Plutarch, De fraterno amore, section 6

(플루타르코스, De fraterno amore, section 6)

ὁ μὲν οὖν Πεισίστρατοσ ἐπιγαμῶν ἐνηλίκοισ οὖσι τοῖσ υἱοῖσ ἔφη καλοὺσ κἀγαθοὺσ ἐκείνουσ ἡγούμενοσ ἔτι πλειόνων ἐθέλειν τοιούτων πατὴρ γενέσθαι. χρηστοὶ δὲ καὶ δίκαιοι παῖδεσ οὐ μόνον διὰ τοὺσ γονεῖσ ἀγαπήσουσι μᾶλλον ἀλλήλουσ, ἀλλὰ καὶ τοὺσ γονεῖσ δι’ ἀλλήλουσ· οὕτωσ ἀεὶ καὶ φρονοῦντεσ καὶ λέγοντεσ, ὅτι τοῖσ γονεῦσιν ἀντὶ πολλῶν χάριν ὀφείλοντεσ μάλιστα διὰ τοὺσ ἀδελφοὺσ ὀφείλουσιν, ὡσ τοῦτο δὴ κτημάτων ἁπάντων τιμιώτατον καὶ ἥδιστον ἔχοντεσ παρ’ αὐτῶν. εὖ γέ τοι καὶ Ὅμηροσ πεποίηκε Τηλέμαχον ἐν συμφορᾷ τἀνάδελφον τιθέμενον ὧδε γὰρ ἡμετέρην γενεὴν μούνωσε Κρονίων. τῶν πατρῴων ἐπίκληρον εἶναι, καὶ ταῦτα τῶν Μουσῶν γεγονὼσ μαθητήσ, ἃσ ὁμοῦ δι’ εὔνοιαν ἀεὶ καὶ φιλαδελφίαν οὔσασ οὕτωσ ὠνόμαζον, μούσασ. πρὸσ μὲν οὖν γονεῖσ ἡ φιλαδελφία τοιοῦτόν ἐστιν, ὥστε τὸ φιλεῖν ἀδελφὸν εὐθὺσ ἀπόδειξιν εἶναι τοῦ καὶ τὴν μητέρα φιλεῖν καὶ τὸν πατέρα, πρὸσ δὲ παῖδασ αὖ δίδαγμα καὶ παράδειγμα φιλαδελφίασ οἱο͂ν οὐθὲν ἄλλο, καὶ τοὐναντίον αὖ πονηρὸν ὥσπερ ἐξ ἀντιγράφου πατρῴου τὴν μισαδελφίαν ἀναλαμβάνουσιν .

ὁ γὰρ ἐν δίκαισ καὶ στάσεσι καὶ ἀγῶσι πρὸσ ἀδελφοὺσ ἐγγεγηρακὼσ, εἶτα τοὺσ υἱοὺσ ὁμονοεῖν παρακαλῶν, ἄλλων ἰατρὸσ αὐτὸσ ἕλκεσιν βρύων, ἀσθενῆ ποιεῖ τοῖσ ἔργοισ τὸν λόγον. εἰ γοῦν ὁ Θηβαῖοσ Ἐτεοκλῆσ πρὸσ τὸν ἀδελφὸν εἰρηκώσ, ἄστρων ἂν ἔλθοιμ’ ἡλίου πρὸσ ἀνατολὰσ καὶ γῆσ ἔνερθε δυνατὸσ ὢν δρᾶσαι τάδε, τὴν θεῶν μεγίστην ὥστ’ ἔχειν τυραννίδα·

τοῖσ αὑτοῦ πάλιν παρεκελεύετο τέκνοισ, ἰσότητα τιμᾶν, ἣ φίλουσ ἀεὶ φίλοισ πόλεισ τε πόλεσι συμμάχουσ τε συμμάχοισ συνδεῖ· τὸ γὰρ ἴσον μόνιμον ἀνθρώποισ ἔφυ, τίσ οὐκ ἂν αὐτοῦ κατεφρόνησε; ποῖοσ δ’ ἂν ἦν ὁ Ἀτρεύσ, εἰ τοιαῦτα δειπνίσασ τὸν ἀδελφὸν ἐγνωμολόγει πρὸσ τοὺσ παῖδασ, φίλων γε μέντοι χρῆσισ ἡ πρὸσ αἵματοσ μόνη κακοῦ ῥέοντοσ ὠφελεῖν φιλεῖ;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION