προπηλακίζω
Non-contract Verb;
Transliteration:
Principal Part:
προπηλακίζω
προπηλακιῶ
Structure:
προπηλακίζ
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- to bespatter with mud or to trample in the mire, to treat with contumely, to abuse foully
- to throw in one's teeth
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- "ἐχθὲσ γάρ, ὦ ἑταῖρε, καὶ πρῴην μετὰ τὰσ ἀποδύσεισ καὶ ἀπογυμνώσεισ τῶν νέων παραδὺσ εἰσ τὰ γυμνάσια καὶ προσανατριβόμενοσ ἡσυχῆ καὶ προσεμβαλών, εἶτα κατὰ μικρὸν ἐν ταῖσ παλαίστραισ πτεροφυήσασ οὐκέτι καθεκτὸσ ἐστιν, ἀλλὰ λοιδορεῖ καὶ προπηλακίζει τὸν γαμήλιον ἐκεῖνον καὶ συνεργὸν ἀθανασίασ τῷ θνητῷ γένει, σβεννυμένην ἡμῶν τὴν φύσιν εὐθὺσ ἐξανάπτοντα διὰ τῶν γενέσεων. (Plutarch, Amatorius, section 514)
- φησὶν ὁ Πλάτων ἐν η’ Πολιτείασ, "ἐλευθερίασ διψήσασα κακῶν οἰνοχόων προστατούντων τύχῃ καὶ πορρωτέρω τοῦ δέοντοσ ἀκράτου αὐτῆσ μεθυσθῇ, τοὺσ ἄρχοντασ δή, ἂν μὴ πάνυ πρᾷοι ὦσι καὶ πολλὴν παρέχωσι τὴν ἐλευθερίαν, κολάζει αἰτιωμένη ὡσ μιαρούσ τε καὶ ὀλιγαρχικούσ, τοὺσ δὲ κατηκόουσ τῶν ἀρχόντων προπηλακίζει. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 61 4:8)
- ἀλλ’ ἐπειδὰν τῶν πραγμάτων ἐγκρατὴσ ὁ ζητῶν ἄρχειν καταστῇ, καὶ τῶν ταῦτ’ ἀποδομένων δεσπότησ ἐστί, τὴν δὲ πονηρίαν εἰδὼσ τότε δή, τότε καὶ μισεῖ καὶ ἀπιστεῖ καὶ προπηλακίζει. (Demosthenes, Speeches 11-20, 66:6)
- ἐγὼ γὰρ οὔτ’ εἴ τισ πενίαν προπηλακίζει, νοῦν ἔχειν ἡγοῦμαι, οὔτ’ εἴ τισ ἐν ἀφθόνοισ τραφεὶσ ἐπὶ τούτῳ σεμνύνεται· (Demosthenes, Speeches 11-20, 367:4)
- ἀλλ’ οὐκ Ἀριστοκράτησ, ἀλλὰ προπηλακίζει μὲν καθ’ ὅσον δύναται τούτουσ ὡσ γοῦν οὐδενὸσ ἀξίων ἴδιόν τι γράφειν ἐπεχείρησεν, μικρὰν δ’ ἀποφαίνει κἀκείνην τὴν δωρειὰν ᾗ τὴν πολιτείαν δεδώκατε τῷ Χαριδήμῳ. (Demosthenes, Speeches 21-30, 134:2)
Synonyms
-
to throw in one's teeth
- ἐμφορέω (to object to, throw in one's teeth)
- παραβάλλω (to cast in one's teeth)
- προφέρω (to throw, in his teeth, to throw in one's teeth)
