Plutarch, De fraterno amore, section 9

(플루타르코스, De fraterno amore, section 9)

ταυτὶ μὲν οὖν ἔστω προοίμια τοῦ λόγου παντόσ. ἀρχὴν δὲ τῆσ διδασκαλίασ μὴ τὴν νέμησιν τῶν πατρῴων, ὥσπερ ἕτεροι, λάβωμεν, ἀλλὰ τὴν ἔτι ζώντων ἁμαρτανομένην τῶν γονέων ἅμιλλαν καὶ ζηλοτυπίαν. οἱ μὲν γὰρ ἔφοροι, τοῦ Ἀγησιλάου τῶν ἀποδεικνυμένων ἀεὶ γερόντων ἑκάστῳ βοῦν ἀριστεῖον πέμποντοσ, ἐζημίωσαν αὐτὸν αἰτίαν ὑπειπόντεσ ὅτι τοὺσ κοινοὺσ ἰδίουσ κτᾶται δημαγωγῶν καὶ χαριζόμενοσ· υἱῷ δ’ ἄν τισ παραινέσειε θεραπεύειν γονεῖσ μὴ κτώμενον ἑαυτῷ μόνῳ μηδ’ εἰσ ἑαυτὸν ἀποστρέφοντα τὴν εὔνοιαν. ᾧ τρόπῳ πολλοὶ καταδημαγωγοῦσι τοὺσ ἀδελφούσ, εὐπρεπῆ πρόφασιν οὐ δικαίαν δὲ τῆσ πλεονεξίασ ταύτησ ἔχοντεσ· τὸ γὰρ μέγιστον τῶν πατρῴων καὶ κάλλιστον ἀποστεροῦσιν αὐτούσ, τὴν εὔνοιαν, ἀνελευθέρωσ καὶ πανούργωσ ὑποτρέχοντεσ, ἐν καιρῷ ταῖσ ἐκείνων ἀσχολίαισ καὶ ἀγνοίαισ ἐπιτιθέμενοι καὶ μάλιστα παρέχοντεσ εὐτάκτουσ καὶ κατηκόουσ αὑτοὺσ καὶ σώφρονασ, ἐν οἷσ ἐκείνουσ ἁμαρτάνοντασ ἢ δοκοῦντασ ὁρῶσι. δεῖ δὲ τοὐναντίον, ὅπου μὲν ὀργή, συνεκδέχεσθαι καὶ συνυποδύεσθαι καθάπερ τῷ συνεργεῖν ποιοῦντα κουφοτέραν, ὑπουργίαισ δὲ καὶ χάρισι συνεισποιεῖν ἁμωσγέπωσ τὸν ἀδελφόν· ἐλλείποντοσ δέ που, καιρὸν ἢ πρᾶξιν ἑτέραν ἢ τὴν φύσιν αἰτιᾶσθαι, ὠσ πρὸσ ἄλλα χρησιμωτέραν καὶ συνετωτέραν οὖσαν. "οὔτ’ ὄκνῳ εἴκων οὔτ’ ἀφραδίῃσι νόοιο, ἀλλ’ ἐμέ τ’ εἰσορόων κἀμοὶ τοῦτο παραδοὺσ τὸ καθῆκον.

ἡδέωσ δὲ καὶ τῶν ὀνομάτων τὰσ μεταθέσεισ οἱ πατέρεσ προσδέχονται καὶ πιστεύουσι τοῖσ υἱοῖσ ἁπλότητα μὲν τὴν ῥᾳθυμίαν τῶν ἀδελφῶν ὀνομάζουσιν, ὀρθότητα δὲ τὴν σκαιότητα, τὸ δὲ φιλόνεικον ἀκαταφρόνητον· ὥστε τῷ διαλλάσσοντι περίεστι τὴν πρὸσ τὸν ἀδελφὸν ὀργὴν ἐλαττοῦν ἅμα καὶ τὴν πρὸσ ἑαυτὸν εὔνοιαν αὔξειν τοῦ πατρόσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION