Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑπεύθυνος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὑπεύθυνος ὑπεύθυνον

Structure: ὑπευθυν (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. liable to give account for, administration, accountable, responsible, had to submit their accounts
  2. responsible for, liable for, must pay for
  3. responsible to, dependent on

Examples

  • καὶ ὑπεύθυνοι ἐγένοντο ἐλέγχοισ, ἰδοὺ προήσομαι ὑμῖν ἐμῆσ πνοῆσ ρῆσιν, διδάξω δὲ ὑμᾶσ τὸν ἐμὸν λόγον. (Septuagint, Liber Proverbiorum 1:23)
  • ἐν ταύτῃ γὰρ τὸ ζητούμενον ἦν οὐ τὸ κοινόν, εἰ τιμῶν καὶ στεφάνων ἄξιοσ ἦν Δημοσθένησ ἐπιδοὺσ ἐκ τῶν ἰδίων κτημάτων τὴν εἰσ τὰ τείχη δαπάνην, ἀλλ’ εἰ καθ’ ὃν χρόνον ὑπεύθυνοσ ἦν, κωλύοντοσ τοῦ νόμου τοὺσ ὑπευθύνουσ στεφανοῦν. (Dionysius of Halicarnassus, Ad Ammaeum, chapter 12 3:3)
  • τὸ γὰρ ἐκ τῶν πρὸσ ἄλληλα τοῦτ’ ἔστιν, εἰ ὥσπερ τῷ δήμῳ τὸ δοῦναι, οὕτωσ καὶ τῷ ὑπευθύνῳ τὸ λαβεῖν τὸν στέφανον ἐξῆν. (Dionysius of Halicarnassus, Ad Ammaeum, chapter 12 3:4)
  • εἶτ’ ἔνδοθεν αὐτὸσ κεκραγώσ, ἑαυτὸν ἀνακλῶν καὶ κατακλῶν, ἐνίοτε καὶ περιᾴδων τὰ ἰαμβεῖα καί, τὸ δὴ αἴσχιστον, μελῳδῶν τὰσ συμφοράσ, καὶ μόνησ τῆσ φωνῆσ ὑπεύθυνον παρέχων ἑαυτόν· (Lucian, De saltatione, (no name) 27:3)
  • καὶ τίσ οὕτωσ ἐστὶν ἀνόητοσ ὥστε τοῦτον σῴζων τὴν ἑαυτοῦ σωτηρίαν προέσθαι τοῖσ ἐγκαταλιπεῖν βουλομένοισ, καὶ τοῦτον ἐλεήσασ αὐτὸσ ἀνηλέητοσ ὑπὸ τῶν πολεμίων ἀπολέσθαι προαιρήσεται, καὶ τῷ προδότῃ τῆσ πατρίδοσ χάριν θέμενοσ ὑπεύθυνοσ εἶναι τῇ παρὰ τῶν θεῶν τιμωρίᾳ; (Lycurgus, Speeches, 207:2)
  • περιορῶν ἱκέτην βοηθεῖν ἐνὸν ὑπεύθυνοσ. (Flavius Josephus, Contra Apionem, 169:5)
  • "ἡ δὲ τῆσ Πυθίασ διάλεκτοσ, ὥσπερ οἱ μαθηματικοὶ γραμμὴν εὐθεῖαν καλοῦσι τὴν ἐλαχίστην τῶν ταὐτὰ πέρατ’ ἐχουσῶν, οὕτωσ οὐ ποιοῦσα καμπὴν οὐδὲ κύκλον οὐδὲ διπλόην οὐδ’ ἀμφιβολίαν ἀλλ’ εὐθεῖα πρὸσ τὴν ἀλήθειαν οὖσα πρὸσ δὲ πίστιν ἐπισφαλὴσ καὶ ὑπεύθυνοσ οὐδένα καθ’ αὑτῆσ ἔλεγχον ἄχρι νῦν παραδέδωκεν, ἀναθημάτων δὲ καὶ δώρων ἐμπέπληκε βαρβαρικῶν καὶ Ἑλληνικῶν τὸ χρηστήριον, οἰκοδομημάτων δ’ ἐκαλλώπισε κάλλεσι καὶ κατασκευαῖσ Ἀμφικτυονικαῖσ. (Plutarch, De Pythiae oraculis, section 297)
  • νῦν οὖν τοῖσ μὲν ἐλευθερία γιγνέσθω μετὰ βασιλικῆσ ἀρχῆσ, τοῖσ δὲ ἀρχὴ ὑπεύθυνοσ βασιλική, δεσποζόντων νόμων τῶν τε ἄλλων πολιτῶν καὶ τῶν βασιλέων αὐτῶν, ἄν τι παράνομον πράττωσιν· (Plato, Epistles, Letter 8 25:2)

Synonyms

  1. responsible for

  2. responsible to

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION