- Greek-English Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀνυπεύθυνος?

First/Second declension Adjective; Transliteration: anypeuthynos

Principal Part: ἀνυπεύθυνος ἀνυπεύθυνη ἀνυπεύθυνον

Structure: (Prefix) + νυπευθυν (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. not liable to give account, irresponsible

Declension

First/Second declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ ταῦτ ἀνυπεύθυνοι δρῶμεν, τῶν δ ἄλλων οὐδεμἴ ἀρχή. (Aristophanes, Wasps, Agon, epirrheme 1:7)
  • ἡ δὲ σιγὴ πανταχοῦ μὲν ἀνυπεύθυνον οὐ μόνον ἄδιψον, ὥς φησιν Ἱπποκράτης, ἐν δὲ λοιδορίαις σεμνὸν καὶ Σωκρατικόν, μᾶλλον δ Ἡράκλειον , εἴ γε κἀκεῖνος οὐδ ὅσσον μυίας στυγερῶν ἐμπάζετο μύθων οὔτι μὴν τούτου σεμνότερον καὶ κάλλιόν ἐστι, τοῦ λοιδοροῦντος ἐχθροῦ τὴν ἡσυχίαν ἄγειν λισσάδα πέτραν φιλοκέρτομον ὣς παρανηχομένους, οὐδ ἄλλη μείζων ἄσκησις. (Plutarch, De capienda ex inimicis utilitate, chapter, section 8 4:1)
  • πάντων ἡμᾶς λόγον ἀπαιτεῖς καὶ οὐδ ὁτιοῦν ἔξεστιν εἰπεῖν ἀνυπεύθυνον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 71 1:3)
  • ταύτας καὶ πλεῖστον καὶ μέγιστον ἐν ἡγεμονίαις δυνηθείσας τῶν ἐθνῶν ἀπεκληρώσαντο τὰς πολιτείας, Πέρσαι μὲν αὐτοκρατῆ βασιλείαν καὶ ἀνυπεύθυνον, Σπαρτιᾶται δ, ἀριστοκρατικὴν ὀλιγαρχίαν καὶ αὐθέκαστον, Ἀθηναῖοι δ, αὐτόνομον καὶ ἄκρατον δημοκρατίαν. (Plutarch, De unius in republica dominatione, chapter, section 3 3:1)
  • ὅταν βασιλεία μὲν ὕβριν ἐντέκῃ καὶ τὸ ἀνυπεύθυνον: (Plutarch, De unius in republica dominatione, chapter, section 3 4:2)
  • τοὺς γὰρ ἄλλους νέους, ὅσοι παρ αὐτόν ἀφικνοῦντο, φιλοτιμούμενος κατεῖχε καὶ ποθῶν αὐτῷ συνεῖναι, τοῦ δὲ Κάτωνος οὐδὲν ἐδεήθη τοιοῦτον, ἀλλ ὥσπερ οὐκ ἀνυπεύθυνος ἄρχων ἐκείνου παρόντος ἐξέπεμψεν ἄσμενος, μόνῳ σχεδὸν ἐκείνῳ τῶν εἰς Ῥώμην πλεόντων τὰ τέκνα καὶ τὴν γυναῖκα παρακαταθέμενος, ἄλλως αὐτῷ προσήκοντα καὶ διὰ συγγένειαν. (Plutarch, Cato the Younger, chapter 14 2:3)
  • τοιαύτην δ ἀναγκαῖον εἶναι τυραννίδα τὴν μοναρχίαν ἥτις ἀνυπεύθυνος ἄρχει τῶν ὁμοίων καὶ βελτιόνων πάντων πρὸς τὸ σφέτερον αὐτῆς συμφέρον, ἀλλὰ μὴ πρὸς τὸ τῶν ἀρχομένων. (Aristotle, Politics, Book 4 152:2)
  • ἐν γὰρ ταύτῃ πόλει, οὕτως ἀρχαίᾳ οὔσῃ καὶ τηλικαύτῃ τὸ μέγεθος, οὐδείς ἐστιν ἀνυπεύθυνος τῶν καὶ ὁπωσοῦν πρὸς τὰ κοινὰ προσεληλυθότων. (Aeschines, Speeches, , section 17 2:1)
  • ἆρά σοι δοκεῖ πρὸς θεῶν ἀνυπεύθυνος ἄρχειν ὁ Ἀγαμέμνων τῶν Ἑλλήνων, ἀλλ᾿ οὐ πάνυ ἀκριβεῖς ὑπέχειν εὐθύνας ἁπάντων ὧν ἔπραττεν· (Dio, Chrysostom, Orationes, 25:1)
  • λέγεται γὰρ ἡ μὲν ἀρχὴ νόμιμος ἀνθρώπων διοίκησις καὶ πρόνοια ἀνθρώπων κατὰ νόμον, βασιλεία δὲ ἀνυπεύθυνος ἀρχή, ὁ δὲ νόμος βασιλέως δόγμα. (Dio, Chrysostom, Orationes, 50:1)

Synonyms

  1. not liable to give account

Related

명사

형용사

동사

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION