Sense

1. a state, condition
2. the nature quality, fashion

Examples

• ἢ τὰ πρῶτα ταῦτα, τί διαφέρει σχέσισ ἕξεωσ ; (Lucian, Symposium, (no name) 23:5)
• μόνη γοῦν ἡ κατ’ οὐρανὸν σχέσισ αὐτή τε πρὸσ ἑαυτὴν κατὰ πάντα τεταγμένη πρόσ τε τὴν γῆν καὶ πρὸσ τὰ ἐπίγεια πάντα διὰ μακρῶν περιόδων πάλιν ἐπανήξει ποτέ· (Plutarch, De fato, section 3 6:1)
• ἔτι δὲ ἡ τῆσ ὁπλίσεωσ αὐτῶν σχέσισ ἀσπίδων καὶ δοράτων, οἷσ ἡμεῖσ πρῶτοι τῶν περὶ τὴν Ἀσίαν ὡπλίσμεθα, τῆσ θεοῦ καθάπερ ἐν ἐκείνοισ τοῖσ τόποισ παρ’ ὑμῖν πρώτοισ ἐνδειξαμένησ. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 45:1)
• Ὅταν δὲ φλέβα τάμῃσ, ἐπειδὰν τοῦ αἵματοσ ἀφῇσ καὶ λύσῃσ τὴν ταινίην, καὶ μὴ ἵστηται, τὰ ἀντία ὅκωσ ἂν ὁ Ῥοῦσ γίνηται τοῦ αἵματοσ, ἐχέτω, ἤν τε χεὶρ, ἤν τε σκέλοσ ᾖ, ὡσεὶ χωρέοντοσ τοῦ αἵματοσ ὀπίσω, καὶ οὕτωσ ὑπομείνασ χρόνον πλείω ἢ ἐλάσσω κατακείμενοσ, ἔπειτα ἐπιδῆσαι αὐτὸν οὕτωσ ἔχοντα, μὴ ἐνεόντοσ τινὸσ θρόμβου ἐν τῇ τομῇ, [ἔπειτα] σπληνίον διπλόον προσθείσ, τέγξασ οἴνῳ, καὶ ἄνωθεν εἴριον ἐλαιώσασ καθαρόν‧ κἢν γὰρ ἐπίῤῬυσισ τοῦ αἵματοσ ἐῄ βιαίη, σχέσισ γίνεται ἐπιῤῬέοντοσ‧ κἢν, θρόμβου ἐπὶ τῇ τομῇ γενομένου, οὕτω φλεγμήνῃ, διαπυί̈σκεται. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 26.1)
• Διαφέρει μέντοι τι καὶ σχέσισ τοῦ σώματοσ‧ τοῖσι μὲν γὰρ εὖ ἔχουσι τὸ γυῖον καὶ σεσαρκωμένοισιν ἐκπίπτει τε ἧσσον, ἐμπίπτει τε χαλεπώτερον‧ ὅταν δὲ αὐτοὶ σφέων αὐτῶν λεπτότεροι καὶ ἀσαρκότεροι ἐώσι, τότε ἐκπίπτει τε μᾶλλον, ἐμπίπτει τε Ῥᾷον. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 8.3)

Similar forms

• σχέσεις (23)
• σχέσιν (17)
• σχέσις (8)
• σχέσεων (4)
• σχέσει (4)
• σχέσεσι (4)
• σχές (2)
• σχέσεώς (2)
• σχέσθε (2)
• σχέσεως (2)
• σχέσθαι (2)
• σχέσιος (2)
• σχὲς (2)
• σχεσίων (1)
• σχέσεσιν (1)
• σχέσιες (1)
• σχέσι (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.