Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πρεσβεύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: πρεσβεύω

Structure: πρεσβεύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: pre/sbus

Sense

  1. to be the elder or eldest, the eldest of, to be, eldest
  2. to take the first place, be best, to rank before, take precedence of, to rule over
  3. to place as eldest or first, to put first in rank, to pay honour or worship to, to be put in the first rank, hold the first place, is most notable
  4. to be an ambassador or go as one, serve or negociate as one
  5. to negotiate
  6. to send ambassadors, to go as ambassador
  7. his negotiations

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πρεσβεύω πρεσβεύεις πρεσβεύει
Dual πρεσβεύετον πρεσβεύετον
Plural πρεσβεύομεν πρεσβεύετε πρεσβεύουσιν*
SubjunctiveSingular πρεσβεύω πρεσβεύῃς πρεσβεύῃ
Dual πρεσβεύητον πρεσβεύητον
Plural πρεσβεύωμεν πρεσβεύητε πρεσβεύωσιν*
OptativeSingular πρεσβεύοιμι πρεσβεύοις πρεσβεύοι
Dual πρεσβεύοιτον πρεσβευοίτην
Plural πρεσβεύοιμεν πρεσβεύοιτε πρεσβεύοιεν
ImperativeSingular πρέσβευε πρεσβευέτω
Dual πρεσβεύετον πρεσβευέτων
Plural πρεσβεύετε πρεσβευόντων, πρεσβευέτωσαν
Infinitive πρεσβεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πρεσβευων πρεσβευοντος πρεσβευουσα πρεσβευουσης πρεσβευον πρεσβευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πρεσβεύομαι πρεσβεύει, πρεσβεύῃ πρεσβεύεται
Dual πρεσβεύεσθον πρεσβεύεσθον
Plural πρεσβευόμεθα πρεσβεύεσθε πρεσβεύονται
SubjunctiveSingular πρεσβεύωμαι πρεσβεύῃ πρεσβεύηται
Dual πρεσβεύησθον πρεσβεύησθον
Plural πρεσβευώμεθα πρεσβεύησθε πρεσβεύωνται
OptativeSingular πρεσβευοίμην πρεσβεύοιο πρεσβεύοιτο
Dual πρεσβεύοισθον πρεσβευοίσθην
Plural πρεσβευοίμεθα πρεσβεύοισθε πρεσβεύοιντο
ImperativeSingular πρεσβεύου πρεσβευέσθω
Dual πρεσβεύεσθον πρεσβευέσθων
Plural πρεσβεύεσθε πρεσβευέσθων, πρεσβευέσθωσαν
Infinitive πρεσβεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πρεσβευομενος πρεσβευομενου πρεσβευομενη πρεσβευομενης πρεσβευομενον πρεσβευομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπρέσβευον ἐπρέσβευες ἐπρέσβευεν*
Dual ἐπρεσβεύετον ἐπρεσβευέτην
Plural ἐπρεσβεύομεν ἐπρεσβεύετε ἐπρέσβευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπρεσβευόμην ἐπρεσβεύου ἐπρεσβεύετο
Dual ἐπρεσβεύεσθον ἐπρεσβευέσθην
Plural ἐπρεσβευόμεθα ἐπρεσβεύεσθε ἐπρεσβεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • διαλεκτικὸν δὲ τὸ ἀμφοτέρων τοὺσ λόγουσ πρεσβεῦον. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, , PROOIMION 18:4)

Synonyms

  1. to negotiate

  2. to send ambassadors

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION