Aristides, Aelius, Orationes, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 32:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 32:)

ἔχοιεν δ’ ἂν καὶ οἱ συμφοιτηταὶ φράζειν περὶ τῆσ φύσεωσ τῆσ ἐμῆσ. ἐγὼ γάρ τοι καὶ παῖσ ὢν, εἴ τι ἤρετο διδάσκαλοσ ὧν ἠπιστάμην, εἰ ἕτεροσ ἔφθη ὑπολαβὼν, οὐκ ἂν ἔτι ἐφθεγξάμην, ἵνα δὴ μὴ τὰ ἑτέρου δοκοίην λέγειν. παραπλήσια δὲ καὶ τὰ νῦν ἐν Ἀσκληπιοῦ. εἰρήσεται γὰρ καὶ πρὸσ ὑμᾶσ τά γε ἀληθῆ, χείρω δὲ καὶ βελτίω νομίζειν ἔξεστιν ὡσ ἂν ἑκάστῳ δοκῇ. οὕτω γὰρ αὖ καὶ πρὸσ τοὺσ ἐκεῖ συμφοιτητὰσ καὶ εἶχον καὶ ἔχω, ὥστε ὅστισ μὲν μὴ ὑπανίσταται, οὐκ ἄχθομαι αὐτῷ, ὑπανισταμένῳ δὲ αἰσχυνοίμην ἂν μὴ παρεὶσ τὴν χώραν. σὺ δ’ εἰ μὲν ὡσ ἄρξων ἐνταῦθα ἀφικνεῖ, πεῖσον τούτουσ ὡσ σοὶ προσήκει πρὸ ἡμῶν, εἰ δὲ παρίησ ἑτέρῳ τὴν ἡγεμονίαν, ἀναμνήσθητι τῶν Ὁμήρου τέττα, σιωπῇ ἧσο, ἐμῷ δ’ ἐπιπείθεο μύθῳ· καὶ ὧδ’ ἔστω, Τρῶεσ μεγαλήτορεσ, ὡσ ἀγορεύω· καὶ Πάτροκλοσ δέ οἱ οἰο͂σ ἐναντίοσ ἧστο σιωπῇ, στρατήγει δὲ μὴ παρὰ τὸν στρατηγόν. αἰσχρὸν γὰρ ἀμφοτέροισ, καὶ σοὶ καὶ τῷ στρατηγῷ. μικρὰ δὲ προσθεὶσ ἀπαλλάξομαι. καὶ ταῦτα ἐξεπίτηδεσ ἀπέτεινα, οὐχ ὡσ οὐ καὶ ἓν τούτων ὁτιοῦν ἱκανὸν ὂν, ἀλλ’ ἵν’ εἰδῇσ διὰ πόσων ἀμαθὴσ εἶ τῶν ἐλέγχων καὶ ὅσων ἀθέατοσ καὶ ἀνήκοοσ δεῦρο εἰσῆλθεσ ὥσπερ τισ βέβηλοσ παντάπασιν. εἶτα μύστησ ὢν τὸν ἱεροφάντην ἐξετάζεισ; καὶ ὁ μὲν ἀρτιτελὴσ μύστησ ἀτιμότεροσ τοῦ πάλαι μύστου, ὁ δὲ νῦν πρῶτον εἰσ μύστασ τελῶν κρίνεισ τὸν μυσταγωγόν; ἀρχαῖον δέ μοι δοκεῖσ περὶ Μώμου καὶ Ἀφροδίτησ λόγον ἀνανεοῦσθαι.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION