συνωμότης
First declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
συνωμότης
συνωμότου
Structure:
συνωμοτ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Sense
- a fellow-conspirator, confederate
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- Παραγενόμενοσ δὲ τῶν ἀνασωθέντων τισ ἀπήγγειλεν Ἅβραμ τῷ περάτῃ. αὐτὸσ δὲ κατῴκει παρὰ τῇ δρυί̈ τῇ Μαμβρῇ Ἀμορραίου τοῦ ἀδελφοῦ Ἐσχὼλ καὶ τοῦ ἀδελφοῦ Αὐνάν, οἳ ἦσαν συνωμόται τοῦ Ἅβραμ. (Septuagint, Liber Genesis 14:13)
- ὁ δὲ Πτολεμαῖοσ ὡσ ἂν καὶ τἆλλα οὐ κάρτα φρενήρησ τισ ὤν, ἀλλ’ ἐν κολακείᾳ δεσποτικῇ τεθραμμένοσ, οὕτωσ ἐξεκαύθη καὶ συνεταράχθη πρὸσ τῆσ παραδόξου ταύτησ διαβολῆσ, ὥστε μηδὲν τῶν εἰκότων λογισάμενοσ, μηδ’ ὅτι ἀντίτεχνοσ ἦν ὁ διαβάλλων μηδ’ ὅτι μικρότεροσ ἢ κατὰ τηλικαύτην προδοσίαν ζωγράφοσ, καὶ ταῦτα εὖ πεπονθὼσ ὑπ’ αὐτοῦ καὶ παρ’ ὁντινοῦν τῶν ὁμοτέχνων, τετιμημένοσ, ἀλλ’ οὐδὲ τὸ παράπαν εἰ ἐξέπλευσεν Ἀπελλῆσ ἐσ Τύρον ἐξετάσασ, εὐθὺσ ἐξεμήνιεν καὶ βοῆσ ἐνεπίμπλα τὰ βασίλεια τὸν ἀχάριστον κεκραγὼσ καὶ τὸν ἐπίβουλον καὶ συνωμότην. (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 3:1)
- Πευθῆνασ μέντοι ἐν αὐτῇ Ῥώμῃ κατεστήσατο πάνυ πολλοὺσ τῶν συνωμοτῶν, οἳ τὰσ ἑκάστου γνώμασ διήγγελλον αὐτῷ καὶ τὰσ ἐρωτήσεισ προεμήνυον καὶ ὧν μάλιστα ἐφίενται, ὡσ ἕτοιμον αὐτὸν πρὸσ τὰσ ἀποκρίσεισ καὶ πρὶν ἥκειν τοὺσ πεμπομένουσ καταλαμβάνεσθαι. (Lucian, Alexander, (no name) 37:1)
- ἔδει δὲ καὶ τὸν ἐπιτάφιον αὐτοῦ ἄξιον γενέσθαι τοῦ βίου, καὶ ἀγῶνά τινα συστήσασθαι ὑπὲρ τοῦ χρηστηρίου, τῶν συνωμοτῶν ἐκείνων καὶ γοήτων, ὅσοι κορυφαῖοι ἦσαν, ἀνελθόντων ἐπὶ διαιτητὴν τὸν Ῥουτιλιανόν, τίνα χρὴ προκριθῆναι αὐτῶν καὶ διαδέξασθαι τὸ μαντεῖον καὶ στεφανωθῆναι τῷ ἱεροφαντικῷ καὶ προφητικῷ στέμματι. (Lucian, Alexander, (no name) 60:2)
- οἱ γὰρ ἐνδιδόντεσ τὴν πόλιν συνέθεντο μὲν ἀνασχήσειν πυρσὸν αὐτῷ μεσούσησ νυκτόσ, ἠναγκάσθησαν δὲ τοῦτο ποιῆσαι πρὸ τοῦ καιροῦ, τῶν συνωμοτῶν τινα φοβηθέντεσ ἐξαίφνησ μεταβαλόμενον. (Plutarch, , chapter 30 2:2)