Plutarch, De fraterno amore, section 18

(플루타르코스, De fraterno amore, section 18)

ἄξιον δὲ πυθέσθαι βαρβάρων ἀδελφῶν διαδικασίαν, οὐ περὶ γῃδίου μερίδοσ οὐδ’ ἐπ’ ἀνδραπόδοισ ἢ προβατίοισ γενομένην ἀλλὰ περὶ τῆσ Περσῶν ἡγεμονίασ. Δαρείου γάρ ἀποθανόντοσ οἱ μὲν ἠξίουν Ἀριαμένην βασιλεύειν, πρεσβύτατον ὄντα τῆσ γενεᾶσ, οἱ δὲ Ξέρξην, Ἀτόσσησ τε μητρὸσ ὄντα τῆσ Κύρου θυγατρὸσ ἔκ τε Δαρείου βασιλεύοντοσ ἤδη γεγενημένον. Ἀριαμένησ μὲν οὖν κατέβαινεν ἐκ Μήδων οὐ πολεμικῶσ ἀλλ’ ὠσ ἐπὶ δίκην ἡσυχαῖοσ, Ξέρξησ δὲ παρὼν ἔπραττεν ἅπερ ἦν βασιλεῖ προσήκοντα. ἀλλὰ Καμβύσησ ἐξ ἐνυπνίου φοβηθεὶσ ὡσ βασιλεύσοντα τῆσ Ἀσίασ τὸν ἀδελφόν, οὐδεμίαν ἀπόδειξιν οὐδ’ ἔλεγχον ἀναμείνασ ἀπέκτεινεν.

ὅθεν ἐξέπεσε τῆσ Κύρου διαδοχῆσ ἡ ἀρχὴ τελευτήσαντοσ αὐτοῦ καὶ τὸ Δαρείου γένοσ ἐβασίλευσεν, ἀνδρὸσ οὐ μόνον ἀδελφοῖσ ἀλλὰ καὶ φίλοισ ἐπισταμένου κοινωνεῖν πραγμάτων καὶ δυνάμεωσ. "τούτοισ σε νῦν τιμᾷ Ξέρξησ ὁ ἀδελφόσ·

"ἂν δὲ βασιλεὺσ κρίσει καὶ ψήφῳ Περσῶν ἀναγορευθῇ, δίδωσί σοι δευτέρῳ μεθ’ ἑαυτὸν εἶναι. "τὰ μὲν δῶρα δέχομαι, βασιλείαν δὲ τὴν Περσῶν ἐμαυτῷ νομίζω προσήκειν τιμὴν δὲ τὴν μετ’ ἐμὲ τοῖσ ἀδελφοῖσ φυλάξω, Ξέρξῃ δὲ πρώτῳ τῶν ἀδελφῶν. ἐπεὶ δ’ ἡ κρίσισ ἐνέστη, Πέρσαι μὲν Ἀρτάβανον ἀδελφὸν ὄντα Δαρείου δικαστὴν ἀπέφηναν, τὸ δὲ δόξαν αὐτοῖσ Ξέρξησ ἔφευγεν ὑπ̓ ἐκείνου κριθῆναι τῷ πλήθει πεποιθώσ. "τί φεύγεισ Ἀρτάβανον, ὦ παῖ, θεῖον ὄντα καὶ Περσῶν ἄριστον;

"τί δ’ οὕτωσ τὸν ἀγῶνα δέδοικασ, ἐν ᾧ καλὰ καὶ τὰ δευτερεῖα, Περσῶν βασιλέωσ ἀδελφὸν κριθῆναι; πεισθέντοσ οὖν Ξέρξου καὶ γενομένων λόγων Ἀρτάβανοσ ; μὲν ἀπεφήνατο Ξέρξῃ τὴν βασιλείαν προσήκειν, Ἀριαμένησ δ’ εὐθὺσ ἀναπηδήσασ προσεκύνησε τὸν ἀδελφὸν καὶ λαβόμενοσ τῆσ δεξιᾶσ εἰσ τὸν θρόνον ἐκάθισε τὸν βασίλειον. ἐκ τούτου μέγιστοσ ἦν παρ’ αὐτῷ καὶ παρεῖχεν εὔνουν ἑαυτόν, ὥστ’ ἀριστεύων ἐν τῇ περὶ Σαλαμῖνα ναυμαχίᾳ πεσεῖν ὑπὲρ τῆσ ἐκείνου δόξησ. τοῦτο μὲν οὖν ὥσπερ ἀρχέτυπον ἐκκείσθω καθαρὸν καὶ ἀμώμητον εὐμενείασ καὶ μεγαλοφροσύνησ.

Ἀντιόχου δὲ τὴν μὲν φιλαρχίαν ψέξειεν ἄν τισ, ὅτι δ’ οὐ παντάπασιν αὐτῇ τὸ φιλάδελφον ἐνηφανίσθη, θαυμάσειεν. ἐπολέμει γὰρ ὑπὲρ τῆσ βασιλείασ Σελεύκῳ νεώτεροσ ὢν ἀδελφὸσ καὶ τὴν μητέρα συλλαμβάνουσαν εἶχεν· ἀκμάζοντοσ δὲ τοῦ πολέμου, μάχην ὁ Σέλευκοσ Γαλάταισ συνάψασ καὶ ἡττηθείσ, οὐδαμοῦ φανερὸσ ἦν ἀλλ’ ἔδοξε τεθνάναι, πάσησ ὁμοῦ τι τῆσ στρατιᾶσ ὑπὸ τῶν βαρβάρων κατακοπείσησ. πυθόμενοσ οὖν ὁ Ἀντίοχοσ τὴν πορφύραν ἔθηκε καὶ φαιὸν ἱμάτιον ἔλαβε, καὶ τὰ βασίλεια κλείσασ ἐπένθει τὸν ἀδελφόν· ὀλίγῳ δ’ ὕστερον ἀκούσασ ὅτι σῴζεται καὶ δύναμιν αὖθισ ἑτέραν ἀθροίζει, τοῖσ τε θεοῖσ ἔθυσε προελθὼν καὶ ταῖσ πόλεσιν ὧν ἦρχε θύειν καὶ στεφανηφορεῖν ἐπήγγειλεν.

Ἀθηναῖοι δὲ τὸν περὶ τῆσ ἔριδοσ τῶν θεῶν μῦθον ἀτόπωσ πλάσαντεσ ἐπανόρθωμα τῆσ ἀτοπίασ οὐ φαῦλον ἐνέμιξαν αὐτῷ· τὴν γὰρ δευτέραν ἐξαιροῦσιν ἀεὶ τοῦ Βοηδρομιῶνοσ, ὡσ ἐν ἐκείνῃ τῷ Ποσειδῶνι πρὸσ τὴν Ἀθηνᾶν γενομένησ τῆσ διαφορᾶσ. τί οὖν κωλύει καὶ ἡμᾶσ ἐν διαφορᾷ ποτε πρὸσ οἰκείουσ καὶ συγγενεῖσ γενομένουσ ἐν ἀμνηστίᾳ τὴν ἡμέραν ἐκείνην τίθεσθαι καὶ μίαν τῶν ἀποφράδων νομίζειν, ἀλλὰ μὴ πολλῶν καὶ ἀγαθῶν ἐν αἷσ συνετράφημεν καὶ συνεβιώσαμεν ἡμερῶν διὰ μίαν ἐπιλανθάνεσθαι; ἢ γὰρ μάτην καὶ πρὸσ οὐθὲν ἡ φύσισ ἡμῖν ἔδωκε πραότητα καὶ μετριοπαθείασ ἔκγονον ἀνεξικακίαν, ἢ μάλιστα χρηστέον τούτοισ πρὸσ συγγενεῖσ καὶ οἰκείουσ.

οὐχ ἧττον δὲ τοῦ διδόναι συγγνώμην ἁμαρτοῦσι τὸ αἰτεῖσθαι καὶ λαμβάνειν αὐτοὺσ ἁμαρτόντασ εὔνοιαν ἐμφαίνει καὶ φιλοστοργίαν. ὅθεν ὀργιζομένων τε δεῖ μὴ ἀμελεῖν καὶ παραιτουμένοισ μὴ ἀντιτείνειν, ἀλλὰ καὶ φθάνειν πολλάκισ ἁμαρτόντασ αὐτοὺσ τῇ παραιτήσει τὴν ὀργὴν ἀδικηθέντασ τε πάλιν αὖ τῇ συγγνώμῃ τὴν παραίτησιν. "εἰ μή σε πείσαιμι παύσασθαι τῆσ ὀργῆσ καὶ φιλεῖν ἡμᾶσ ὡσ πρότερον ἐφίλεισ.

τὸ δ’ Εὐμένουσ τοῦ βασιλέωσ ἔργον οὐ λόγοσ ὑπερβολὴν οὐδενὶ πραότητοσ ἀπολέλοιπεν. Περσεὺσ γάρ ὁ τῶν Μακεδόνων βασιλεὺσ ἐχθρὸσ ὢν αὐτῷ παρεσκεύασε τοὺσ ἀποκτενοῦντασ· οἱ δὲ περὶ Δελφοὺσ ἐνήδρευον αἰσθόμενοι βαδίζοντα πρὸσ τὸν θεὸν ἀπὸ θαλάσσησ. γενόμενοι δ’ ὄπισθεν αὐτοῦ λίθουσ μεγάλουσ ἐμβάλλουσιν εἴσ τε τὴν κεφαλὴν καὶ τὸν τράχηλον, ὑφ’ ὧν σκοτωθεὶσ καὶ πεσὼν ἔδοξε τεθνάναι·

καὶ περιῆλθε φήμη πανταχόσε, καὶ φίλοι τινὲσ ἀφίκοντο καὶ θεράποντεσ εἰσ Πέργαμον αὐτάγγελοι τοῦ πάθουσ ἥκειν δοκοῦντεσ. Ἄτταλοσ οὖν ὁ πρεσβύτατοσ αὐτοῦ τῶν ἀδελφῶν, ἀνὴρ ἐπιεικὴσ καὶ περὶ τὸν Εὐμένη πάντων ἄριστοσ, οὐ μόνον βασιλεὺσ ἀνηγορεύθη διαδησάμενοσ, ἀλλὰ καὶ τὴν γυναῖκα τἀδελφοῦ Στρατονίκην ἔγημε καὶ συνῆλθεν· ἐπεὶ δ’ ἀπηγγέλη ζῶν ὁ Εὐμένησ καὶ προσῄει, θεὶσ τὸ διάδημα καὶ λαβὼν ὥσπερ εἰώθει τὰ δοράτια μετὰ τῶν ἄλλων ἀπήντησεν αὐτῷ δορυφόρων.

ὁ δὲ κἀκεῖνον εὐμενῶσ ἐδεξιώσατο καὶ τὴν βασίλισσαν ἠσπάσατο μετὰ τιμῆσ καὶ φιλοφροσύνησ, καὶ χρόνον οὐκ ὀλίγον ἐπιβιώσασ ἀμέμπτωσ καὶ ἀνυπόπτωσ ἀπέθανε, τῷ Ἀττάλῳ τήν τε βασιλείαν καὶ τὴν γυναῖκα παρεγγυήσασ. τί οὖν ἐκεῖνοσ; ἀποθανόντοσ αὐτοῦ παιδίον οὐδὲ ἓν ἠθέλησεν ἐκ τῆσ γυναικὸσ ἀνελέσθαι τεκούσησ πολλάκισ , ἀλλὰ τὸν ἐκείνου παῖδα θρέψασ καὶ ἀνδρώσασ ἔτι ζῶν ἐπέθηκε τὸ διάδημα καὶ βασιλέα προσηγόρευσεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION