Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

σκύλαξ

Third declension Noun; Masc/Fem 동물 Transliteration:

Principal Part: σκύλαξ σκύλακος

Structure: σκυλακ (Stem) + ς (Ending)

Etym.: sku/llw

Sense

  1. young dog, whelp, puppy
  2. dog
  3. (of other young animals) whelp

Declension

Third declension
Singular Dual Plural
Nominative σκύλαξ σκύλακε σκύλακες
Genitive σκύλακος σκυλάκοιν σκυλάκων
Dative σκύλακι σκυλάκοιν σκύλαξιν*
Accusative σκύλακα σκύλακε σκύλακας
Vocative σκύλαξ σκύλακε σκύλακες

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἣ δὲ θαμινὰ καὶ εὐμαρῶσ ἐξελίσσουσα τὸν λαγῶ παραδώσει τῇ σκύλακι. (Arrian, Cynegeticus, chapter 25 2:1)
  • κἄν ποτε ἐπίδῃ σκορόδῳ ἐστεμμένον τῶν ἐπὶ ταῖσ τριόδοισ, ἀπελθὼν κατὰ κεφαλῆσ λούσασθαι καὶ ἱερείασ καλέσασ σκίλλῃ ἢ σκύλακι κελεῦσαι αὑτὸν περικαθᾶραι. (Theophrastus, Characters, 14:1)
  • καὶ Κύρῳ ἥδετο οὐ δυναμένῳ σιγᾶν ὑπὸ τῆσ ἡδονῆσ, ἀλλ’ ὥσπερ σκύλακι γενναίῳ ἀνακλάζοντι, ὁπότε πλησιάζοι θηρίῳ, καὶ παρακαλοῦντι ὀνομαστὶ ἕκαστον. (Xenophon, Cyropaedia, , chapter 4 20:2)
  • Ἕλληνεσ μὲν λέγουσι Καμβύσεα συμβαλεῖν σκύμνον λέοντοσ σκύλακι κυνόσ, θεωρέειν δὲ καὶ τὴν γυναῖκα ταύτην, νικωμένου δὲ τοῦ σκύλακοσ ἀδελφεὸν αὐτοῦ ἄλλον σκύλακα ἀπορρήξαντα τὸν δεσμὸν παραγενέσθαι οἱ, δύο δὲ γενομένουσ οὕτω δὴ τοὺσ σκύλακασ ἐπικρατῆσαι τοῦ σκύμνου. (Herodotus, The Histories, book 3, chapter 32 2:2)

Synonyms

  1. young dog

  2. dog

  3. whelp

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION