Plutarch, De fraterno amore, section 13 1:

(플루타르코스, De fraterno amore, section 13 1:)

δυεῖν δ’ ἀδελφῶν ἐκ μιᾶσ μητρὸσ καὶ πατρὸσ ταὐτοῦ γεγονότων, οὐθεὶσ ἑώρακε τὸν μέν, ὡσ τὸν ἐκ τῆσ Στοᾶσ σοφόν, ὁμοῦ καλὸν εὔχαριν ἐλευθέριον ἔντιμον πλούσιον δεινὸν εἰπεῖν πολυμαθῆ φιλάνθρωπον, τὸν δ’ ἕτερον αἰσχρὸν ἄχαριν ἀνελεύθερον ἄτιμον ἄπορον ἀσθενῆ περὶ λόγον ἀμαθῆ μισάνθρωπον. ἀλλ’ ἔνεστιν ἁμωσγέπωσ καὶ τοῖσ ἀδοξοτέροισ καὶ ταπεινοτέροισ μοῖρά τισ χάριτοσ ἢ δυνάμεωσ ἢ πρόσ τι καλὸν εὐφυϊάσ, ὡσ ἀν’ ἐχινόποδασ καὶ ἀνὰ τρηχεῖαν ὄνωνιν φύονται μαλακῶν ἄνθεα λευκοϊών. ταῦτα τοίνυν ὁ δοκῶν πλέον ἔχειν ἐν ἄλλοισ, ἂν μὴ κολούῃ μηδ’ ἐπικρύπτῃ μηδὲ πάντων ὥσπερ ἐν ἀγῶνι τὸν ἀδελφὸν ἐξωθῇ τῶν πρωτείων, ἀλλ’ ἀνθυπείκῃ καὶ ἀποφαίνῃ πρὸσ πολλὰ βελτίω καὶ χρησιμώτερον ἐκεῖνον, ὑφαιρῶν ἀεὶ τοῦ φθόνου τὴν πρόφασιν ὥσπερ ὕλην τοῦ πυρὸσ ἀποσβέσει, μᾶλλον δ’ ὅλωσ οὐκ ἐάσει λαβεῖν γένεσιν οὐδὲ σύστασιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION