Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑφαίνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὑφαίνω

Structure: ὑπ (Prefix) + αί̔ν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. I weave

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑφαίνω ὑφαίνεις ὑφαίνει
Dual ὑφαίνετον ὑφαίνετον
Plural ὑφαίνομεν ὑφαίνετε ὑφαίνουσιν*
SubjunctiveSingular ὑφαίνω ὑφαίνῃς ὑφαίνῃ
Dual ὑφαίνητον ὑφαίνητον
Plural ὑφαίνωμεν ὑφαίνητε ὑφαίνωσιν*
OptativeSingular ὑφαίνοιμι ὑφαίνοις ὑφαίνοι
Dual ὑφαίνοιτον ὑφαινοίτην
Plural ὑφαίνοιμεν ὑφαίνοιτε ὑφαίνοιεν
ImperativeSingular ὑφαίνε ὑφαινέτω
Dual ὑφαίνετον ὑφαινέτων
Plural ὑφαίνετε ὑφαινόντων, ὑφαινέτωσαν
Infinitive ὑφαίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑφαινων ὑφαινοντος ὑφαινουσα ὑφαινουσης ὑφαινον ὑφαινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑφαίνομαι ὑφαίνει, ὑφαίνῃ ὑφαίνεται
Dual ὑφαίνεσθον ὑφαίνεσθον
Plural ὑφαινόμεθα ὑφαίνεσθε ὑφαίνονται
SubjunctiveSingular ὑφαίνωμαι ὑφαίνῃ ὑφαίνηται
Dual ὑφαίνησθον ὑφαίνησθον
Plural ὑφαινώμεθα ὑφαίνησθε ὑφαίνωνται
OptativeSingular ὑφαινοίμην ὑφαίνοιο ὑφαίνοιτο
Dual ὑφαίνοισθον ὑφαινοίσθην
Plural ὑφαινοίμεθα ὑφαίνοισθε ὑφαίνοιντο
ImperativeSingular ὑφαίνου ὑφαινέσθω
Dual ὑφαίνεσθον ὑφαινέσθων
Plural ὑφαίνεσθε ὑφαινέσθων, ὑφαινέσθωσαν
Infinitive ὑφαίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑφαινομενος ὑφαινομενου ὑφαινομενη ὑφαινομενης ὑφαινομενον ὑφαινομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πατὴρ δ’ ἀνδρῶν τε θεῶν τε ἄλλην μῆτιν ὕφαινε μετὰ φρεσίν, ὥσ ῥα θεοῖσιν ἀνδράσι τ’ ἀλφηστῇσιν ἀρῆσ ἀλκτῆρα φυτεύσαι. (Hesiod, Shield of Heracles, Book Sh. 2:13)
  • Ἁλίου τε γαμβρῷ χολώ[σατ’ ἦτορ, ὕφαινέ τε ποταινίαν μῆτιν, εἶπέν τε· (Bacchylides, , dithyrambs, ode 17 3:3)
  • ὕφαινέ νυν ἐν ταῖσ πολυηράτοισ τι κλεινὸν ὀλβίαισ Ἀθάναισ, εὐαίνετε Κηϊα μέριμνα. (Bacchylides, , dithyrambs, ode 19 1:2)
  • σικυὸν τρώγουσα, γύναι, τὴν χλαῖναν ὕφαινε. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 43)
  • στησαμένη μέγαν ἱστὸν ἐνὶ μεγάροισιν ὕφαινε, λεπτὸν καὶ περίμετρον· (Homer, Odyssey, Book 2 8:7)

Synonyms

  1. I weave

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION