ πάντα χαρίζεσθαι πειρωμενοισ, οἳ πρῶτα μὲν οὐ κωφὸν καὶ ἄφωνον ἐάσουσι τὸ συμπόσιον εἶναι, ἀλλ̓ ἐν μύθοισ συμποτικοῖσ καὶ σκώμμασιν ἀνεπαχθέσι καὶ φιλοφροσύναισ ποικίλαισ συνέσονται, οἱαῖ ἥδισται διατριβαί, φίλαι μὲν Διονύσῳ καὶ Ἀφροδίτῃ, φίλαι δὲ Χάρισιν, ἔπειτα δὲ πρὸσ ἅπαντασ ἐσ τὴν ὑστεραίαν διηγούμενοι ὑμῶν τὴν δεξιότητα φιλεῖσθαι παρασκευάσουσι. (Lucian, Saturnalia, letter 3 4:1)
(루키아노스, Saturnalia, letter 3 4:1)
