Sense

1. army, military force
2. (in Homer) the soldiery, the people, exclusive of the chiefs; the common people
3. any band or body of men, as of the Amphictyons

Examples

• τότε δὲ γενομένησ ἑσπέρασ, ἱδρῶν καὶ σφόδρα κεκμηκώσ, ἐπὶ τὴν βασίλειον σκηνὴν ἦλθε, περὶ ἣν ὁ πᾶσ τῶν προγόνων στρατὸσ ἐστρατοπεδεύκει. (Septuagint, Liber Maccabees IV 3:8)
• πύρ’ αἴθει στρατὸσ Ἀργόλασ, Ἕκτορ, πᾶσαν ἀν’ ὄρφναν, διειπετῆ δὲ ναῶν πυρσοῖσ σταθμά. (Euripides, Rhesus, choral, antistrophe 11)
• πᾶσ δ’ Ἀγαμεμνονίαν προσέβα στρατὸσ ἐννύχιοσ θορύβῳ σκηνάν, νέαν τιν’ ἐφιέμενοι βάξιν. (Euripides, Rhesus, choral, antistrophe 12)
• στρατόσ; (Euripides, Rhesus, episode 1:3)
• πῶσ γὰρ περάσει σκόλοπασ ἐν τροπῇ στρατόσ; (Euripides, Rhesus, episode 1:19)

Similar forms

• στρατιώτας (821)
• στρατιωτῶν (793)
• στρατηγὸν (676)
• στρατιὰν (674)
• στρατηγὸς (595)
• στρατηγῶν (592)
• στρατιᾶς (589)
• στρατὸν (588)
• στράτευμα (560)
• στρατείας (490)
• στρατοῦ (434)
• στρατηγοὺς (356)
• στρατηγοῦ (332)
• στρατηγοὶ (321)
• στρατείαν (318)
• στρατιῶται (309)
• στρατιᾷ (279)
• στρατοπέδῳ (276)
• στρατῷ (259)
• στρατὸς (248)
• στρατηγίας (191)
• στρατηγοῖς (189)
• στρατηγῷ (179)
• στρατόν (173)
• στρατηγίαν (164)
• στρατιάν (162)
• στρατόπεδα (153)
• στρατεύειν (149)
• στρατιὰ (145)
• στρατηγός (145)
• στρατηγόν (127)
• στρατηγεῖν (118)
• στρατηγούς (92)
• στρατός (81)
• στρατεύσας (78)
• στρατεία (77)
• στρατιὴν (76)
• στρατιῆς (72)
• στρατείαις (69)
• στρατηγοί (64)
• στρατιώτης (52)
• στρατιώτην (48)
• στρατηγίᾳ (47)
• στρατιῇ (45)
• Στράτων (43)
• στρατειῶν (40)
• στρατιώτῃ (37)
• στρατιά (37)
• στρατείᾳ (32)
• στρατιήν (31)
• στρατεῦσαι (31)
• Στράτωνος (30)
• στρατήγημα (26)
• Στράττις (26)
• στράτευμ (25)
• στρατήγιον (24)
• στρατεύει (23)
• στρατηγικῇ (23)
• στρατίου (22)
• στρατιώτου (22)
• στρατοῖς (21)
• στρατῶν (21)
• στρατιὴ (21)
• στρατηγία (16)
• στρατηγιῶν (15)
• Στράτωνα (14)
• Στρατοκλῆς (13)
• στρατηγίδα (12)
• Στρατονίκη (11)
• στρατηίην (11)
• Στρατίος (10)
• Στράτον (9)
• στρατηγικὴ (9)
• στρατιὰς (9)
• στρατηγεῖ (9)
• στρατεῖαι (8)
• στρατεύων (8)
• στρατηγίου (7)
• στρατοὶ (7)
• στρατιῶταί (6)
• στρατηλάτῃ (6)
• στράτου (6)
• στρατηγὶς (5)
• Στρατονίκῃ (5)
• Στράτιος (5)
• στρατεῦσαί (5)
• στρατηγίαι (5)
• στρατιαὶ (5)
• στρατοὺς (5)
• στρατηγῇ (5)
• στράτευμά (4)
• στρατηγικὰ (4)
• στρατηγὼ (4)
• στρατηγίδι (4)
• στρατιή (4)
• Στράττιδος (4)
• στρατηγίῳ (4)
• Στράτος (4)
• στρατηγοίη (4)
• στρατηγέ (3)
• στρατιῶν (3)
• Στρατοκλέα (3)
• στρατιαῖς (3)
• στρατηγίης (3)
• στρατηίης (3)
• Στράτωνι (3)
• στρατεύῃ (3)
• στρατηγική (3)
• στρατιάς (3)
• στρατίῳ (3)
• Στρατάρχαν (2)
• στράτευσιν (2)
• Στρατίην (2)
• στρατηγικῷ (2)
• στράτιον (2)
• στρατάρχης (2)
• στρατηγώ (2)
• Στρατόλας (2)
• στρατη (2)
• στρατηίας (2)
• στρατόπεδά (2)
• Στράττιδι (2)
• στρατηγεῖς (2)
• στρατηγικά (2)
• στρατηγίσι (2)
• στρατηγῶ (2)
• Στρατόλαν (2)
• Στράτωνός (2)
• Στρατοκλεῖ (2)
• στρατοπέδω (2)
• στράταρχον (2)
• στράτευε (1)
• στρατηγοι (1)
• στρα]τηγὸς (1)
• στρατηλάτα (1)
• στρατιᾶ (1)
• Στρατίας (1)
• Στράτιχον (1)
• στρατορ (1)
• στρατοῦἦν (1)
• στρ]ατῷ (1)
• στρατα (1)
• στρα]τείας (1)
• στρατεύη (1)
• στρατεῦσαν (1)
• στρατηγῇς (1)
• στρ]ατηγοὺς (1)
• στρατηίη (1)
• στρατιῶτιν (1)
• στρατεύου (1)
• στράτευσον (1)
• στρατηγέων (1)
• στ[ρατη]γοῦ (1)
• στρατηλατῇ (1)
• Στράτιε (1)
• στρατιῇσιν (1)
• στρατιθυε (1)
• Στρατοφῶν (1)
• στρατόπεδ (1)
• στρατόωντο (1)
• Στράτῳ (1)
• Στρατωνος (1)
• στραταγὸν (1)
• στρατεύσῃ (1)
• στρατήγει (1)
• [στρατη]γοὶ (1)
• στρατίᾳ (1)
• Στρατοκλῆ (1)
• στρατοπίδῳ (1)
• στρατοὺ (1)
• στρατ (1)
• στρατε (1)
• στρατ[είασ] (1)
• Στρατικὴν (1)
• στρατιω (1)
• στρατιῶτι (1)
• στρατάρχεω (1)
• στρατεύοιτ (1)
• στρατεύσοι (1)
• στρατιάων (1)
• στρατόφι (1)
• στρατοπε (1)
• στρατορε (1)
• στρατῶ (1)
• στραταγέ (1)
• σ[τρατείᾳ (1)
• στρατείης (1)
• στρατηγήσω (1)
• στρατηγίῃ (1)
• [στρατ]ηγοί (1)
• ̔στρατηγοὺς (1)
• Στρατίον (1)
• <στρατὸν> (1)
• Στράτωνες (1)
• στρατεύεις (1)
• στρατηγοῖσ] (1)
• στρατι (1)
• Στρατικήν (1)
• Στράττι (1)
• στρατωθέν (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary