Ancient Greek-English Dictionary Language

θεμιτός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: θεμιτός θεμιτή θεμιτόν

Structure: θεμιτ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: qe/mis

Sense

  1. allowed by the laws of God and men, righteous

Examples

  • Τραυλὰ μινυρομένα, Πανδιονὶ παρθένε, φωνᾷ, Τηρέοσ οὐ θεμιτῶν ἁψαμένα λεχέων, τίπτε παναμέριοσ γοάεισ ἀνὰ δῶμα, χελιδόν; (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 701)
  • ταῖσ δὲ γυναιξὶ ταῖσ γαμεταῖσ μὴ συμφιλοσοφεῖν τοὺσ Βραχμᾶνασ, εἰ μὲν μοχθηραὶ γένοιντο, ἵνα μή τι τῶν οὐ θεμιτῶν ἐκφέροιεν εἰσ τοὺσ βεβήλουσ εἰ δὲ σπουδαῖαι, μὴ καταλείποιεν αὐτούσ. (Strabo, Geography, book 15, chapter 1 118:12)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION